حماسه نهم دی  در تاریخ عمر نظام جمهوری اسلامی ایران یک نقطه عطف است؛ نقطه عطفی که حقیقت آن را فقط و فقط می‌توان در کلام کسی یافت که سکان‌دار کشتی انقلاب است و ۹ دی ثمره سال‌ها صبر، بصیرت‌افزایی و ولایت اوست.

به گزارش وب دا ، مقام معظم رهبری همواره راجع به ۹ دی تأکیدات مهمی را بیان کرده‌اند که نصب‌العین قرار دادن آنها برای تمام خواص و عموم مردم می‌تواند روشنی بخش راه آینده کشور و اسلام ناب باشد.در حقیقت، ۹ دی آنطور که در کلام رهبر فرزانه ما تبلور یافته، نمادی از بصیرت، دشمن‌شناسی و حضور در عرصه‌ مجاهدانه توسط مردم مسلمان ایران است.

آنچه که در ادامه می‌خوانید، گزیده ای است از بیانات و نظرات مقام معظم رهبری که طی دو سال گذشته درباره حماسه 9 دی  بیان داشته اند.
روح دیانت حاکم بر دلهای مردم

 در قضیه 9 دی سال 88 یک نکته اساسی وجود دارد و آن نکته بر می گردد به هویت و ماهیت انقلاب. یعنی همان روحی که حاکم بود بر اصل انقلاب ما و حضور عظیم بی نظیر تاریخی در سال 57 - در 9 دی این روح به شکل بارزی نشان داده شد - به طوری که جای انکار و تردید و تأمل را برای هیچکس از بدخواهان، دوستان، دشمنان و دیگران باقی نگذاشت. آن روح چه بود؟ روح دیانت حاکم بر دلهای مردم. پس اینجا ما دو عنصر در کنار هم داریم: یک عنصر عنصر مردم است که مردم در هر کشور و جامعه ای، اگرچنانچه همت کنند، بصیرت به خرج بدهند، عمل کنند و وارد میدان بشوند؛ همه مشکلات را  می توانند حل کنند. یعنی بزرگترین کوهها در مقابل حضور مردم از بین می رود. می توانند کوههای بزرگ را جابجا کنند؛ این یک حقیقت آشکاری است که بسیاری از تحلیل گران اجتماعی در کشورهای اسلامی و دیگر کشورها، این حقیقت را درست لمس و درک نکرده اند اما ما این را لمس کرده ایم.

اما عنصر دوم هم عنصر ایمان دینی مردم است. ایمان دینی آن معجزه گری است که قادر است اولا همه مردم را بسیج کند و بیاورد. ثانیا آنها را در صحنه نگه دارد و سختی ها را برای آنها هموار و آسان کند. هیچ ایمان دیگری این خصوصیت را ندارد. ایمان دینی می گوید شما اگر چنانچه فائق شدید و پیش بردید، پیروزید. اگر کشته هم شدید یا اگر زندان هم افتادید، پیروزید؛ چون به وظیفه عمل کرده اید. وقتی کسی یک چنین اعتقاد و ایمانی داشت این دیگر شکست برایش معنا ندارد؛ لذا وارد میدان می شود. این همان عاملی است که هم در صدر اسلام اثر کرد و هم در انقلاب ما اثر کرد. 9 دی این را نشان داد. 9 دی یک نمونه ای بود از همان خصوصیتی که در خود انقلاب وجود داشت. یعنی مردم احساس وظیفه دینی کردند و دنبال این وظیفه، عمل صالح خودشان را انجام دادند. عمل صالح این بود که بیایند تو خیابان، نشان بدهند و بگویند مردم ایران، اینها هستند. حجم عظیم تبلیغات دشمن، می خواست فتنه گران را مردم ایران معرفی کند و اینجور نشان بدهد که مردم ایران از انقلابشان، از نظامشان برگشتند. آن تبلیغات دشمن، با این حرکت مردم، به کلی نقش بر آب شد. یعنی مردم نشان دادند که این اجتماع، مردم ایران است. تحلیل گران خارجی وقتی نگاه کردند، گفتند: از بعد از رحلت امام بزرگوار یا شاید بعضی گفتند از بعد از حرکات اول انقلاب، هیچ اجتماعی با این بزرگی، با این طپش با این شور و هیجان وجود نداشته است که مردم وارد میدان شدند. این است حقیقت 9 دی. این حرکت، حرکت بزرگی بود و کار بزرگی هم انجام گرفت.

