حجت الاسلام والمسلمین الهی خراسانی در مراسم بزرگداشت شهادت حضرت زهرا (س) گفت: روشنگری و دفاع قاطع حضرت فاطمه (س) از جایگاه ولایت امیرالمومنین (ع) یکی از جلوه های عینی جهاد تبیین است که با فدا کردن جان در مسیر ولایت، به اوج معنا و ماندگاری رسید.

به گزارش روابط عمومی نهاد نمایندگی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، همزمان با سالروز شهادت دخت نبی مکرم اسلام، حضرت زهرا (س) مراسم بزرگداشتی به همت هیئت مذهبی باقرالعلوم (ع) ( اساتید دانشگاه علوم پزشکی مشهد) برگزار شد.

 در این مراسم حجت الاسلام و مسلمین الهی خراسانی با اشاره به رخدادهای پس از رحلت پیامبر (ص) و آنچه بر خاندان ایشان گذشت اظهار داشت: حضرت علی (ع) پس از رحلت پیامبر (ص)، در برابر مخالفان خلافت شان سکوت و خانه نشینی اختیار کردند؛ در حالیکه حضرت زهرا (س) به دفاع از حق ولایت ایشان پرداختند و این موضوع شبهاتی را ایجاد کرد که دلیل سکوت و خانه نشینی علی (ع) چیست؟ در پاسخ به این شبهات می توان گفت که شرایط امام علی (ع) و حضرت زهرا (س) از جهات مختلف متفاوت با یکدیگر بود و این تفاوت، تکلیف متفاوتی را هم برای ایشان ایجاد می کرد؛ به نحوی که تکلیف امام علی (ع) خانه نشینی شد و تکلیف حضرت زهرا به میدان آمدن و مقابله رودررو با شخص خلیفه و محاجّه با او در برابر دیدگان اصحاب پیامبر(ص).

وی افزود: اما اینکه می گوییم شرایط متفاوت بود، این تفاوت را می توان حداقل از 4 جهت ( طبق مستندات روایی و تاریخی ) بیان کرد؛ جهت اول اینکه امام علی (ع) گزینه اصلی خلافت پس از پیامبر (ص) بودند و طبیعتاً مدعی خلافت و هر گونه تلاش ایشان، حمل بر قدرت طلبی تلقی می‌شد لذا بر همین اساس است که حضرت میفرمایند: شرایط به گونه‌ای شده که اگر من حرفی بزنم می‌گویند علی (ع) به دنبال قدرت است و اگر حرفی نزنم می گویند گویا علی (ع) حقی برای خود قائل نیست؛ بنابراین طبیعی است که امام (ع) حق خود را اعلام کنند اما اصرار بر آن نداشته باشند، همچنان که می بینیم امام (ع) با حضرت زهرا (س) در مواجهه با انصار و مهاجرین همراه می‌شوند اما اصراری بر موضوع خلافت نمی کنند و می فرمایند: خداوند حجت را بر شما تمام کرد و شما بیعت کردید اما اینکه من بخواهم شما را ملزم کنم به تبعیت از خود چنین کاری نخواهم کرد زیرا بعدها خواهید گفت که علی (ع) برای تثبیت قدرت خود ما را وادار به درگیری با جریان حاکم کرد و در این راه هزینه های بسیاری را متحمل شدیم.

حجت الاسلام والمسلمین الهی خراسانی خاطر نشان کرد: این موضع گیری امام (ع) دقیقا همان چیزی است که شما پس از ۲۵ سال، هنگام مراجعه‌ی مردم به ایشان و اصرار بر عهده گیری حکومت می بینید که حضرت باز هم از پذیرش قدرت امتناع می‌کنند. چرا؟ یکی از پاسخ ها این است که اگر امام علی (ع) استقبال می‌کردند متهم می‌شدند به اینکه در انتظار قدرت بودند و این برای شخصیتی همچون امیرالمومنین (ع) که میفرمایند "خلافت از آب بینی بز برای من بی ارزش تر است " گرانبار و سنگین است.

