حدود ساعت 4:30 صبح بیست و هشتم  اردیبهشت ماه 1403 طی یک عمل سزارین سه خواهر و برادر، یکی پس از دیگری متولد و اولین نجواهای زمینی خود را با صدای گریه هایشان برای پزشک و پرسنل اتاق عمل زمزمه نمودند.

     به گزارش وب دا ، مادر باخرزی با مراجعه به بیمارستان شریعتی و اظهاردرد زایمان مورد پذیرش و بستری قرار گرفت. وی علیرغم زمان بارداری کمتر از 38 هفته ، با نظر پزشک معالج به اتاق عمل منتقل و با توجه به شرایط موجود، تحت عمل جراحی قرار گرفت. در این عمل هر سه فرزند مادر باردار که شامل دو نوزاد پسر و یک نوزاد دختر به وزنهای 1.740 – 2.160 و 1.710  گرم بودند در کمال سلامت جسمی چشم به جهان گشودند.

مادر نوزادان طی مصاحبه با  وبدا اظهار کرد: از حدود ماه سوم با انجام سونوگرافی و پیگیریهای پزشکی متوجه حضور قلو بودن فرزندانم شدم.  این موضوع هم خوشایند بود و هم نگران کننده. از سویی بابت هدیه و عنایت خاص خداوند خرسند بودم و از سویی نگرانی چگونگی تامین مایحتاج آنها بعلاوه دو فرزند بزرگتری که در منزل داشتم اضطراب عجیبی را ایجاد می نمود. اما هر لحظه با توکل به خداوند تلاش نمودم تا آرامش را به افکارم بازگردانم.

     با این وجود نگهداری از 3 نوزاد بصورت همزمان در شرایطی که در منزل استیجاری زندگی میکنیم به خودی خود سخت و طاقت فرسا می باشد و قطعا با بزرگتر شدن آنها شرایط برای تامین نیازهای آتی فرزندان دشوارتر خواهد شد.

وی در پاسخ به این سوال که از مسئولین و متولیان امر چه انتظاری دارید افزود : برای من و همسرم که دارای شغل آزاد و کم درآمدی می باشد، تامین هزینه های شیرخشک، پوشک و سایر هزینه های روزمره بسیار سخت و دشوار است. اگر امکان کمکهای مستمر توسط نهادهای مرتبط فراهم باشد شاید مقداری از بار روانی من وخانواده ام کاهش یابد.