دکتر سید محمد طباطبائی، پژوهشگر و فناور برتر دانشگاه علوم پزشکی مشهد که از سال 1397 به عنوان عضو هیات علمی در این مجموعه دانشگاهی مشغول به خدمت بوده و در طول شش سال گذشته، نام خود را به دفعات، در زمره برترین های جشنواره های پژوهشی و فناوری در سطح دانشگاه و فرا دانشگاهی ثبت نموده است، از معدود پژوهشگرانی است که به لطف شناختی مشترک از حوزه‌ی صنعت و پژوهش، ارتباط خود را با هر دو حوزه، به خوبی حفظ نموده و بر این باور است که " یکی از چالش های اصلی در دانشگاه ها، عدم وجود ارتباط موثر بین دانشگاه و صنعت است و برطرف کردن این چالش می تواند از هدر رفت بسیاری از منابع جلوگیری و زمینه ساز پیشرفت توأمان دانشگاه ها و صنعت باشد".

این استاد جوان که عضویت در شورای پژوهشی بیمارستان امام رضا(ع)، شورای پژوهشی دانشکده پزشکی، عضویت در کمیته ارتباط با صنعت دانشکده پزشکی و ستاد سلول های بنیادین دانشگاه، کمیته بیگ دیتا و بار بیماری های دانشگاه را در رزومه فعالیت های علمی و پژوهشی خود داشته و همچنین به عنوان عضو هیأت علمی همکار در واحد آموزش الکترونیک دانشگاه و سرپرست کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد در حال فعالیت می باشد، به مدت دو سال عضو کمیته بودجه دانشکده پزشکی بوده و از سوی دانشگاه، به عنوان نماینده حوزه هوش مصنوعی به وزارت بهداشت، معرفی گردیده است.

دکتر طباطبائی در گفتگو با وبدا، پیرامون جزئیات این فعالیت ها در طی شش سال گذشته اظهار می کند: " پس از آغاز فعالیت در دانشگاه علوم پزشکی مشهد در دیماه سال 1397، به مدت 6 ماه در معاونت پژوهشی دانشکده پزشکی فعالیت داشتم و سپس به بیمارستان امام رضا(ع) در واحد توسعه تحقیقات بالینی منتقل شدم. همچنین به مدت 3 سال، به صورت همزمان در بیمارستان ابن سینا ، گروه انفورماتیک پزشکی دانشکده پزشکی و بیمارستان امام رضا (ع)  خدمت کردم و درحال حاضر نیز پس از قبولی در فراخوان به عنوان عضو هیات علمی آموزشی پیمانی یک ساله مشروط در خدمت گروه انفورماتیک پزشکی هستم."

فناور برتر بیمارستان امام رضا(ع) که عضو کمیته رسانه هم اندیشی اساتید می باشد و در حوزه نرم افزاری با این کمیته همکاری و در موضوعات علمی آنها مشارکت می نماید، در خصوص ارزیابی مثبت از شرایط کمّی و کیفی حوزه های علمی-پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان می کند:" آن چه در این شرایط مهم بوده و هست، موضوع کیفیت داده های مهم موجود در دانشگاه است که باید سامان دهی شود تا بتوان فعالیت های باکیفیتی بر روی آن داده ها انجام داد، زیرا در حال حاضر وقت، انرژی و هزینه بسیاری از مطالعات صرف جمع آوری داده برای آن می شود. طراحی و اجرای برنامه های پیشگیری  مستلزم وجود داده های باکیفیت است و همچنین مدیریت و تصمیم گیری مبتنی بر داده از بسیاری از مشکلات جلوگیری می کند و می تواند در حل مسائل و برطرف نمودن موانع نقش بسیار موثری ایفا کند. برای مثال وقتی از هوش مصنوعی صحبت می کنیم، باید توجه داشته باشیم که پیشبرد آن منوط به وجود داده های فراوان، با کیفیت و قابل اعتماد است. قطعا ارتقاء کیفیت داده ها می تواند، اثرات طولانی مدتی داشته، اما لازمه آن تخصیص هزینه و زمان است و پیشنهاد می شود، مرکز سامان دهی داده، متشکل از متخصصین جوان و با تجربه در موضوع داده و آشنا با فاکتورهای کیفیت داده و نیز ویژگی های سیستم اطلاعاتی به وجود آید، تا علاوه بر بررسی وضعیت موجود و ارائه راهکارهای مناسب برای بهبود وضعیت، بتوانند راهکارها و پیشنهادهای خود را پایش کرده و به نتایج مطلوبی دست یابند".