یکی از خصوصیات دیگری که در آن حادثه هست و آن را کاملا به حوادث انقلاب نزدیک می کند، مسئله عاشورا است. در حوادث اول انقلاب هم محرم پیش آمد و امام آن بیان عظیم و عجیب تاریخی را بیان کردند: ماهی که خون بر شمشیر پیروز است. این حرف کوچکی نیست: پیروزی خون بر شمشیر. ما عادت کردیم این حرفها را تکرار می کنیم. عمقش کأنه گاهی از یادمان می رود. خون بر شمشیر، مظلوم بر ظالم و کشته بر کشنده فائق می آید؛ این همان چیزی است که در عاشورا پیش آمد. امام این را در محرم سال 57 مطرح کردند، در قضیه 9 دی هم باز پای امام حسین و عاشورا در میان بود. اگر آن حرکات سخیف و گریه آور از سوی این گروههای ایضا سخیف، در عاشورا پیش نمی آمد، این حرکت عظیم و این تحرک عمومی مردم، معلوم نبود به این شکل بوجود بیاید. اینجا هم پای عاشورا در میان بود

بیانات معظم له در دیدار اعضای ستاد بزرگداشت ۹ دی (21/09/90)

در تاریخ ماندگار شد

روزهاى سال، به طور طبیعى و به خودى خود همه مثل همند؛ این انسان‌ها هستند، این اراده‌ها و مجاهدت‌هاست که یک روزى را از میان روزهاى دیگر برمی‌کشد و آن را مشخص می‌کند، متمایز می‌کند، متفاوت می‌کند و مثل یک پرچمى نگه میدارد تا راهنماى دیگران باشد. روز عاشورا - دهم محرم - فى نفسه با روزهاى دیگر فرقى ندارد؛ این حسین‌بن على(ع) است که به این روز جان میدهد، معنا میدهد، او را تا عرش بالا میبرد؛ این مجاهدت‌هاى یاران حسین‌بن على(ع) است که به این روز، این خطورت و اهمیت را می‌بخشد. روز نوزدهم دى هم همین جور است، روز نهم دىِ امسال هم از همین قبیل است. نهم دى با دهم دى فرقى ندارد؛ این مردمند که ناگهان با یک حرکت - که آن حرکت برخاسته از همان عواملى است که نوزدهم دىِ قم را تشکیل داد؛ یعنى برخاسته از بصیرت است، از دشمن‌شناسى است، از وقت‌شناسى است، از حضور در عرصه‌ مجاهدانه است - روز نهم دى را هم متمایز می‌کنند.

مطمئن باشید که روز نهم دىِ امسال هم در تاریخ ماند؛ این هم یک روز متمایزى شد. شاید به یک معنا بشود گفت که در شرائط کنونى - که شرائط غبارآلودگىِ فضاست - این حرکت مردم اهمیت مضاعفى داشت؛ کار بزرگى بود. هرچه انسان در اطراف این قضایا فکر می‌کند، دست خداى متعال را، دست قدرت را، روح ولایت را، روح حسین‌بن على(ع) را مى‌بیند. این کارها کارهایى نیست که با اراده امثال ما انجام بگیرد؛ این کار خداست، این دست قدرت الهى است؛ همان‌طور که امام در یک موقعیت حساسى - که من بارها این را نقل کرده‌ام - به بنده فرمودند: «من در تمام این مدت، دست قدرت الهى را در پشت این قضایا دیدم». درست دید آن مرد نافذِ بابصیرت، آن مرد خدا.

