فوق تخصص روماتولوژی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: پدیده رینود اختلالی است که می تواند به علت کاهش خونرسانی به نوک انگشتان در فصل سرما ، استرس و یا مصرف سیگار بروز کند.
دکتر الهام عتباتی در گفتگو با وبدا، با بیان اینکه پدیده رینود در مواجهه با سرما، استرس، مصرف سیگار و البته گاهی بدون دلیل ایجاد می شود افزود: در این حالت عروق انتهای انگشت، دچار اسپاسم و تنگی می شوند و این اتفاق باعث می شود تا علاوه بر اینکه خونرسانی به نوک انگشت ها دچار اشکال شود، رنگ پریدگی یا سفیدشدگی، در مراحل بعدی کبودی و سپس قرمزی بروز کند.
فوق تخصص بیماری روماتیسمی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ادامه داد: در پدیده رینود زمستانی که هوای محیط سرد است بدن، برای اینکه بتواند دمای مرکزی را حفظ نماید، جریان خون را از انتهای اندام محدود می کند و باعث ایجاد سرما در انگشتان می شود، چرا که خون رسانی در انتهای انگشتان ضعیف تر است و حتی باعث درد می شود که این اتفاق رینود نیست ( زمانی کاهش خونرسانی در انتهای اندام رینود اطلاق می شود ، که همراه با رنگ پریدگی شدید باشد).
وی پدیده رینود را منقسم به دو نوع اولیه و ثانویه دانست و گفت: رینود اولیه که در زنان جوان شایع تر است، جنبه ژنتیکی دارد و می تواند به تنهایی ایجاد شود. این اختلال اغلب همراه با نشانه هایی نظیر شخصیت های استرسی و سردردهای میگرنی است. رینود اولیه می تواند برای همیشه باقی بماند و همراهی با هیچ بیماری روماتیسمی نداشته باشد. در این موارد هنگامی که بیماران مراجعه می کنند، به بررسی علائمی که در پشت این علامت ( رینود)هستند می پردازیم و اگر مورد خاصی پیدا نشد به بیمار توصیه می کنیم که در سرما مراقبت های لازم را داشته باشد و حتما از دستکش استفاده کند. علاوه بر آن استرس خود را کنترل کند و از مصرف سیگار و حتی از قرار گرفتن در معرض دود سیگار پرهیز نماید. گاهی اوقات اگر این پدیده تناوب داشته باشد، برای بیمار دارو تجویز می شود.
دکتر عتباتی درباره رینود ثانویه هم گفت: گاهی اوقات رینود ثانویه است که به دنبال وجود یک بیماری روماتیسمی اتفاق می افتد و قسمتی از علائم آن بیماری روماتیسمی است که می تواند در قسمت های مختلف بدن علائمی ایجاد کند.گاهی اولین علامت یک بیماری مثل اسکلودرمی، درماتومیوزیت است که روماتیسم هایی هستند که درمان خاص خود را دارند.
وی خاطرنشان کرد: افراد مبتلا به رینود اولیه یا ثانویه، مسلما در فصل های سرد سال بیشتر و شدیدتر دچار آن می شوند و چنانچه از خود مراقبت نکنند به ویژه در نوع ثانویه این کاهش خونرسانی های متناوب منجر به اختلال خونرسانی در نوک انگشتان و زخم می شود، چرا که خونرسانی در انتهای انگشتان کم است، بنابراین ترمیم زخم ها را با مشکل مواجه می کند.
