رییس بخش جراحی عروق بیمارستان ولایت از مراکز زیر پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: هر چند که روش های مداخله ای جراحی در مواردی جایگزین اعمال جراحی باز شده است اما باید توجه داشت که بکارگیری مداخلات جراحی عروق، ارتباط مستقیمی با شرایط بیمار از جهات مختلف دارد و نمی توان برای همه بیماران یک شیوه مداخله ای واحد را، در نظر گرفت.
دکتر غلامحسین کاظمزاده در گفتگو با وبدا، با بیان اینکه حیطه کاری جراحی عروق شامل تمام مواردی است که بیماریهای عروقی حاد و مزمن را درگیر میکند افزود: در مورد بیماریهای عروقی حاد اعم از؛ تروماها، حوادث و تصادفات ( که باعث آسیب شریانی یا وریدی به عروق میشود، آسیب عروق شکمی و شکستگیهایی که عروق در آنها آسیب میبیند) معمولا ترمیم و بازسازی عروق در اورژانسها کار جراح عروق است، همچنین در موارد حاد دیگری مثل ایجاد لخته در عروق کرونر و سکته قلبی که ممکن است لخته در عروق محیطی همچون دست و پا، شریانهای کاروتید و مغزی و حتی شریانهای احشایی اتفاق بیفتد، باز هم تخصص و مهارت جراح عروق را می طلبدکه باید در اسرع وقت اقدامات لازم برای بازسازی عروق را انجام دهد.
وی ادامه داد: در مورد بیماریهای عروقی مزمن، تمام بیماریهای عروق محیطی، شریانی ( مثل تمام مواردی که سبب کم خونی عضو در دست یا پا و احشا به طور مزمن بشوند و حتی عروق مغزی که فرد را مستعد سکته مغزی میکند ) و بیماری های وریدی ( اعم از؛ انواع واریس ها، نارساییهای وریدی ک طرف و زخمهای وریدی ) در حیطه کار جراح عروق است. همچنین تعداد قابل توجهی از بیماران جراحی عروق، بیمارانی هستند که در فرایند همودیالیز و دیالیز قرار میگیرند و نیازمند یک دسترسی عروقی هستند که برای آنها همودیالیز انجام شود و لذا ایجاد این رگ برای بیماران ( اعم از رگ طبیعی یا مصنوعی )، در راستای کار جراح عروق است و بطور کلی تمام بیماریهای عروقی غیر از حیطه قلب، ( تمام عروق بزرگ و عروق کوچک و متوسط ) هم در بحث جراحی ها، هم درمانهای اندوسکولار یا داخل رگی و هم درمانهای دارویی و مواردی که بازتوانی است، همگی در حیطه جراحی عروق قرار میگیرد و هر یک از اینها زیر گروههایی دارند .
دکتر کاظم زاده خاطر نشان کرد: باید در نظر بگیریم که علم جراحی عروق چندان قدیمی نیست و تقریباً از علوم نوین به شمار میرود و با توجه به همین قضیه مطالعات بسیار زیادی در حال انجام پیرامون آن است تا حد الامکان از سمت و سوی برخی جراحیها به سمت درمانهای دارویی برده شود و این موضوع مستلزم یک بررسی و پژوهش قوی، غنی و دقیق است و تصور میکنم که در آینده به این سمت و سو بیشتر حرکت خواهد کرد ؛ همانگونه که اکنون و به مرور عملهای جراحی باز وسیع جای خود را به جراحیهای مینیمال اینویزیو، درون بین و لاپاراسکوپی و در جراحی عروق به اندواسکولار داده و به نوعی جراحی محدود و محدودتر شده و در عین حال نتایج خوبی داشته و فکر میکنم جراحی عروق به سمت جراحیهای اندواسکولار در موارد خاص برود و درمانهای دارویی هم به قوت خود باقی خواهد بود.
وی در عین حال تاکید کرد: جراحیهای اندواسکولار هم میتواند عوارض خود را داشته باشد و بنابراین لازم است که در انتخاب کیس، موارد خیلی دقیق انجام شود، چون گاهی ممکن است موقعیت بیمار اصلاً مناسب جراحیهای داخل رگ و اندواسکولار نباشد و نتیجه عمل واسکولار، قطع عضو و حتی سکته مغزی بیمار باشد. بنابراین باید در مورد اینکه بیمار ما مداخله نیاز دارد یا نه و اگر مداخله نیاز است آیا جراحی باز باشد یا اندواسکولار و اینکه پس از جراحی مداخلهای؛ چه داخل رگی و چه جراحی باز، موارد بازتوانی آن چگونه خواهد بود بررسی شود و این در جراحی عروق معنا و مفهوم خاصی پیدا میکند.
رییس بخش جراحی عروق بیمارستان ولایت همچنین گفت: در یکی از کتب رفرنس جراحی عروق، مداخلات جراحی عروق را به شکل یک ترازو فرض کردند که یک کفه آن مسائل و مشکلات بیمار هست و یک کفه دیگر مداخلاتی است که ما میخواهیم انجام دهیم. این مداخلات شامل تمام ریسکهای عمل جراحی، ریسک های بیهوشی، ریسکهای بعدی و ناتوانیهای عضوی احتمالی و ضریب احتمال خطاست که در کار میتواند وجود داشته باشد و در یک کفه قرار میگیرد، از آن طرف بیماریهای زمینهای خود فرد، سن او ، وجود بیماریهای عروقی محیطی ، بیماریهای ریوی و مسائل قلبی در یک کفه دیگر ترازو قرار میگیرد و در اینجا باید کفه مداخلات وزن بیشتری از کفه مشکلات بیمار داشته باشد تا مداخله انجام شود. یک بخش عمده آموزش ما به رزیدنتها و فلوها این است که دقیقاً این ترازو را بالانس کنند و بدانند که کدام قسمت به نفع بیمار است و همان کار انجام شود. بنابراین صرفاً بر اساس یک عکس یا آزمایش و تصویر، مداخله در جراحی عروق بیمعنا است و باید تمام مشکلات بیمار از یک طرف و ظرفیتها امکان و توان ما در یک طرف دیگر مورد بررسی قرار گیرد تا تصمیم مناسب برای بیمار گرفته شود.