وی در خصوص فعالیت های پژوهشی خود نیز اظهار می کند: " تا کنون در انتشار بیش از 100 مقاله تحقیقاتی در مجلات مختلف، بیش از 30 مقاله در همایش های متفاوت داخلی و خارجی و بیش از 100 طرح پژوهشی مصوب در دانشگاه های مختلف همکاری داشتم و تعداد زیادی پایان نامه در مقاطع مختلف پزشکی عمومی،کارشناسی ارشد و دکترای تخصص به عنوان استاد راهنما یا مشاور همکاری داشته و دارم. همچنین در دانشگاه علوم پزشکی با گروه های مختلف بالینی و علوم پایه و نیز با سایر دانشگاه های علوم پزشکی سطح کشور از جمله شهید بهشتی، ارومیه، یزد، کرمانشاه و شیراز و همچنین دانشگاه فردوسی در زمینه های مختلفی از قبیل علم داده، هوش مصنوعی، یادگیری ماشین و مهندسی نرم افزار، همکاری دارم. به عنوان داور و عضو هیات تحریریه نیز با مجلات در زمینه موضوعات مرتبط همکاری دارم.".

دکتر طباطبائی در پاسخ به این پرسش که چه اقدامات و برنامه‌هایی می‌تواند به هرچه بهتر شدن فضای دانشگاه کمک نماید، اظهار می کند: " قطعاً تقویت روحیه همکاری تیمی، رعایت اصول اخلاق حرفه ای و احترام به حقوق دیگران در محیط کار بسیار مهم است، در واقع نباید اجازه داد نظرات و عقاید شخصی وارد تعاملات علمی و کاری شوند و این رفتارهای مغرضانه جز ایجاد آسیب و مشکل اول برای خود فرد و بعد برای دیگران، دانشگاه و جامعه هیچ نفعی به همراه ندارد".

وی در خصوص اهمیت حوزه های آموزش، پژوهش و درمان و اولویت بندی آنها معتقد است: " آموزش، پژوهش و درمان سه مفهوم کاملا مرتبط با یکدیگرند، اما آموزش و پژوهش می تواند کمک شایانی به پیشگیری نیز انجام دهد و این خود یکی از اهداف اصلی نظام های سلامت برای جلوگیری از صرف هزینه های کلان برای درمان است. همچنین جای خالی یک مفهوم در بین آنها دیده می شود و آن هم صنعت است. یکی از چالش های اصلی در دانشگاه ها، عدم وجود ارتباط موثر یا ضعیف بودن این ارتباط بین دانشگاه و صنعت است که برطرف کردن این مشکل می تواند از هدر رفت منابع جلوگیری کند و کمک بسیاری به پیشرفت توامان دانشگاهها و صنعت شود".

این استاد جوان، در خصوص نقش مهم و اثرگذار اساتید در فضاهای مختلف آموزشی و پژوهشی و درمانی دانشگاه هم می گوید: "یک استاد موفق باید ارتباط خوبی با همکاران دانشجویان و مدیران خود داشته باشد و از طرفی با مراجعه کنندگان خود هم ارتباط مطلوبی برقرار کند. در عین حال در امور آموزشی هم باید موثر عمل کند و در پژوهش دارای ایده باشد و بتواند ایده ها و فرضیه های خود را به اثبات برساند و یا عملی کند".

