مسوول نهاد رهبری دانشگاه علوم‌پزشکي مشهد گفت: حتي اساتيد موفق حوزه که در شاگردپروري تأثير زيادي داشتند به چند فاکتور مشارکت در يافتن و رشد استعدادها، زمينه دادن براي رشد انتقاد، دقت اساتيد در وضعيت زندگي طلبه‌ها توجه ويژه‌اي داشتند.
حجت‌الاسلام اسدي در گفت‌و‌گو با خبرنگار وبدا، با اشاره به خاطره‌اي از مرحوم آيت‌اله زنجاني گفت: ايشان مي‌فرمودند: روزي بيمار بودم و يکي دو جلسه نتوانستند در کلاس درس حضرت امام(ره) حضور يابم، ايشان براي عيادت تشريف آوردند و داروهاي موردنياز را برايم فراهم کردند و فرداي آن روز نيز به ديدنم آمدند.
وي تصريح کرد: برخي دانشجويان مشکلات اقتصادي دارند و موجب مي‌شود توفيقاتي در درس نداشته باشند؛ اين نوع رابطه استاد و دانشجويي همچون امام راحل که به درد دانشجو مي رسيد، بطور قطع نتايج و برکات بسيار زيادي دربر دارد.
حجت‌الاسلام اسدي به رابطه شاگرد و استادي شهيد مطهري و مرحوم علامه طباطبايي اشاره کرد و گفت: اين شهيد بزرگوار هر زمان نام استادش را به زبان مي‌آورد، از واژه "جانم به فدايش" استفاده مي‌کردند و علامه طباطبايي نيز در شهادت اين شاگرد بااخلاقشان، اشک‌ها ريختند.
مسوول نهاد رهبری دانشگاه علوم‌پزشکي مشهد تصريح کرد: نتيجه اين نوع رابطه، رشد استعدادهاي علمي و تربيت به مفهوم وسيع آن بوده و آثار اجتماعي و سياسي فراواني بدنبال دارد اما اين پرسش که وظيفه را اول چه کسي بايد انجام دهد، بايد موردتوجه قرار گيرد.
وي ابرازاميدواري کرد که بتوانيم اين مهم را در اخلاق حرفه‌اي محقق کنيم.
