شرایط دانشگاه علوم پزشکی مشهد، در حوزه های سه گانه ( آموزش، درمان و پژوهش ) رو به پیشرفت و بهبود است
دکتر محسن خاموشی کهدوئی ، عضو هیات علمی (استادیار) و جراح مغز و اعصاب در دانشگاه علوم پزشکی مشهد، یکی از چهره های جوان و فعال در حوزه های مختلف آموزشی، درمانی و پژوهشی این مجموعه دانشگاهی است که پس از دانش آموختگی و کسب رتبه برتر بورد کشوری، در سال 1401، به عنوان عضو هیات علمی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد مشغول به فعالیت شده و به امر آموزش دانشجویان، درمان بیماران و فعالیت های پژوهشی اهتمام دارد. سایت خبری وبدا در راستای انجام مصاحبه و آشنایی بیشتر با اساتید جوان هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، گفتگویی با این استاد جوان داشته که شرح آن را در ادامه می خوانید:
وب دا: ضمن سپاس از حضور شما در این گفتگو، بفرمایید تحصیلات در رشته پزشکی را در چه سالی و از کدام دانشگاه آغاز کردید؟
دکتر محسن خاموشی کهدویی هستم، متولد ۱۳۶۶ در شهر مشهد، تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان را در زادگاهم گذراندم و در سال ۱۳۸۵ در کنکور سراسری با رتبه 57 وارد رشته پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد شدم. با اتمام این دوره از سال ۱۳۹۴ تا سال ۱۳۹۶ به عنوان پزشک خانواده در شبکه بهداشت و درمان خوشاب در شهرستان سلطان آباد به عنوان پزشک خانواده و مسئول مرکز مشغول فعالیت بودم.
در سال ۱۳۹۶ در آزمون دستیاری شرکت کرده و در رشته جراحی اعصاب در دانشگاه علوم پزشکی مشهد پذیرفته شدم، با پایان یافتن دوره رزیدنتی در سال ۱۴۰۱ آزمون بورد تخصصی را شرکت کرده و خوشبختانه در جمع ۱۰ درصد بورد کشوری قرار گرفتم. پس از آن به عنوان عضو هیئت علمی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد جذب شدم و در ابتدای کار در بیمارستان هاشمی نژاد و پس از آن فعالیتم را در بیمارستان امدادی شهید کامیاب و بیمارستان قائم(عج) ادامه دادم.
وب دا: با توجه به سال‌های تحصیل و فعالیت شما به عنوان عضو هیئت علمی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد چه پیشنهادی برای هرچه بهتر شدن فضای دانشگاه دارید؟
البته با توجه به سال‌هایی که بنده در این دانشگاه تحصیل و کار کرده ام، احساس می‌کنم که هر سال شرایط رو به بهبود است، اما آنچه که می‌تواند شرایط را به وضعیتی مطلوب‌تر تبدیل کند، مربوط به هر سه حوزه آموزش، پژوهش و درمان است مثلاً در بحث پژوهش، شرایط بهتری برای کار تحقیقاتی کردن در دانشگاه فراهم شود یا در حوزه آموزش، روش‌های تدریس به دستیاران و اینترن‌ها ارتقاء یابد، یکی از دلایل مهمی که بنده ترجیح دادم در محیط دانشگاه فعالیت داشته باشم همین موضوع است که در کنار کار درمان، می‌توان در حوزه آموزش و پژوهش نیز فعال بود و اطلاعات علمی خود را به روز نگه داشت.
وب دا: آیا از نگاه شما می‌توان سه حوزه آموزش، پژوهش و درمان را اولویت بندی کرد؟
البته موقعیت ایده‌آل آن است که هر سه حوزه در کنار هم تقویت شوند، اگرچه در برخی دانشگاه‌ها ممکن است یکی از این سه حوزه در اولویت بالاتری قرار گیرد، اما نگاه من این است که توجه همزمان و وتوأمان به سه حوزه می‌تواند نتایج بهتر و مفیدتری را رقم بزند.