وی در رابطه با جهت دوم شرایط متفاوت امیرالمومنین (ع) و حضرت زهرا(س) نیز گفت: صرف نظر از این نکته که امام علی (ع) به عنوان گزینه‌ی خلافت مهم بودند، نکته دیگر این است که ایشان به عنوان امام، تکلیفی برای اصرار بر حکومت ندارند؛ چون اساساً امام قرار نیست به دنبال مردم برود بلکه مردم باید به سراغ او بیایند و او را حمایت و تایید کنند؛ در اینصورت است که امام تکلیف پیدا می کند وگرنه هیچگونه تکلیفی ندارد. در فلسفه سیاسی اسلام هم دو مفهوم مطرح می‌شود به عنوان تکلیف سیاسی و حقوق سیاسی؛ حق امام به لحاظ سیاسی حکومت است، چون ولایت در همه ابعادش برای امام ثابت است (چه ولایت تکوینی و تشریعی و چه ولایت اجتماعی و سیاسی). بنابراین اینگونه نیست که قسمتی و بُعدی از ولایت تخصیص یافته باشد. لذا اگر ما همین اصل را در نظر داشته باشیم که حق حاکمیت متعلق به امام (ع) است اما برای به دست گرفتن این حاکمیت تکلیفی ندارد؛ مگر اینکه مردم پا پیش بگذارند و از او بخواهند " همین اصل سیره سیاسی همه ائمه اطهار را روشن خواهد کرد.

در روایتی ذکر شده که یکی از اصحاب پیامبر (ص) از حضرت زهرا(س) سوال کردند که آیا واقعا پیامبر(ص) نص صریح بر امامت امیرالمومنین (ع) داشته‌اند؟ حضرت فاطمه فرمودند: تعجب می کنم از شما! آیا روز غدیر خم را فراموش کرده‌اید؟ صحابه ادامه داد: خیر. اما آیا به خود شما هم سفارش در این خصوص داشته اند؟ حضرت فرمودند: اگر میخواهی بشنوی از آنچه به خود من گفته‌اند خدا را شاهد میگیرم که از پدرم رسول الله (ص) شنیدم: " علی (ع) بهترین جانشین است که من در میان شما تعیین میکنم و امام و خلیفه‌ی پس از من است. صحابه عرض کردند: پس چرا نشسته اند در خانه و قیام نمی کنند؟ حضرت فرمودند: بدان که رسول الله به علی فرمودند: مَثَل امام همانند مثَل کعبه است و به سراغ کعبه باید بیایند.

حجت الاسلام خراسانی ادامه داد: جهت سوم شرایط متفاوت امام علی (ع) و حضرت زهرا(س) این بود که امام (ع) جدای از اینکه امامت را بر عهده داشته و گزینه مناسب خلافت بودند، به طور خاص به پیامبر(ص) تعهد دادند که اقدامی در مقابله با مخالفان و دشمنان نکنند؛ مگر اینکه به اندازه کافی نیرو داشته باشند و از آنجا که فلسفه عملکرد سیاسی بنی امیه کسب قدرت و حفظ آن به هر قیمت بود، چنانچه مردم بر حمایت و همراهی با امام شان همت نمی کردند امام نباید با به خطر انداختن جان خود و خانواده، حق ولایت خود را اثبات و استیفا می کردند.

وی در سخن پایانی خود افزود: بغض و کینه ای که دشمنان امام علی (ع) از ایشان داشتند، جهت چهارم شرایط متفاوت امام علی (ع) و حضرت زهرا(س) بود و انتظار می رفت که در رابطه با دختر پیامبر خدا(ص)، مخالفان و دشمنان اهل بیت (ع) بگونه ای خردمندانه تر عمل کنند اما چشمداشت ایشان به قدرت، آنان را به تقابل و هتک حرمت نسبت به حریم اهل بیت رسول الله (ص) واداشت و آنچه نباید، انجام شد.    

  در ادامه این مراسم، عزاداران به نوحه خوانی و سینه زنی در رثای حضرت فاطمه زهرا (س) پرداختند.