این روزها جامعه ایران درگیرِ معضل مهم " بحران جمعیت " است و در حالیکه صاحبنظران این حوزه، از تسریع روند پیری جمعیت در ایران خبر می‌دهند، برخی، همچنان از والد شدن و فرزندآوری طفره می‌روند و اغلب نیز مشکلات اقتصادی را علت اصلی این کم رغبتی به فرزند آوری می‌دانند. در این مصاحبه که به مناسبت هفته ملی جوانی جمعیت انجام شده، پای گفتگو با مسعود کرمانی پدر جوانی از پرسنل خدوم بیمارستان قائم (عج) نشستیم که در آستانه 50 سالگی و علیرغم داشتن سطح متوسطی از درآمد، با افتخار از تجربه‌ی شیرین پدری و داشتن 4 فرزندش می گوید؛ تجربه ای که دغدغه های اقتصادی و معیشتی نتوانسته ذره ای از حلاوت آن کم کند و امروز با افتخار از فرزندان خود به عنوان برکات الهی و مایه نشاط در زندگی اش یاد می کند. در ادامه گفتگوی وبدا با مسعود کرمانی متصدی خدمات عمومی بیمارستان قائم را می خوانید:
وبدا: در شرایط کنونی جامعه داشتن 4 فرزند، چه مزایا و مشکلاتی می تواند به همراه داشته باشد؟
از نظر من تعداد زیاد فرزندان نمی تواند مشکل تلقی شود، بلکه باید به خوبی آنها را مدیریت کرد. خوشبختانه همسر من که خانه دار هستند نقش عمده ای در مدیریت فرزندان داشته اند و البته من هم تا حد امکان در این رابطه با ایشان همکاری دارم و هر چند ساعات طولانی از روز را در محل کار هستم، اما سعی میکنم از فرزندانم غافل نشوم. این نکته را نیز باید عرض کنم که در واقع من 5 فرزند داشتم و نخستین فرزندم که حاصل ازدواج اول بود به دلیل اختلالات ژنتیکی که در اثر ازدواج فامیلی (دختر عمو و پسرعمو) اتفاق افتاد، بر اثر بیماری سرطان در سن 17 سالگی فوت کرد و چون پزشکان ادامه فرزندآوری من و همسر اولم را صلاح نمی دانستند، متاسفانه ناچار شدیم از هم جدا شویم و خوشبختانه در ازدواج دوم خداوند 4 فرزند سالم که دو پسر و دو دختر هستند را به بنده عطا کرد و من از بابت حضور تک تک شان از خداوند سپاسگذارم.
وبدا: برخی از خانواده معتقدند که با شرایط اقتصادی فعلی، یک یا نهایتا دو فرزند کافیست، آیا شما با این نوع تفکر موافقید؟
خیر... این اعتقاد قلبی من است که خداوندی که فرزند را به والدینش عطا می‌کند، قطعا روزی او را هم مقدر کرده و اینکه گذشتگان ما ضرب المثل " هر آنکس دندان دهد نان دهد" را مطرح میکردند در واقع اشاره به همین حقیقت دارد. زمانیکه بنده ازدواج کردم مستاجر بودم و تا زمانیکه فرزند دومم متولد شد ما منزل شخصی نداشتیم اما به لطف خدا و برکت حضور بچه ها، هم منزل و هم اتومبیل تامین شد و اکنون همه امکانات رفاهی را داریم. من عمیقاً معتقدم که وقتی فردی کار و تلاش می‌کند، خداوند به او کمک خواهد کرد و روزی او و فرزندانش را تامین می کند.
وبدا: آیا شرایطی پیش آمده که ناگزیر شوید برای تامین مالی فرزندان از دیگران کمک بگیرید؟
به هیچ وجه، من همیشه به تلاش خودم متکی بودم، با جدیت کار کردم و بحمدالله هیچگاه مشکل مالی نداشته‌ام. البته همسرم نیز در این مدیریت اقتصادی بسیار خوب عمل کرده و به شکلی مسائل را پیش می برد که حتی پس انداز هم داشته باشیم.
وبدا: ارتباط فرزندان با شما و تعاملات بین خود فرزندان چگونه است و آیا حضور آنها در منزل مانع استراحت و آسایش شما نیست؟
خیر...فرزندانم به خوبی شرایط مرا درک می کنند و در ساعاتی که در منزل هستم سعی می کنند، مراعات کنند؛ ضمن اینکه ارتباط بسیار خوبی هم با من و مادرشان و همچنین در بین خودشان حاکم است و بسیار محترمانه با من و همسرم برخورد میکنند.
وبدا: به زوجینی که تمایل به فرزندآوری ندارند یا یک تا دو فرزند دارند، چه توصیه ای می کنید؟
فرزندان لطف و عنایت خداوند به والدین هستند و به نظر من هر فرزندی که به زوجین عطا میشود، روزی او نیز پیش از آمدنش مقدر شده است. در بحث تربیت فرزندان هم باید آنچه را که می توان انجام داد و با توکل به خدا پیش رفت، در واقع با اعتماد به خداوند و باور اینکه خداوند در همه مراحل کمک کار والدین است می توان از سد همه این نگرانی ها عبور کرد.