بیانات معظم له در دیدار مردم قم در سالگرد قیام نوزدهم دى ماه 19 /10 /1388

مجاهدت به نفع انسان

در شرائط فتنه، کار دشوارتر است؛ تشخیص دشوارتر است. البته خداى متعال حجت را همیشه تمام می‌کند؛ هیچ وقت نمی‌گذارد مردم از خداى متعال طلبکار باشند و بگویند تو حجت را براى ما تمام نکردى، راهنما نفرستادى، ما از این جهت گمراه شدیم. در قرآن مکرر این معنا ذکر شده است. دست اشاره الهى همه جا قابل دیدن است؛ منتها چشم باز می‌خواهد. اگر چشم را باز نکردیم، هلال شب اول ماه را هم نخواهیم دید؛ اما هلال هست. باید چشم باز کنیم، باید نگاه کنیم، دقت کنیم، از همه امکانات‌مان استفاده کنیم تا این حقیقت را که خدا در مقابل ما قرار داده است، ببینیم.

مهم این است که انسان این مجاهدت را بکند. این مجاهدت به نفع خود انسان است؛ خداى متعال هم در این مجاهدت به او کمک می‌کند. نوزده دىِ مردم قم در سال 56 از این قبیل بود، نهم دىِ امسالِ آحاد مردم کشور - که حقیقتاً این حرکت میلیونى فوق‌العاده مردم حرکت عظیمى بود - از همین قبیل است، و قضایاى گوناگونى که ما در طول انقلاب از این چیزها کم نداشتیم. این مجاهدت، راه را به ما نشان می‌دهد.

بیانات در دیدار مردم قم در سالگرد قیام نوزدهم دى ماه 19 /10 /1388

حجت بر همه تمام شد

یک نکته را هم به جوانان عزیز انقلابى، به فرزندان عزیز انقلابى خودم، به فرزندان بسیجى - از زن و مرد - عرض بکنم: جوانان از اطراف و اکناف کشور، از آن‌چه که تهتّک بیگانگان از ایمان دینى به گوش‌شان می‌خورد یا با چشم‌شان مى‌بینند، عصبانى هستند؛ وقتى مى‌بینند روز عاشورا چگونه یک عده‌اى حرمت عاشورا را هتک می‌کنند، حرمت امام حسین را هتک می‌کنند، حرمت عزاداران حسینى را هتک می‌کنند، دل‌هاشان به درد مى‌آید، سینه‌هاشان پر می‌شود از خشم؛ البته خوب، طبیعى هم هست، حق هم دارند؛ ولى می‌خواهم عرض بکنم جوان‌هاى عزیز مراقب باشند، مواظب باشند که هرگونه کار بى‌رویه‌اى، کمک به دشمن است. این‌جا جوان‌ها تلفن می‌کنند - میفهمم من، میخوانم، غالباً تلفن‌ها و نامه‌ها را خلاصه می‌کنند، هر روز مى‌آورند، من نگاه می‌کنم - مى‌بینم همین طور جوان‌ها گله‌مند، ناراحت و عصبانى؛ گاهى هم از بنده گله می‌کنند که چرا فلانى صبر می‌کند؟ چرا فلانى ملاحظه می‌کند؟ من عرض می‌کنم؛ در شرائطى که دشمن با همه وجود، با همه امکاناتِ خود درصدد طراحى یک فتنه است و می‌خواهد یک بازى خطرناکى را شروع کند، باید مراقبت کرد او را در آن بازى کمک نکرد. خیلى باید با احتیاط و تدبیر و در وقت خودش با قاطعیت وارد شد. دستگاه‌هاى مسوولى وجود دارند، قانون وجود دارد؛ بر طبق قانون، بدون هیچ‌گونه تخطى از قانون، بایستى مُرّ قانون به صورت قاطع انجام بگیرد؛ اما ورود افرادى که شأن قانونى و سمت قانونى و وظیفه قانونى و مسوولیت قانونى ندارند، قضایا را خراب می‌کند. خداى متعال به ما دستور داده است: «و لایجرمنّکم شنئان قوم على ان لاتعدلوا اعدلوا هو اقرب للتّقوى». بله، یک عده‌اى دشمنى می‌کنند، یک عده‌اى خباثت به خرج می‌دهند، یک عده‌اى از خباثت‌کنندگان پشتیبانى می‌کنند - این‌ها هست - اما باید مراقب بود. اگر بدون دقت، بدون حزم، انسان وارد برخى از قضایا بشود، بى‌گناهانى که از آن‌ها بیزار هم هستند، لگدمال می‌شوند؛ این نباید اتفاق بیفتد. من برحذر میدارم جوان‌هاى عزیز را، فرزندان عزیز انقلابىِ خودم را از اینکه یک حرکتى را خودسرانه انجام بدهند؛ نه، همه چیز بر روال قانون.

