دکتر سید جلال مهدویان، متولد 1325 در استان کرمان، استاد پیشکسوت رشته دندانپزشکی در حوزه‌ی تخصصی پروتزهای دندانپزشکی و چهره‌ی نام آشنای عرصه‌های آموزش و درمان دانشکده دندانپزشکی مشهد، یکی از قدیمی ترین اساتید دانشگاه علوم پزشکی مشهد است، که هر چند، به تجربه‌ی دوران فراغت از کار و بازنشستگی در سالهای اخیر رسیده است اما همچنان با روحیه ای پرتلاش و متعهد، در مسیر تعلیم دانشجویان و درمان بیماران نیازمند گام بر می دارد و بزرگترین افتخار خود را تربیت نیروی توانمندی می داند که در هر نقطه از جهان، علم و مهارتشان پذیرفته شده است و مایه‌ی فخر و سرافرازی جامعه ایران هستند.
دکتر مهدویان که سال 1325 در خانواده ای فرهنگی و معتقد به فرهنگ اسلامی متولد شده، به دلیل موقعیت شغلی پدر، تحصیلات دوران ابتدایی و دبیرستان را در تهران و ورامین می گذراند و در سال 1343 پس از قبولی در آزمون ورودی رشته دندانپزشکی دانشگاه ملی ایران در تهران ( که هم اکنون دانشگاه شهید بهشتی است ) دوران دانشجویی را آغاز می کند و بعد از 6 سال تحصیل، با موفقیت از این مقطع فارغ التحصیل می شود و به طی کردن دوران خدمت سربازی در رژیم سابق می پردازد. استاد پیشکسوت در سال 1352 در بخش پروتز دانشکده دندانپزشکی مشهد، به عنوان مربی استخدام شده و تحت نظر استاد فقید دکتر نیکوکاری کار مشغول به کار میشود. شرح فعالیت های استاد مهدویان در این دوران و سالهای پس از آن را در ادامه و در گفتگو با وبدا می خوانید:
" برنامه کاری من، از سال 1352 در بخش پروتز دانشکده دندانپزشکی و تحت نظر استاد عزیزم دکتر نیکوکاری آغاز شد و معمولاً از ساعت 7:30 صبح تا 17 برنامه های آموزشی تئوری و عملی را برای دانشجویان داشتیم . تعداد دانشجویان هم حداکثر بین 15 تا 30 نفر بود و به لطف خدا بهترین دندانپزشکان را تربیت کردیم و نام بخش پروتز و اِندو و سایر بخش های دانشکده ما، بسیار معروف بود.
دکتر مهدویان از رضایت و خرسندی مردم، نسبت به کار ایشان و همکارانش هم اینچنین می گوید: " مردم با طیب خاطر به ما مراجعه می کردند و ما هم سعی می کردیم تا حد امکان هوای آنها را داشته باشیم و حتی رایگان به ایشان خدمت کنیم و اکثرا هم خدماتمان رایگان بود.
در محیط آموزشی گروه ما، که آقایان دکتر شریفی، دکتر حدادیان، دکتر گوهریان و خانم دکتر رکنی ( که از اساتید من بودند)، همگی از دل و جان کار می کردند و اسم گروه ما زبانزد بود. به خاطر دارم که وقتی بچه ها به بخش وارد می شدند باید روپوش پوشیده و دکمه ها را حتما می بستند. روزی یکی از همکاران من را دید و گفت: آقای دکتر به یاد داری من آمدم داخل بخش دکمه روپوش من باز بود؛ شما و دکتر شریفی، فلانی صدا زدید قیچی را بیاور دکمه اش را پاره کنیم و از آن زمان رفت در گوشم که هر جا در کلینیک میروم ، موظفم مقررات را رعایت کنم.
بحث ورود دکتر مهدویان به دوره تخصص دندانپزشکی هم حکایتی دارد که در رابطه با آن می گوید: " طبق قرار دادی که دانشگاه فردوسی با دانشگاه جرج تاون آمریکا داشت، من قرار بود به آمریکا بورسیه شوم که این موضوع مصادف شد با انقلاب شکوهمند اسلامی و گرفتن سفارت آمریکا و در نتیجه ویزای من به حالت تعلیق درآمد. تقریبا همزمان با این موضوع، تخصص در ایران راه افتاد و استاد نیکوکاری به من پیشنهاد کرد که در ایران دوره تخصص را سپری کنم و من اولین دانشجوی دوره تخصص پروتزهای دندانی بودم . سه سال بعد از مربیگری، آزمونی برگزار شد و من استادیار شدم. در واقع هم استادیار بودم، هم دانشجوی تخصصی و هم مدیر گروه بودم و در شرایطی صمیمانه و دوست داشتنی با هم کار می کردیم و اکنون هم برای بچه ها (دانشجویان) تعریف می کنم که ما به این شکل کار می کردیم و چنان با عشق کار می کردیم که فرصت مطب زدن نداشتیم. دانشجویانم مثل برادران و فرزندانم بودند. دوست بودیم اما آن چیزی را که می دانستم به دانشجویانم ارائه میکردم. مقطعی از زمان مدیر گروه پروتز بودم و سپس استاد شریفی و سایر اساتید مدیر گروه شدند.
دکتر مهدویان نظم را یکی از محورهای کار خود در دوران مدیر گروهی عنوان می کند و در خصوص فعالیت های خود در سالهای مشرف به انقلاب می گوید: " در جریانات انقلاب که دانشگاه ها و دانشجویان خیلی اثرگذار بودند من هم حضور داشتم، اعتصاباتی در بیمارستان قائم (عج) برگزار می شد و پزشکان و کارمندان هم جمع می شدند. بعد از اینکه انقلاب پیروز شد، آقای دکتر گرایلی که از دانشجویان خود ما بود رئیس دانشکده شد.
