فلوشیپ جراحی کم تهاجمی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، گفت: در عمل جراحی فتق به شیوه کم تهاجمی از قطع عصب و رگ جلوگیری و به دلیل نداشتن برش بزرگ و گذاشتن مش از داخل شکم، درمانی بدون عوارض تجربه می شود.
دکتر علی جنگجو در گفت و گو با وب دا؛ در خصوص درمان بیماری فتق با جراحی کم تهاجمی، گفت: در جراحی باز به دلیل جوش نخوردن جداره شکم، باز بودن جداره داخلی و جمع شدن همه احشام در زیر پوست بیمار به فتق دچار می شود.
مش گذاری در اعمال جراحی باز ناتوانی هایی را برای بیمار به دنبال دارد
فلوشیپ جراحی کم تهاجمی به عمل جراحی مجدد این دسته از بیماران اشاره و ضمن پرحادثه دانستن انجام این گونه اعمال به روش باز، ادامه داد: این بیماران باید مش گذاری شوند؛ که در جراحی باز این روش تهاجمی و ناتوانی هایی از جمله درد مزمن را به دنبال خواهد داشت.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد افزود: در عمل جراحی کم تهاجمی درمان فتق، سه سوراخ بر روی شکم ایجاد و از این طریق از داخل شکم چسبندگی های ایجاد شده را آزاد و احشام را داخل شکم بازگردانده می شود؛ در ادامه از طریق سوراخی که در جداره شکم وجود دارد به وسیله مش اختصاصی، داخل شکم بیمار را ترمیم و اثر بخشی بسیار خوبی را به دست می آوریم.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان داشت: در انجام این عمل جراحی به شکل کم تهاجمی به دلیل نداشتن برش بزرگ و گذاشتن مش از داخل شکم موفق تر خواهیم بود.
فشار شکم عامل درمان در عمل جراحی فتق به شیوه کم تهاجمی است
فلوشیپ جراحی کم تهاجمی بیان داشت: در جراحی کم تهاجمی با چسباندن مش از داخل شکم؛ با کمک فشار شکم که در روش های معمول عاملی جهت عود فتق است موجب درمان سریعتر می شویم.
وی فتق ایجاد شده بعد از عمل جراحی به روش باز به عوامل مختلفی باز می گردد، افزود: جراح در این اعمال بافتی را که برش داده است با بخیه زدن به هم نزدیک می کند؛ اگر وضعیت ایمنی فرد خوب باشد این قسمت از بدن نیز به خوبی جوش می خورد؛ اما اگر فرد بیماری سرطان داشته و به هر دلیلی(شیمی درمانی و رادیوتراپی) به سوء تغذیه دچار باشد بافت بدن وی به سادگی جوش نخواهد خورد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، افزود: گاهی نیز فرد بعد از عمل به دلیل ابتلا به نفخ، دفع دیرتری خواهد داشت به نحوی که فشارهایی را به داخل شکم و محل بخیه ها منتشر و موجب باز شدن بخیه ها شده و فتق ایجاد می شود.
دکتر جنگجو به استفاده از مش جهت تقویت جداره ضعیف شده شکم اشاره کرد و افزود: در روش سنتی که به دلیل عود بسیار بالا و عوارضی که دارد منسوخ شده، مش را پس از جدا کردن پوست، زیر پوست قرار می دهیم.
درمان فتق به شیوه جراحی باز تخریب بافت های سالم بدن را به دنبال دارد
فلوشیپ جراحی کم تهاجمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، اظهار داشت: در روش دیگر باید عضلات جداره شکم را باز و مش را بین عضلات قرار دهیم. این روش موثر تر است؛ اما جراح مجبور می شود بافت های سالم بدن را تخریب کند؛ که این جاسازی و جداسازی دردهای بسیاری را به بیمار تحمیل می کند.
وی به عوارض این گونه درمان پرداخت و افزود: در این میان رگ های بسیاری را باید در بدن بیمار ناخواسته قطع تا بتوان مش را جاسازی کرد. این تخریب زیاد به خودی خود عوارضی داشته و موجب قطع اعصاب و عروق و در نتیجه دردناک و بی حس شدن جداره شکم می شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان داشت: در عمل جراحی کم تهاجمی به حفره شکم دسترسی داشته و می توان چسبندگی ایجاد شده را آزاد و به داخل شکم انداخت. در ادامه مش را در یک منطقه فیزیولوژیک در داخل شکم قرار داده؛ تا از قطع عصب و رگ جلوگیری و درمان در فضای قابل دسترسی انجام شود.
عمل جراحی کم تهاجمی در درمان سرطان نیز کارایی دارد
دکتر جنگجو در ادامه گفت: این روش در درمان سرطان های مری، معده و روده بزرگ کارایی دارد؛ اما مسئله این است که در این موارد، خارج کردن بافت سرطانی از بدن باید با تدبیر خاصی انجام شود تا بافت جهت استفاده پاتولوژیست برای تهیه گزارش تشخیص سرطان دچار مشکل نشود.
فلوشیپ جراحی کم تهاجمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در پایان یادآور شد: از سوی دیگر این تومورها نباید با جداره شکم تماس پیدا کنند زیرا می توانند این بیماری را با کاشته شدن در قسمت دیگر بدن منتشر کنند که در این خصوص نیز ابزارهایی ایجاد شده است.
- مش نوعی وسیله است که از نظر ظاهری مشابه توری پلاستیکی و تقریبا به اندازه کف دست است و در صورتی که وسعت محل پارگی جدار شکم زیاد باشد در حین جراحی در محل فتق قرار داده میشود.تصمیم گیری در این مورد ،حین عمل انجام می شود. این وسیله از روی پوست پیدا نیست و باعث استحکام محل پارگی میشود و احتمال عود را بسیار کاهش می دهد.