مسوولین کشور بحمداللَّه چشم‌شان هم باز است، مى‌بینند؛ مى‌بینند مردم در چه جهتى دارند حرکت می‌کنند. حجت بر همه تمام شده است. حرکت عظیم روز چهارشنبه نهم دى ماه حجت را بر همه تمام کرد. مسوولین قوه مجریه، مسوولین قوه مقننه، مسوولین قوه قضاییه، دستگاه‌هاى گوناگون، همه می‌دانند که مردم در صحنه‌اند و چه می‌خواهند. دستگاه‌ها باید وظائف‌شان را انجام بدهند؛ هم وظائف‌شان در مقابل آدم مفسد و اغتشاشگر و ضدانقلاب و ضدامنیت و این‌ها، هم وظائف‌شان در زمینه اداره‌ کشور.

بیانات در دیدار مردم قم در سالگرد قیام نوزدهم دى ماه 19 /10 /1388

راه انقلاب این است

بدخواهانى که سى سال است علیه این انقلاب و علیه این مردم هر کارى توانستند، کردند، این‌ها هم فرصت را مغتنم شمردند و با تبلیغاتِ خودشان وارد میدان شدند. بیش از این، کارى نمی‌توانستند بکنند. اگر آمریکایى‌ها و انگلیسى‌ها و صهیونیست‌ها می‌توانستند نیرو وارد خیابان‌هاى تهران بکنند، یقین بدانید می‌کردند. اگر برای‌شان امکان داشت که با حضور وابستگان و مزدوران خودشان از خارج، عرصه را آن‌چنان که می‌خواهند، هدایت کنند، می‌کردند. منتها می‌دانستند که این کار به ضررشان تمام می‌شود. تنها کارى که می‌توانستند بکنند، این بود که در صحنه‌ تبلیغات، در صحنه سیاست جهانى، از آشوبگر، از اغتشاشگر حمایت کنند. رؤساى جمهور کشورهاى مستکبر در این قضیه وارد میدان شدند؛ اغتشاشگران خیابانى و خرابکارانى را که با آتش زدن می‌خواهند موجودیت خودشان را نشان بدهند، ملت ایران نامیدند؛ شاید بتوانند اوضاع را آن‌چنان که طبق میل خودشان است، در افکار عمومى دنیا و کشورمان تصویر و ترسیم کنند؛ اما شکست خوردند.

قوى‌ترین و آخرین ضربه را ملت در روز نهم دى و بیست و دوى بهمن وارد کرد. کار ملت ایران در بیست و دوم بهمن، کار عظیمى بود؛ نُه دى هم همین جور. یکپارچگى ملت آشکار شد. همه کسانى که در عرصه‌ سیاسى به هر نامزدى رأى داده بودند، وقتى دیدند دشمن در صحنه است، وقتى فهمیدند اهداف پلید دشمن چیست، نسبت به آن کسانى که قبلاً به آ‌ن‌ها خوشبین هم بودند، تجدید نظر کردند؛ فهمیدند که راه انقلاب این است، صراط مستقیم این است. در بیست و دوى بهمن، ملت همه با یک شعار وارد میدان شدند. خیلى تلاش کردند، شاید بتوانند بین ملت دودستگى ایجاد کنند؛ اما نتوانستند. و ملت ایستاد؛ این پیروزى ملت بود. از بیست و دوم خرداد تا بیست و دوم بهمن - هشت ماه - یک فصل پرافتخار و پرعبرتى براى ملت ایران بود؛ این یک درس شد. آگاهى جدیدى به وجود آمد. فصل تازه‌اى در بصیرت ملت ایران گشوده شد. این یک زمینه بسیار مهمى است. باید بر اساس این زمینه، حرکت کنیم.

