حجت الاسلام والمسلمین مرتضوی در مراسم بزرگداشت شهادت امام محمد باقر(ع)، با قیاس معنا و هدف سیاست در اندیشه دینی و غیر دینی گفت: تفکر مبتنی بر دین خدمت به خلق در جهت صراط مستقیم را مبنای سیاست خود تعریف می کند در حالیکه اساس و هدف در سیاست منهای تفکر دینی قرار گرفتن در موضع قدرت و سلطه یابی است.
به گزارش روابط عمومی نهاد نمایندگی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، به مناسبت سالروز شهادت امام محمد باقر (ع) مراسم بزرگداشتی از سوی هیئت مذهبی باقرالعلوم (ع) ( هیئت اساتید دانشگاه علوم پزشکی مشهد) برگزار شد.
در بخش سخنرانی این مراسم حجت السلام والمسلمین مرتضوی در مقدمه ای با طرح این پرسش که چرا اکثریت مردم در جوامع مختلف و از جمله ایران نگاه مثبتی نسبت به معنا و کارکرد سیاست ندارند اظهار داشت: این نگاه منفی ناشی از سه علت مهم است که نخستین آن عملکرد استعمار و نظام سرمایه داری است؛ زیرا در مقاطع زمانی که نظام سلطه و سرمایه داری در حال شکل گیری بود، اصحاب قدرت برای اینکه رقبای خود را از صحنه خارج کنند تصویری از سیاست را ( بویژه در جوامع مسیحی، یهودی و اسلامی ) ارائه کردند که با ارزش های دینی مردم سازگار نبود و همین امر نوعی نگاه بدبینانه نسبت به سیاست را در افکار عمومی شکل داد.
وی افزود: دومین علت که نگاه کلی جامعه را نسبت به سیاست بدبین نمود و اتفاقا در کشور خودمان هم شاهد آن بودیم، عملکرد سیاستمداران پس از رسیدن به قدرت است؛ این عملکرد بعضاً مبتنی بر ارزشهای دینی نبوده و از آنجا که مردم صاحبان حکومت و سیاست را الگوی خود می دانند، با مشاهده این تناقضات، ذهنیتی منفی را نسبت به عرصه سیاست پیدا می کنند.
این استاد حوزه و دانشگاه، فهم نادرست از واژه سیاست را سومین علت منفی انگاری توده‌ی مردم نسبت به سیاست برشمرد و گفت: در افکار عمومی معمولا سیاست فضایی توأم با حقّه، تهمت ، افترا و ناسزاگویی است که افراد برای رسیدن به قدرت هر ابزاری را ممکن است بکار بگیرند و حتی رفتارهایی داشته باشند که با ارزش های دینی اجتماع آنها سازگار نیست.
وی ادامه داد: آنچه در توضیح این سه علت بیان شد در واقع تحقق سیاست منهای تفکر دینی بود، که عقلانیت به عنوان مهمترین عنصر سیاستمداری در آن نادیده گرفته شده و مهمترین مشخصه‌ی آن بکارگیری قدرت در موضع شخصی و خنثی یا نابود کردن قدرت در موضع مخالفان می باشد؛ این در حالیست که سیاست در اندیشه دینی اساساً مبتنی بر عقلانیت و با هدف خدمت به خلق در جهت صراط مستقیم تعریف می شود به نحوی که هم دنیا و هم آخرت افراد را تضمین کند و چنین عملکرد سیاسی را به وضوح می توان در سیره‌ی راهبردی ائمه معصومین (علیهم السلام) و از جمله امام باقر(ع) مشاهده کرد.
حجت السلام والمسلمین مرتضوی همچنین، با بیان اینکه " آموزش دین و بازسازی جایگاه امامت و تبیین آن " دو مولفه‌ی اساسی در اندیشه سیاسی ائمه معصومین (ع) می باشد افزود: انحطاط فکری و عقیدتی جامعه اسلامی پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) که به مرور مظاهر آن در مدینه النبی با صدور رقاصه ها و مغنّی ها عیان شده بود در واقع نیاز به آموزش دین به صورت مداوم و جامع را گوشزد می کرد که امام باقر(ع) و امام صادق (ع) این آموزش را به شکل قوی در زمان امامت خود آغاز نموده و با بخش زیادی از انحرافات بویژه در زمان ظهور حکومت عباسیان مقابله کردند.
وی اضافه کرد: در بحث بازسازی جایگاه امامت و خلافت نیز تلاش های فراوانی برای تبیین این جایگاه از سوی ائمه معصومین (ع) صورت گرفت که از مصادیق آن نامه ای است که امام حسین (ع) به مردم کوفه می نویسند و در آن تاکید می کنند که مشخصه‌ی رهبر جامعه مسلمین عمل به کتاب خدا و سنت پیامبر (ص) است ( ویژگی که سیاستمداران زمان ایشان از آن برخوردار نبودند). همین طور امام باقر (ع) و امام صادق (ع) با مطرح کردن موضوع فدک و دیگر موضوعات مرتبط، حقانیت و مشروعیت زمامداری حاکمان زمان خود را به چالش می کشند.