دوره تخصص را گذراندم و سپس دانشیار شدم و در یک فرصت مطالعاتی 9 ماهه به ملبورن استرالیا رفتم. در آنجا هم کار تحقیقاتی می کردم و هم در بخش بیماران کمک می کردم و مترجم هم بودم ".
وی در پاسخ به این پرسش که چرا در خارج از کشور مقیم نشدید و به وطن بازگشتید می گوید: " من مملکتم را دوست دارم و دلیلی نداشت در ملبورن بمانم . خدمت به مردم وطن، عشق است و آدم لذت می برد. اگر شرایط بیمه طوری بود که رابطه پول، بیمار و پزشک حل می شد خیلی کار ما مقدس تر بود. من سالها فرصت داشتم، مطب بزنم اما ترجیح دادم در دانشکده کار کنم و اکنون هم در دوره بازنشستگی هفته ای سه روز در دانشکده هستم .
دکتر مهدویان در خصوص یکی از کارهای تحقیقاتی خود که بعدها به مقاله تبدیل شد نیز می گوید: " بعد از بازگشت از استرالیا ، سفری به یزد داشتم که در جریان آن آقای دکتر نقیب زاده به من گفت، در شهر یزد دندان های همه مردم زرد است، ما آب را بررسی کردیم و متوجه شدیم این امر ناشی از فلوراید آب است، بعد از آن آقای دکتر حسینی اقدامات لازم را انجام داد و این تحقیق تبدیل به مقاله هم شد.
این استاد پیشکسوت در خصوص سطح علمی دانشکده دندان پزشکی مشهد و دانشجویان در حال حاضر بیان می کند: " سطح علمی و مهارتی دانشجویان ما بالاست و از جهت تئوری و عملی به جرات می‌توانم بگویم که بهترین دندانپزشک‌ها را در دنیا تربیت کرده‌ایم. نیروهایی که درمان ریشه و پروتز و ایمپلنت را به خوبی انجام می‌دهند و به همین دلیل است که در آمریکا و کانادا هر آزمونی که فارغ التحصیلان ایرانی می‌دهند، همگی قبول می‌شوند، این افتخار به دلیل تعلیم خوبی است که دیده‌اند و همچنین استعداد بالای خود دانش آموختگان دندانپزشکی .
وی در خصوص بازگشت مجدد خود به حوزه تعلیم و درمان در دانشکده دندان پزشکی مشهد هم می گوید: " من در سال 1385 بازنشسته شدم اما دانشجویان ابراز ناراحتی کردند و نامه نگاری کردند که من برگردم و با توجه به اینکه هر استادی پس از بازنشستگی باید اجازه بازگشت را از وزیر بهداشت داشته باشد، بنده تنها شخصی بودم که دوباره به خدمتم خواندند و من معتقدم اساتید را نباید به راحتی بازنشسته کنند.
دکتر مهدویان در رابطه با زندگی شخصی خود و خانواده اش هم عنوان می کند: " در سال ۱۳۵۰ از دانشگاه فارغ التحصیل شدم و دو سال بعد یعنی در سال 1352 نامزد کردم. به دلیل اینکه همسرم مشهدی بود به مشهد آمدم و اکنون سه فرزند دارم که دو دختر و یک پسر هستند و در حوزه‌ی پزشکی تحصیل کرده‌اند. در خانواده ما چون درس خواندن مورد تاکید بود در مورد فرزندانم هم این تاکید وجود داشت. همسرم نیز در رشته حقوق تحصیل کرده‌اند و شغل قضاوت داشتند. در حال حاضر عصرها از ساعت ۴ تا ۷ کار می‌کنم و نوبت صبح هم امور منزل را انجام می دهم، همسرم باغی در شاندیز دارد که در آنجا هم به کمک او میروم.
وی با اشاره به شهادت آیت الله رییسی و همراهان ایشان نیز می گوید: " در خصوص اتفاق شهادت رئیس جمهور در روزهای اخیر بسیار ناراحت شدم و این اتفاق واقعاً ملت را داغدار کرد؛ هرچند که دل گرم به حضور مقام معظم رهبری هستیم.
دکتر مهدویان سخنی هم با مسئولان کشور دارد : " دولت باید امکانات را برای مردم در نظر بگیرد، به آنها وام بدهد و محیط‌های علمی برای جوانان مهیا کند."
وی در خصوص گرایش دانشجویان به رشته دندانپزشکی هم معتقد است: " در حال حاضر رشته دندانپزشکی از نظر قبولی در کنکور در صدر جدول است؛ به این دلیل که دانشجویان با فارغ التحصیل شدن و دو سال کار کردن به راحتی می‌توانند مطب بزنند، اما رشته های پزشکی باید تخصص بگیرند و بیمارستان باشند و این سخت است. بسیاری از فارغ التحصیلان ما که خودشان هم متولد شهرستان‌های اطراف هستند، بعضاً راضی نمی‌شوند که در محل زادگاهشان فعالیت داشته باشند؛ چون معتقدند که آنجا امکانات را به اندازه شهرهای بزرگ ندارد، بنابراین ما هرجا که امکانات را مستقر کنیم افراد در آن جا فعالیت خواهند داشت. من مردم کشورم را دوست دارم و همینطور شهرم را و تا توانستم سعی کردم به آنها خدمت کنم.