بیانات در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی 01 /01 /1389

لحظه‌ نیازها

شوراى شما بحمدالله این خصوصیت را داشته است. دلائل زیادى هم براى این هست؛ آخرى‌اش همین نهم دى است؛ قبلش - ده سال قبل از این - 23 تیر است که اشاره فرمودند؛ آن روز هم نیاز لحظه‌ها بود؛ این یک کار متعارف و معمولى نبود. راهپیمایى مردم در بیست و دوى بهمن با همه عظمتى که دارد - که حالا عرض خواهم کرد - یک کار متعارف است، یک کار روان‌شده است، شناخته‌شده است، متوقع است که انجام بگیرد و انجام می‌گیرد؛ اما بیست و سه‌ى تیر در سال 78، یک کار متعارف نبود، یک کار متوقع نبود؛ اهمیت داشت که این مجموعه بداند و بفهمد که این کار در آن شرائط، لازم است و آن را انجام بدهد. کار نهم دى ماهِ امسال هم همین جور بود. شناختن موقعیت، فهمیدن نیاز، حضور در لحظه‌ مناسب و مورد نیاز؛ این اساس کار است که مؤمن باید این را هم با خود همراه داشته باشد تا بتواند وجودش مؤثر بشود؛ آن کارى را که باید انجام بدهد، بتواند انجام بدهد. خوب، الحمدلله شوراى هماهنگى تبلیغات این خصوصیت را داشته است، نشان داده است؛ هم در دهه‌ اول، در اوضاع و احوال گوناگون آن دهه - در دوران دفاع مقدس، قبل از دفاع مقدس، بعد از دوران دفاع مقدس - هم بعد از رحلت امام در مناسبت‌هاى مختلف که قله‌هائى را در تاریخ ما به وجود آورد. یکى از این قله‌هاى فراموش نشدنى، همین نهم دى امسال بود.

بیانات در دیدار با اعضای شوراى هماهنگى تبلیغات اسلامى 29 /10 /1388

یک حرکت بدون فراخوان

راز ماندگارى این انقلاب، اتکاى به ایمان‌هاست؛ اتکاى به خداست؛ لذا شما مى‌بینید آن روزى که توده عظیم مردم در سرتاسر کشور احساس کنند که دشمنى‌اى متوجه انقلاب است، احساس کنند که دشمنىِ جدى‌اى وجود دارد، بدون فراخوان حرکت می‌کنند مى‌آیند. روز نهم دى شما دیدید در این کشور چه اتفاقى افتاد و چه حادثه‌اى پیش آمد. دشمنان انقلاب که همیشه سعى می‌کنند راهپیمایى‌هاى میلیونى را بگویند چند هزار نفر آمده‌اند - تحقیر کنند، کوچک کنند - اعتراف کردند و گفتند در طول این بیست سال، هیچ حرکت مردمى‌اى به این عظمت در ایران اتفاق نیفتاده است؛ این را نوشتند و گفتند. آن کسانى که سعى در کتمان حقائق درباره جمهورى اسلامى دارند، این را گفتند. علت چیست؟ علت این است که مردم وقتى احساس می‌کنند دشمن در مقابل نظام اسلامى ایستاده است، مى‌آیند توى میدان. این حرکتِ ایمانى است، این حرکتِ قلبى است؛ این چیزى است که انگیزه خدایى در آن وجود دارد؛ دست قدرت خداست، دست اراده‌ الهى است؛ این چیزها دست من و امثال من نیست. دل‌ها دست خداست. اراده‌ها مقهور اراده پروردگار است. وقتى حرکت خدائى شد، براى خدا شد، اخلاص در کار بود، خداى متعال اینجور دفاع می‌کند. لذا میفرماید: «انّ اللَّه یدافع عن الّذین امنوا». این را دشمنان نظام اسلامى نمیفهمند، تا امروز هم نفهمیدند؛ لذا تهدید می‌کنند، حرف می‌زنند، روش‌هاى گوناگون را به کار می‌گیرند، به خیال خودشان می‌گردند نقطه ضعف براى جمهورى اسلامى پیدا کنند؛ گاهى اسم حقوق بشر را مى‌آورند، گاهى اسم دموکراسى را مى‌آورند؛ ترفندهائى که امروز براى مردم دنیا حقیقتاً ترفندهاى مسخره است. می‌گویند افکار عمومى؛ اما افکار عمومى اگر این حرف‌ها را از آمریکا و صهیونیسم باور می‌کرد، اینجور در دنیا، در کشورهاى مختلف، ملت‌هاى مختلف، در مواقع گوناگون، نفرت خودشان را از این سران مستکبر نشان نمی‌دادند، که مى‌بینید نشان می‌دهند. هر جا سفر می‌کنند، گروهى از مردم علیه‌شان شعار می‌دهند. پیداست که افکار عمومى دنیا فریب ترفندهاى این‌ها را نخورده است.