وب دا: آیا در دوران دانشجویی و سال‌هایی که به عنوان عضو هیئت علمی در دانشگاه مشغول به کار شده‌اید، فعالیت‌های غیرعلمی نیز داشته‌اید؟
بله، در دوره پزشکی عمومی کتابی را به صورت گروهی چاپ کردیم که در رابطه با بیماری HTLV1 بود و همینطور یک سری کتاب برای دستیاران آماده کردیم که در رابطه با آمادگی‌های لازم برای شرکت در آزمون برد تخصصی و ارتقاء است، تعدادی مقالات علمی نیز در دست انجام داریم.
در دوره پزشکی عمومی هم عضو کمیته تحقیقات دانشجویی و همینطور عضو کمیته تحقیقات جهاد دانشگاهی بودم و در یک بازه زمانی در تیم شنای دانشگاه علوم پزشکی مشهد عضویت داشتم، در کنار همه این فعالیت‌ها در رشته سوارکاری نیز تجربه کار حرفه‌ای را دارم.
وب دا: نقش حمایتی خانواده را در پیشرفت‌های خود چطور می‌بینید؟
پدر من کارمند بازنشسته شرکت نفت هستند و مادرم خانه‌دار. مطالعه و ادامه تحصیل فرزندان خانواده، برای والدین من همیشه بسیار مهم بوده و در واقع آنها مشوق اصلی ما در این مسیر بودند، در دوره رزیدنتی و زمانی که برای آزمون بورد مطالعه می‌کردم نیز، همسرم که پزشک و در دوره دستیاری اطفال هستند ( و در همین دانشگاه مشغول به تحصیل هستند ) شرایط را طوری فراهم کردند که من هیچ دغدغه ذهنی به جز مطالعه نداشتم.
وب دا: از نگاه شما یک استاد موفق چه شاخصه‌هایی دارد؟
به نظرم، استادی که اطلاعاتش به روز باشد و سعی کند مطالعات مرتب و مستمر داشته باشد و به مقالات روز آگاه باشد، می‌تواند یک استاد موفق محسوب شود، همینطور در بحث پژوهش، استاد باید بتواند هم خود و هم دستیاران و اینترن‌ها را درگیر بحث تحقیقات کند و همچنین در موضوع درمان بیماران هر آنچه را که از عهده اش برمی‌آید به نحو احسن انجام دهد، چون نگاهی که مردم به بیمارستان دارند، این است که در این محیط آکادمیک مفیدترین، بهترین و موثرترین کار برای آنها انجام میشود.
وب دا: چنانچه نکته ناگفته‌ای در این گفتگو باقی مانده و مایل به عنوان کردن آن هستید بفرمایید؟
ما در فیلد رشته جراحی با بیمارانی سر و کار داریم که چندان نگاه باز و شفافی از رشته جراحی مغز یا جراحی ستون فقرات ندارند و در واقع نگاه پزشک به آنچه که برای بیمار انجام میشود، با نگاهی که خود بیمار به این موضوع دارد، بسیار متفاوت است، لذا ضرورت دارد که ارتباط پزشک با بیمار و همراهان او بیشتر باشد و آگاهی بیشتری به بیمار در مورد بیماریش داده شود تا همکاری بیشتری با پزشک خود، در راستای دریافت نتیجه بهتر از فرایند درمان داشته باشد.
البته در حال حاضر اطلاعاتی مختصر در قالب اخذ رضایت آگاهانه به بیمار داده میشود، اما بهتر است که در جلسه ای جداگانه و به تفصیل ما برای بیمار توضیح بدهیم که بیماری او چیست؟ درمان‌های مربوط به بیماریش کدام است و مزایا و معایب هر یک از این روش‌های درمانی کدام خواهد بود؟ به ویژه در رشته‌های جراحی مغز، تومور مغز، تومور نخاع، دیسک کمر و بیماری‌های از این قبیل، نگاه بیماران بسیار با نگاه پزشک متفاوت است و از این جهت ضرورت دارد که ارتباط پزشک با بیمار نزدیک‌تر شود. در این صورت همکاری بیمار با پزشک و انتظارات او نیز تعدیل خواهد شد.