وی در رابطه با چالش های مسیر  پیشرفت تحصیل و کار خود نیز اظهار می کند: " خب من تقریبا از شروع نوجوانی در حرف مختلفی کار می کردم و تجربه کار در مشاغل مختلفی از قبیل فروشندگی، خدمات فنی غیر کامپیوتری، سخت افزاری و نرم افزاری را دارم و می دانم که هر کاری سختی خود را دارد. اما در حال حاضر مهم ترین مشکل مسائل مالی است که هم در دوره تحصیل با آن مواجه بودیم و هم اکنون که به عنوان عضو هیات علمی در خدمت دانشگاه هستیم. باید توجه کرد که یک عضو هیات علمی علوم پایه باید حدود 25 سال تحصیل کند تا بتواند پس از تحمل مشکلات فراوان و گذراندن مراحل و موانع مختلف مدرک دکترا اخذ کند و در بهترین حالت در سن 32 سالگی می تواند به عنوان عضو هیات علمی مشغول به کار شود و این یعنی جوانی و بهترین سال های عمر خود را صرف تحصیل کرده است و بعد از آن انتظار دارد نتیجه زحمات خود را ببیند و یک شرایط نسبتا مناسب را تجربه کند. همچنین بر کسی پوشیده نیست که انجام پژوهش نیازمند سرمایه گذاری و هزینه است و درآمد یک عضو هیات علمی هم به میزانی بالا نیست که بتواند برای همه پژوهش ها از هزینه شخصی استفاده کند. اگرچه که همه ما به نوعی علاقمند بودیم که وارد این حوزه شدیم، اما به هر حال حمایت های مالی و ایجاد انگیزه و کاهش دغدغه ها می تواند به فعالیت بیشتر و بهتر اعضای هیات علمی کمک شایانی داشته باشد. در انتها نیز فکر می کنم رعایت اصول اخلاق حرفه ای در مواجه با همکاران و احترام به حقوق یکدیگر است که می تواند موجب تعامل و همکاری بهتر و تحمل راحت تر مشکلات و ایجاد یک محیط کاری سالم شود."

عضو هیات علمی جوان دانشگاه در خصوص نقش خانواده در پیشرفت های تحصیلی و کاری خود می گوید: "اول از همه خدا را شاکرم که توانستم به این جایگاه برسم و بی شک بدون لطف خدا ممکن نبود. اما پدر، مادر و برادرانم همیشه مرا حمایت کردند و به ویژه پدرم که مشوق اصلی فرزندانشان در تحصیل بودند و حمایت های فراوانی در این مسیر انجام دادند که از ایشان قدردانی می کنم".

دکتر طباطبائی به دانشجویان خود برای ورود به عرصه پژوهش نیز توصیه می کند: " پیرو علاقه خود در حوزه تحصیل باشید و برای خود هدف تعیین کنید، چرا که عدم توجه به علاقه و بدون برنامه و هدف بودن، موجب ایجاد مشکلات، دلسردی و ناامیدی و در نهایت رها کردن مسیر خواهد شد و این روند برای فرد و جامعه بار زیادی خواهد داشت و صدمات جبران ناپذیری را به هر دو وارد می کند. در کنار تفریحات سالم و ورزش مناسب، تلاش، پشتکار، و توکل بر خداوند در سایه ائمه اطهار (ع) می تواند دانشجو را به نتایج مطلوب و موفقیت آمیزی برساند و موجب احساس رضایت از خود شود. دانشجویان سعی کنند، علاوه بر احترام به بزرگتر و قراردادن  انسانیت در سرلوحه کار خود، اخلاق مدار بوده و اخلاق حرفه ای را در تمام زندگی و همه حوزه ها از جمله آموزش و پژوهش رعایت کنند تا با همکاری یکدیگر به تعالی کشور عزیزمان کمک کنیم و در صورت رعایت موارد ذکر شده،  قطعا شرایط بسیار بهتری را خواهیم داشت".

دکتر طباطبائی در مورد اینکه اوقات فراغت خود را به چه فعالیت هایی می پردازد نیز گفت: "متاسفانه بخاطر ماهیت شغل و به دلیل مشغله زیاد اوقات فراغت زیادی ندارم، خصوصا که درکنار حجم بالای فعالیت ها، دانشجوهای نسل جدید بسیار مطالبه گر هستند و در تمام ساعات روز و در تمام روزهای هفته تعامل دارند و سوالات و مطالبات خود را مطرح می کنند. اما به طور کلی یکی از علایق من جستجو در اینترنت برای اطلاع از موضوعات جدید و ترندهای حوزه تکنولوژی و هوش مصنوعی است و تفریحات مورد علاقه ام رفتن به دل طبیعت و مسافرت و دیدن اماکن تاریخی و زیارتی، دیدن فیلم، رفتن به تئاتر، برنامه های طنز و کنسرت می باشند. البته که ما از نعمت هم جواری با حرم مطهر امام هشتم حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) نیز بهره مند هستیم و سعی میکنم در زمان فراغت به زیارت حرم ایشان نیز مشرف شوم.