بیانات در دیدار فرمانده و پرسنل نیروى هوائى ارتش جمهوری اسلامی ایران 19 /11 /1388

بدون علما ممکن نبود

یک مساله بسیار مهم و استثنائى است؛ یکى از تمایزات نظام جمهورى اسلامى این است. مجموعه‌ خبرگان، مجموعه علماى صاحب‌نام و صاحب شأن در بین مردم، و مورد اعتماد مردم در همه‌ قضایا، بخصوص در قضیه‌ بسیار مهم رهبرى و انتخاب رهبرى و قضایاى مربوط به آن محسوب می‌شود. و همین حضور اثرگذار و حساس در بین مردم، آثار و برکات خودش را داشته است و دارد. حضور مردم در حوادث بزرگ و مهم و اعلان موضعى که می‌کنند - مثل راهپیمائى مهم بیست و دوم بهمن، که واقعاً یک پدیده عظیمى بود در تاریخ انقلاب در این شرائط و با این اوضاع و احوال؛ و قبل از آن، حضور مردم در خیابان‌ها در سراسر کشور در نهم دى - بدون این‌که علما و راهنمایان معنوى مردم که مورد اعتماد آن‌ها هستند، دل‌هاى مردم را به حقائق این انقلاب متوجه کنند، میسر نمی‌شد. نقش علماى دین در هدایت مردم، منحصر نمی‌شود به هدایت در امور فرعى و مسائل شخصى و این‌ها. مهمتر از همه این‌ها، هدایت مردم است در مساله عظیم اجتماعى و مساله حکومت و مساله نظام اسلامى و وظائفى که مترتب بر این هست در مقابله با حوادث جهانى. یقیناً اگر نقش علماى دین و راهنمایان روحانى حذف می‌شد و وجود نمی‌داشت، این انقلاب تحقق پیدا نمی‌کرد؛ این نظام به وجود نمى‌آمد و باقى نمی‌ماند، با این همه مشکلات فراوانى که در سر راه این انقلاب به وجود آوردند. بنابراین علماى دین - که از جمله‌ برترین آن‌ها، مجموعه خبرگان هستند - تأثیر ماندگار و مستمرى در حوادث جامعه و سرنوشت جامعه دارند؛ که خوب، آثارش را بحمداللَّه مى‌بینیم.

بیانات در دیدار اعضاى مجلس خبرگان رهبرى 06 /12 /1388

دنیا خیره شد

شما دیدید فتنه‌اى به وجود آمد، کارهایى شد، تلاش‌هایى شد، آمریکا از فتنه‌گران دفاع کرد، انگلیس دفاع کرد، قدرت‌هاى غربى دفاع کردند، منافقین دفاع کردند، سلطنت‌طلب‌ها دفاع کردند؛ نتیجه چه شد؟ نتیجه این شد که در مقابل همه این اتحاد و اتفاق نامیمون، مردم عزیز ما، ملت بزرگ ما در روز نهم دى، در روز بیست و دوى بهمن، آن‌چنان عظمتى از خودشان نشان دادند که دنیا را خیره کرد. ایران امروز، جوان امروز، تحصیلکرده‌ امروز، ایرانیان امروز، آن‌چنان وضعیتى دارند که هر توطئه‌اى را دشمن علیه نظام جمهورى اسلامى زمینه‌چینى کند، به توفیق الهى توطئه را خنثى می‌کنند. منتها توجه داشته باشید؛ باید تقوا پیشه کنیم. آن‌چه ما را قوى می‌کند، تقواست؛ آن‌چه ما را آسیب‌ناپذیر می‌کند، تقواست؛ آن‌چه ما را به ادامه این راه تا رسیدن به اهداف عالیه امیدوار می‌کند، تقواست.

