به گزارش وب دا، معاون پژوهش و فناوري دانشگاه علوم پزشکي مشهد اظهار داشت: بر اساس اعلام وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکي، پايان نامه دکتر مونا علي بلندي در مقطع دکتري تخصصي پژوهشي مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی اين دانشگاه به استاد راهنمايي دکتر فرزين هادي زاده به عنوان پايان نامه برتر انتخاب و از گرانت تشويقي به مبلغ 125 ميليون ريال برخوردار شده است.

دکتر محسن تفقدي با اشاره به اينکه بر اساس اعلام معاونت پژوهش و فناوري وزارت بهداشت از طرحهاي تحقيقاتي کاربردي و برتر در مقطع دکتري تخصصي پژوهشي حمايت مي شود خاطر نشان کرد: موضوع اين پايان نامه در زمينه "سنتز نانو پليمروزومهاي هدفمند متصل به آپتامر  با استفاده از کوپليمرهاي PEG-PLGA بعنوان حامل داروي دوكسوروبيسين به سلولهاي سرطاني بنیادی و ارزيابي آنها بصورت برون تنی  و درون تنی" بود که موفق به کسب اين موفقيت شد.

دکتر مونا علي بلندي نيز در اين زمينه اظهار داشت: با توجه به اينکه سومين عامل مهم مرگ و مير در کشور به شمار مي رود نياز به انجام تحقيقات و سرمايه گذاري در توليد داروهاي ضد سرطان همگام با تكنولوژي روز و برتر دنيا را در كشورمان نشان مي دهد.

وي اظهار داشت:  با توجه به ضرورت انجام تحقيق و توسعه و توليد داروهاي ضد سرطان در كشورمان، در این پایان نامه اقدام به توليد سيستم هاي نانوپليمروزومي زيست تخريب پذير  از جنس پلی اتیلن گلایکول-پلی لاکتاید –کو- گلایکولاید بعنوان حامل داروی  ضد سرطان دوکسوروبیسین گردید.

دکتر مونا بلندي افزود: این سیستم  با آپتامر خاصی که مارکر سطحی سلولهای سرطانی بنیادی را شناسایی می کند هدفمند شد و سپس از آن برای نشانه گیری سلولهای بنیادی سرطان سینه و ریه استفاده گردید.

وي خاطر نشان کرد: عوارض جانبي داروهاي ضد سرطان موجب کاهش کيفيت زندگي بيماران تحت شيمي درماني مي شود و طراحي سيستم هاي نوين و بهينه در دارو رساني  اين زمينه امري ضروري و اجتناب نا پذير است.

دکتر مونا بلندي خاطر نشان کرد: امروزه تحقيقات در شيمي درماني و ژن درماني سرطان به سمت نشانه گيري سلولهاي سرطاني بنيادي سوق داده شده است كه اين امر با ايجاد آنتي باديهاي مونوكلونال، آپتامرها و يا ليگاندهايي است كه مي توانند به ماركرهاي سطح اين سلولها متصل شوند و با هدف گيري اين سلولها مي توان اميد داشت كه از متاستاز در انواع سرطانهاي رايج كه عامل مرگ و مير بيماران مي باشد جلوگيري کرد.

شایان ذکر است که کارایی سیستم دارورسانی در برون تن سنجیده شده است و در درون تن نیز بر روی مدل سرطان سینه موشی و سرطان ریه انسانی در حال برررسی می باشد. با توجه به نتایج بدست آمده بر روی مدل سرطان سینه موشی فرمولاسیون ایجاد شده به مراتب سمیت کمتر از داروی دوکسوروبیسین (به فرم آزاد) را دارد. همچنین نتایج نجات موشهای سرطانی و کنترل سرطان در موشهای دارای تومور سرطان سینه مشهود و بسیار موفقیت آمیز بود. در حال حاضر آزمایشات بر روی مدل سرطان ریه انسانی در حال انجام می باشد.

جايگاه اين تحقيق براي بهينه سازي فرآيند تهيه و ارزيابي پارامترهاي مهم و تاثيرگذار اين سيستم دارورساني مشهود است. از رهگذر اين پژوهش مي توان با شناسائي نقاط قوت و ضعف سيستم هاي پليمروزومي هدفمند شده با آپتامر كه حامل داروي ضد سرطان مي باشند، مبادرت به بهينه سازي اين نوع سيستم ها و كاربري آنها در سيستم هاي داروئي-درماني كشور نمود.