دکتر علیرضا شریفیان عطار، عضو هیات علمی ( دانشیار ) تمام وقت دانشگاه علوم پزشکی مشهد و متخصص بیهوشی در بیمارستان قائم (عج)، از جمله شخصیت های مجرب و باسابقه در مجموعه علوم پزشکی مشهد است که از سال 1379 مشغول فعالیت های آموزشی و درمانی در این دانشگاه می باشد و از جمله افتخارات وی در طول بیش از دو دهه خدمت در این مجموعه، کسب عنوان   استاد نمونه آموزشی در سال 1402 و پزشک نمونه استانی در سال 1403 است.

پایگاه خبری وبدا، در راستای ارج نهادن و پاسداشت خدمات ارزنده این استاد و پزشک نمونه استانی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد، گفتگویی با  ایشان داشته که شرح آن را در ادامه می خوانید:

وب دا: ضمن سپاس از شما استاد محترم، بابت فرصتی که برای این گفتگو اختصاص دادید، در ابتدا لطفا مختصری از بیوگرافی خود عنوان بفرمایید؟

من علیرضا شریفیان عطار، متولد دوم مرداد ماه سال 1346 هستم. در سال 1365 از طریق سهمیه منطقه یک وارد رشته پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد شده و سال 1372 از این دانشگاه فازغ التحصیل شدم. دو سال انجام خدمت مقدس سربازی را در شهرستان های قائن و سرخس داشتم و در سال 1374 بعد از شرکت در آزمون تخصصی و کسب رتبه دوم پذیرش دستیار به عنوان دستیار تخصصی بیهوشی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد مشغول به کار شدم.

 در سال 1377 بعد از سه سال طی کردن دوره رزیدنتی با کسب دانشنامه تخصصی در شهرستان فریمان تعهدات قانونی خود را سپری کردم و از سال 1379 تا کنون یعنی به مدت 24 سال است که در قالب درمانی و هیأت علمی در خدمت دانشگاه علوم پزشکی مشهد هستم. در این مدت سمت های مختلفی از جمله، رئیس بخش بیهوشی به مدت 10 سال، معاونت آموزشی گروه به مدت دو سال، مدیریت برنامه دستیاری به مدت دو  سال و از سال 1384 در خدمت سازمان نظام پزشکی هستم. 10 سال هم به عنوان دادیار و از سال 1396 به عنوان دادستان نظامی سازمان نظام پزشکی در خدمت پزشکان بودم.

وب دا: استاد در چه سالی ازدواج کردید؟

در سال 1372 با همکلاسی خود خانم دکتر معروفی ( جراح عمومی ) ازدواج کردم و ثمره ازدواج ما یک فرزند پسر به نام هومان است که اکنون دوره رزیدنتی تخصصی چشم را می گذراند و همسر او رزیدنت رادیولوژی است.

وب دا: نقش اساتید پیشکسوت را در علاقمند شدن افراد به رشته پزشکی چطور می بینید؟

زمانی که در آستانه ورود به دوره رزیدنتی بودم، یکی از اساتیدم که به رحمت خدا رفتند، چنین توصیه کرد که با توجه به پر استرس بودن این رشته چنانچه ، توانایی و ظرفیت آن را از لحاظ جوانب و استرس های موجود، ندارید وارد این رشته نشوید و بنده اگر چه رتبه دوم دستیاری را کسب کرده بودم و علاقه زیادی به رشته بیهوشی داشتم، اما از آنجا که شناخت زیادی از آن نداشتم، بعد از ورود به این رشته واقعا احساس میکردم که رشته پر استرسی است و البته در عین حال بسیار کارآمد ؛ یعنی همان طور که جراح در اتاق عمل به جراحی می پردازد و مسائل حاشیه ای را مدیریت می کند،  نبض، تنفس و فشار بیمار و آنچه که باعث می شود که یک جراح با خیال راحت عمل خود را انجام دهد به عهده متخصص بیهوشی و کارشناسان بیهوشی است. بدون کارشناسان بیهوشی، امکان انجام بیهوشی وجود ندارد و اگر چه من مدیریت گروه بیهوشی را برعهده دارم اما کار به صورت گروهی انجام می شود.

وب دا: کدام یک از سه حوزه آموزش، پژوهش و درمان برای شما در اولویت قرار دارند؟

 متأسفانه در سال های اخیر به حوزه آموزش اهمیت کمتری داده می شود و حوزه درمانی بیشتر در اولویت قرار دارد. بیمارستانی که ما در آن فعالیت می کنیم همان طور که از اسم آن پیدا است آموزشی، پژوهشی و درمانی است یعنی من معتقدم آن چه که حتی از حوزه پژوهش مهم تر است حوزه آموزش می باشد، چون رزیدنتی که ما تربیت می کنیم و قرار است در شهرستان شروع به کار کند، خانواده بیمار از میزان تحصیلات و تعداد کتاب ها و مقالات منتشر شده او سئوال نمی کنند بلکه آنها بیمار خود را سالم می خواهند، بنابراین می توانم بگویم که پژوهش لازم است، اما آنچه که من به آن اهمیت می دهم حوزه آموزش است .