خطبه‌هاى نماز جمعه تهران در حرم امام خمینى(ره) در بیست و یکمین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینى(ره) 14 /03 /1389

هیچ کس نگوید من تکلیفى ندارم

آن‌چه که براى ما لازم است، این است که آحاد مردم، مسوولین، غیرمسوولین، به خصوص جوان‌ها، به خصوص کسانى که سخن و حرف‌شان تأثیر دارد، احساس مسوولیت حضور در صحنه را از دست ندهند. هیچ‌کس نگوید من تکلیفى ندارم، من مسوولیتى ندارم؛ همه مسوولند. مسوولیت معنایش این نیست که اسلحه ببندیم، بیائیم توى خیابان راه برویم؛ در هر کارى که هستیم، احساس مسوولیت کنیم؛ مسوولیت دفاع از انقلاب و از نظام جمهورى اسلامى؛یعنى از اسلام، یعنى از حقوق مردم، یعنى از عزت کشور. این، شرط اول: همه باید این احساس مسوولیت را داشته باشیم و من مى‌بینم که این احساس مسوولیت را داریم. این را مردم کشور ثابت کردند، ثابت می‌کنند؛ حالا یک نمونه واضحش همین 9 دى بود که اشاره کردند؛ نمونه‌هاى دیگرى هم هست؛ 22 بهمن در پیش است، دهه فجر در پیش است. مردم حضور خودشان را، آمادگى خودشان را، سرزندگى و نشاط خودشان را نشان داده‌اند، باز هم نشان خواهند داد.

دیدار مردم مازندران در سالگرد حماسه 6 بهمن 6 /11 /1388

مشتی بر دهان فتنه‌گران

فتنه سال گذشته جلوه‌اى از توطئه دشمنان بود؛ فتنه بود. فتنه یعنى کسانى شعارهاى حق را با محتواى صددرصد باطل مطرح کنند، بیاورند براى فریب دادن مردم. اما ناکام شدند. هدف از ایجاد فتنه، گمراه کردن مردم است. شما ملاحظه کنید؛ مردم ما در مقابله‌ با فتنه، خودشان به پا خاستند. نهم دى در سرتاسر کشور مشت محکمى به دهان فتنه‌گران زد. این کار را خود مردم کردند. این حرکت - همان طورى که گویندگان و بزرگان و همه بارها گفته‌اند - یک حرکت خودجوش بود؛ این خیلى معنا دارد؛ این نشانه این است که این مردم بیدارند، هشیارند. دشمنان ما باید این پیام را بگیرند. آن کسانى که خیال می‌کنند می‌توانند میان نظام و میان مردم جدائى بیندازند، ببینند و بفهمند که این نظام، نظام خود مردم است، مال مردم است. امتیاز نظام ما به این است که متعلق به مردم است. آن کسانى که با همه‌ وجود نظام جمهورى اسلامى را و اسلام را و این پرچم برافراشته را در این کشور نگه داشته‌اند، در درجه اول خود مردمند؛ دشمنان ما این را بفهمند. سردمداران دولت‌هاى مستکبر - و در رأس آن‌ها آمریکا - علیه ملت ما حرف می‌زنند، توطئه می‌کنند، گاهى شعار می‌دهند، گاهى اظهارات مزوّرانه می‌کنند، گاهى صریحاً دشمنى می‌کنند، گاهى در لفافه می‌برند؛ این‌ها همه براى این است که تحلیل درستى از مسائل ایران و شناخت درستى از ملت ایران ندارند. ملت ما ملت بیدارى است، ملت هشیارى است