دانشیار گروه رادیوانکولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد اظهار کرد: برای اثر گذاری یک واکسن در پیشگیری به عفونت ها لازم است پس از تجویز واکسن مربوطه سیستم ایمنی تحریک و فعال شود و با ایجاد مقادیر کافی پادتن (آنتی بادی) فرد را در برابر ابتلا به آن عفونت مقاوم نماید.
دکتر سید امیر آل داوود در گفتگو با وب دا با بیان اینکه در بیماران مبتلا به سرطان که شیمی درمانی می شوند سیستم ایمنی هم بدلیل خود بیماری سرطان و هم تاثیر داروهای شیمی درمانی بر سیستم ایمنی و سرکوب آن کارایی لازم را ندارد تصریح کرد: به همین دلیل، بدنبال واکسیناسیون پاسخ ایمنی کافی و اثر بخشی ایجاد نمی شود و کارایی لازم را نخواهد داشت .
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد خاطر نشان کرد: واکسن های حاوی ویروس ضعیف شده (مثل واکسن سرخک، سرخچه و...) در این دسته از بیماران مضر و خطر آفرین است و میتواند منجر به ابتلا به عفونت گردد.
وی افزود: واکسن هایی همچون واکسن تزریقی انفلونزا که حاوی ویروس زنده نیستند در بیماران تحت شیمی درمانی خطری ایجاد نمیکنند اما در دوران شیمی درمانی اثر بخشی کافی در پیشگیری از عفونت نخواهند داشت.
دانشیار گروه رادیوانکولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد اظهار کرد: بهترین زمان برای ایجاد ایمنی کافی رعایت حداقل دو هفته فاصله (قبل و بعد ) از شیمی درمانی است. به عبارت دیگر فرد نباید دو هفته قبل تا دو هفته بعد از واکسن تزریقی آنفلونزا شیمی درمانی شود.دکتر آل داوود تاکید کرد: لازم است بدانیم این فاصله در مورد واکسیناسیون حاوی ویروس زنده حداقل ۴هفته قبل از شروع شیمی درمانی و سه ماه پس از ختم شیمی درمانی است.
وی گفت: باید به این نکته توجه کرد که ممکن است پزشک مربوطه بیمار را از نظر ابتلا به انفلونزا خیلی پرخطر بداند و واکسیناسیون انفلونزا حین درمان را نیز برای وی تجویز نماید به همین دلیل بیمار باید بر اساس نظر پزشک خود اقدام نماید.
دانشیار گروه رادیوانکولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در خصوص واکسیناسیون در نزدیکان و افراد خانواده بیماران سرطانی است که با آنها زندگی می کنند و در تماس نزدیک هستند اظهار کرد: انجام واکسیناسیون انفلونزا در این افراد توصیه اکید می شود تا خطر ابتلا آن ها به انفلونزا و بدنبال آن خطر سرایت بیماری به فرد تحت شیمی درمانی کاهش یابد .
