بر اساس تعریف وزارت بهداشت، چهار بیماری تالاسمی، هموفیلی، دیالیز وام اس در زمره بیماران خاص قرار میگیرند؛ بیماریهایی که عوارض آن تا پایان عمر همراه بیمار خواهد بود. روز جهانی بیماری های خاص بهانه ای شد تا با دبیر انجمن علمی -دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در مجتمع شهید خوارزمی گفتگویی داشته باشیم:
وبدا: ضمن سپاس از حضور شما در این گفتگو؛ لطفا خودتان را معرفی کنید؟ و در مورد این تشکل دانشجویی توضیحاتی بیان نمایید؟
معصومه محسنی هستم، دبیر انجمن علمی- دانشجویی دانشکده پرستاری و مامایی. ما در این انجمن علمی فعالیت هایی را پیگیری می کنیم که اساس و پایه علمی دارند؛ یعنی کارهایی مثل برگزاری غربالگری ها، پویش ها و کارگاه هایی که جنبه بالینی دارند. انجمن علمی این فرصت و توانایی را دارد که فعالیت های خود را در زمینه بالین هم داشته باشد و با توجه به توانمندی های دانشجویان پرستاری، پتانسیل برگزاری کارگاهها، پویش ها و غربالگری ها توسط این دانشجویان نیز وجود دارد. بطور کلی هر موضوعی که اساس علمی دارد و در واقع جنبه آگاهی بخشی و سنجش داشته باشد؛ چه در سطح جامعه دانشجویی یا پرسنل و چه در سطح اساتید قطعا پیگیری می کنیم و این از اهداف ما است.
وبدا: شرایط و شاخص های جذب اعضای تشکیل دهنده تشکّل دانشجویی انجمن های علمی چگونه است؟
قطعا هر فردی که می خواهد جذب این انجمن علمی بشود، باید دارای یک سری خصوصیات و شاخص هایی باشد؛ ولی مهمترین فاکتور برای ما در سنجش اولیه؛ انگیزه، عشق، علاقه و تمایل به کار گروهی است تا بتواند در زمینه علمی به ما کمک کند و در کارها مشارکت داشته باشد، در کل همه دانشجویان پرستاری با توجه به علم و توانایی که در این زمینه را دارند، می توانند در انجمن علمی فعالیت کنند.
وبدا: آیا این گستره ای که شما در مورد انجمن علمی فرمودید؛ فقط مختص دانشکده پرستاری و مامایی هست؛ یا هم ترازهای شما در دانشکده های دیگر مثل دانشکده بهداشت، دانشکده پزشکی، دانشکده داروسازی، دانشکده علوم توانبخشی و پیراپزشکی، و...این قواعد و قوانین را دارند و با این شاکله کار را جلو می برند؟
بطور کلی تشکل انجمن علمی یکسری قوانین کلی دارد که برای ما و سایر دانشکده ها یکسان است؛ اینکه باید یکسری اعضاء از همان دانشکده داشته باشند و یکسری فعالیت ها که مبنای آن علمی است را انجام دهند، در عین حال هر دانشکده ای مرتبط با رشته ای که هستند فعالیت علمی شان هم در همان راستا پیش میرود؛ هم اکنون تیم و انجمن علمی ما تعداد 12 نفر عضو دارد.
وبدا: فعالیت هایی که مجموعه تشکل دانشجویی انجمن علمی دانشکده پرستاری و مامایی در سال گذشته انجام داده و در سال 1403 هم با همین رویکرد مباحث علمی و طرح سنجش ها را انجام می دهد بیان کنید؟
در سال گذشته حدودا انجمن ما در 12 مراسم فعالیت و حضور فعال داشت؛ مثل تهیه پادکست، نشریه دانشجویی، نشریه علمی و پویش دیابت. طرح پویش دیابت را زمانیکه در دانشکده قدیم بودیم، برای عموم افراد انجام دادیم و بالغ بر 500 نفر در این غربالگری شرکت کردند، در آن پویش افراد خدماتِ کنترل و سنجش فشار خون، کنترل قند خون و یکسری مشاوره ها را دریافت کردند. فعالیت های دیگری مثل برگزاری المپیاد نیز بود که در 2 مرحله برگزار شد، در این المپیاد علمی بنا داشتیم سطح علمی دانشجویان خودمان را بسنجیم. امسال در دوره جدید، به مناسبت روز بیماری های خاص و صعب العلاج، دوباره غربالگری و سنجش را در مجتمع شهید خوارزمی برگزار کردیم که بالغ بر 200 نفر از اساتید، کارکنان و دانشجویان در این طرح شرکت کردند و طی آن خدمات سنجش دیابت و کنترل فشار خون" که بیماری های مزمن هستند" و یکسری مشاوره ها، بصورت رایگان ارائه شد.
انجمن علمی ما در انتهای همین ماه، برنامه های دیگری نیز دارد که همه جنبه علمی دارند و در واقع هدف ما این است که روزهای خاصی که مرتبط به موضوعات علمی و مسایل بالینی و بیماری ها هستند و در عین حال مرتبط با رشته ما است را پوشش دهیم و کارگاههایی را برگزار کنیم که برای دانشجویان هم می تواند مفید باشد. ضمن اینکه رویکرد انجمن بیشتر بر مناسبت ها، فعالیت های علمی، برگزاری کارگاههای مرتبط با رشته پرستاری و دیگر دانشجویان با جنبه افزایش مهارت های بالینی در این زمینه است، چون هدف ما آگاهی بخشی کلی و حرکت به سمت و سوی علم است نه صرفا پیشبرد انجمن خودمان.
وبدا: سخن آخر شما با دوستان و همکیشان خود در رشته های مختلف دانشگاه علوم پزشکی مشهد چیست؟
حقیقت آن است که وقتی ما فعالیت انجمن علمی را شروع کردیم، ( شاید نخستین بار) تا این حد جنبه رسمی و آکادمیک نداشت، ما خیلی دوستانه پیگیری کردیم و چیزی که برای ما در شروع کار بسیار مهم بود و همچنان هدف ما است؛ این آگاهی بخشی و اطلاع داشتن است. ما نباید از کنار یک سری موضوعات راحت عبور نکنیم؛ باید آنها را پیگیری کنیم و به بهانه های کوچک یک فرصتی فراهم بشود که برای خودمان و دیگران تلنگری باشد؛ هم از لحاظ آگاهی بخشی و هم از لحاظ علمی. به همه دانشجویانی که هم صنف ما هستند، به همه عزیزان این توصیه را دارم که پیگیر این کارها باشند و ما هم آماده همکاری با همه دوستان هستیم.