 البته با توجه به مشکلات مالی و تحریم های موجود دست مسئولین محترم هم بسته است، اما چنانچه شرایطی فراهم شود و وسایل کمک آموزشی،داروها و تجهیزات بیمارستان ها افزایش یابد، با نشان دادن آنها به دانشجویان می توانیم آنها را با ابزار پزشکی که تنها به صورت تئوری یاد گرفته اند، آشنا کنیم. همچنین با توجه به شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه، پزشکی که وارد این رشته می شود گذران زندگی اش تا حدوی برای او سخت است. بنابراین باید مانند گذشته یک دانشجو آرزوی هیأت علمی شدن را داشته باشد، اما در حال حاضر وقتی پیشنهاد هیأت علمی را به رزیدنت های خود می دهیم بازخورد این است که ما شرایط شما را مشاهده می کنیم و بنابراین از ورود به هیأت علمی شدن خودداری می کنند. من همیشه این نصیحت را به پسرم کردم که اگر عشق به آموزش و تحمل سختی ها را داری می توانی وارد دانشگاه شوی در این غیر این صورت به دنبال علاقه خودت باش.

من به آموزش عشق می ورزیدم و تمام سختی ها رابه جان خریدم. سال هاپیش می توانستم از دانشگاه خارج شوم و درآمدهای بسیار بالایی داشته باشم، اما چون هدف اصلی من فعالیت در حوزه آموزش بود و با خارج شدن از حالت تمام وقتی دانشگاه از این هدفم دور می شدم. بنابراین در دانشگاه به عنوان عضو تمام وقت جغرافیایی به فعالیت خود ادامه دادمو

 با توجه به اینکه مدت 20 سال است که در قسمت فوق تخصصی توراکس انجام وظیفه می کنم و چند سالی که به بازنشستگی من باقی مانده است اگر دانشگاه حمایت های معنوی و مادی را در اختیار ما قرار دهد می توانیم اولین دانشگاهی باشیم که فلوشیپ بیهوشی توراکس را در دانشگاهای علوم پزشکی سطح کشور راه اندازی کرده است وامتیاز خیلی خوبی برای دانشگاه علوم پزشکی مشهد محسوب می شود.

وب دا: توصیه شما برای دانشجویانی که قرار است در آینده در جایگاه شما قرار گیرند چیست؟

 توصیه من به دانشجویان این است که اگر عشق به رشته بیهوشی دارند این کار را ادامه دهند. با توجه به این که رشته بیهوشی بسیار پر استرس و در عین حال بسیار رشته خوبی است ، لذا باید علاقه وجود داشته باشد. من همیشه می گویم رشته بیهوشی گل سرسبد اتاق عمل است به خصوص که شاخه های دیگر آن نیز از جمله فلو شیو درد، فوق تخصصی مراقبت های ویژه و فلوی خواب به آن اضافه شده است و اگر انگیزه و علاقه به این رشته را در خود می بینند وارد رشته بیهوشی شوند.

وب دا: از دستاوردهای شاخص خود در سال های خدمت در دانشگاه بفرمایید؟

یکی از دستاوردهایی که در سال های خدمت و به لطف مسئولین داشتم، این است که سال گذشته به عنوان استاد نمونه آموزشی و امسال هم به عنوان پزشک نمونه استان در بیمارستان قائم (عج)، انتخاب شده ام. همان طور که بیان شد، آنچه که همیشه برایم مهم بوده حوزه آموزش است و همیشه تلاش می کنم بیماری که مشکل دارد با رزیدنت ها آن را حل کنیم و اگر دلیل آن مشکل را ندانم با مطالعه آن موضوع، علت آن را به رزیدنت ها آموزش می دهم چرا که رزیدنت باید علت را بدانند و زمانی که در شهرستان خود به تنهایی مشغول خدمت شدند و چنین مشکلی برای بیمارشان به وجود آمد، بتوانند آن را مدیریت کنند.

وب دا: به عنوان پزشک نمونه استانی بیمارستان قائم (عج)، اولین ویژگی یک پزشک موفق را چه می دانید؟

به نظر من تمام پزشکان و پرستاران و تمام عزیزانی که در مجموعه بهداشت ودرمان فعالیت می کنند، نمونه هستند. با توجه به اینکه دادستان سازمان نظام پزشکی هستم همیشه دیدگاهم این است که چنانچه قصوری در حرفه پزشکی صورت گیرد بدون شک، آن پزشک عمداً در رویداد آن اتفاق دخیل نبوده است. اما به هر حال در علم پزشکی همه چیز به صورت تجربی است و از کتاب ها و اساتید خود اطلاعات کسب می کنیم. تمام افرادی که در رفع آلام بیماران تلاش می کنند همگی نمونه هستند و به نظر و لطف دانشگاه امسال من به عنوان پزشک نمونه انتخاب شدم، چرا که به در ابتدا حوزه آموزش و سپس به درمان و پژوهش اهمیت می دهم، اما چون رشته ما به گونه ای است که آموزش و درمان مکمل هم هستند می توانند نتایج خوبی را ارائه کنند.