استاد گروه  ایمونولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد حضور دانشجویان تراز اول و با استعداد کشوری در دانشگاهها  را فرصتی برای بهره مندی از استعدادهای موجود در مسیر ارتقای  برنامه های آموزشی و بالینی  عنوان کرد.

دکتر محمود محمودی در گفتگو با وب دا اظهار کرد:خوشبختانه در دانشگاههای امروز فضای مناسبی برای گفتمان محوری و هم اندیشی های اساتید و دانشجویان فراهم است و  راه اندازی تشکیلاتی روان در راستای  مشورت های اصولی و هم اندیشی ها می تواند اذهان دانشجویان را در مسیر برنامه های اجتماعی، آموزشی و بالینی سوق دهد و از نظرات راهبردی این عزیزان استفاده شود.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به توسعه تحقیقات و پژوهش در دانشگاه مشهد خاطر نشان کرد: در دهه 70 در زمانی  که فارغ التحصیل شده  و به مشهد بازگشتم اولین حرکتی که بصورت جدی در گروه ایمونولوژی دنبال کردیم ارتقاء برنامه های تحقیقاتی و پژوهشی بود و با حمایت های مسئولین وقت دانشگاه، پژووهشکده بوعلی را راه اندازی کردیم که در حال حاضر از مراکز فعال برنامه های پژوهشی و تحقیقاتی در دانشگاه است.

وی همچنین، باز کردن فضاهای آموزشی و ارتباط هماهنگ بین بیمارستانها و دانشکده ها را یکی از راهبردهای مهم در راستای توسعه برنامه های آموزش پزشکی عنوان کرد و افزود: در سال 76 که مسئولیت دانشکده پزشکی به اینجانب واگذار شد در حیطه های رزیدنتی به باز شدن فضاهای آموزشی بیشتر نیاز داشتیم که با همکاری بیمارستانها این همکاری صورت گرفت .

وی ضمن گرامیداشت یاد و خاطره اساتید فقید دانشگاه علوم پزشکی مشهد، از استاد مرحوم دکتر شیردل بعنوان یکی از پایه گذاران اصلی کمیته های ارتقاء در دانشکده پزشکی نام برد که خوشبختانه با پایه گذاری مطلوب در ان سالها همچنان روند استمرار برنامه های ارتقاء در همه حیطه ها حفظ شده است.

استاد پیشکسوت دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به نقش انفورماتیک پزشکی و فناوری اطلاعات در پیشبرد برنامه های آموزش پزشکی اظهار داشت: در دهه 70 استفاده از کامپیوتر به تازگی رایج شده بود ولی با پیگیریهای صورت گرفته در زمره اولین دانشکده هایی بودیم که سالن انفورماتیک برای برنامه های آموزشی دانشجویان داشتیم.

استاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد که دوران تخصص خود را در دانشگاه وسترن کانادا گذرانده است گفت: به علت وابستگی به کشورم و به علت اینکه عضو  هیات علمی دانشکده پزشکی بودم به کشور بازگشتم و از طرفی ظرفیت های بسیار وسیعی را در کشور بعد از سالهای دفاع مقدس شاهد بودیم که احساس کردیم می توانیم  بنیادهای پژوهشی را در راستای ارتقای برنامه های تحقیقاتی  پایه گذاری نماییم و  از اندوخته های خودمان در جهت منافع ملی استفاده نماییم.