دانشیار گروه بیماری های مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی مشهد اظهار کرد: 70 درصد بیماران مبتلا به صرع با درمان دارویی و سایر بیماران با درمان های جدید از جمله اعمال جراحی تحت کنترل و درمان هستند .

دکتر فریبرز رضایی طلب، در گفتگو با وب دا با اشاره به اینکه صرع یک بیماری مزمن است که ویژگی بارز این بیماری، بروز حملات غیر قابل پیش بینی تشنجی است ، خاطر نشان کرد: تشنج  همانند تب یک علامت برای بیماری است و  به صورت مختلف و مکرر در بیماران مبتلا به صرع بروز می کند. 

وی با بیان اینکه برخی از افراد با کاهش قند خون یا مصرف دارو یا افت کلسیم دچار تشنج می شوند که شرایط آنها کاملا قابل حدس است ، ابراز کرد: اما در بیماری صرع خود به خود حملات تشنج بروز می کند که ناشی از اختلالی در عملکرد مغز  است که بیماری نیز تا حدود زیادی  قابل درمان ، کنترل و پیشگیری است.

دکتر رضایی طلب با اشاره به اینکه تشنج یک علامت است و این علامت بسته به اینکه چه بخشی از مغز را درگیر کرده می تواند بروز کند تصریح کرد: البته مغز مرکز  احساسات، قوه  بینایی و شنوایی و... است و بسته به اینکه اختلال مغزی مربوط به کدام ناحیه مغز است به اشکال مختلف بروز می کند.

متخصص مغز و اعصاب عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه هر گونه حرکات اضافی غیر قابل پیش بینی و اسپاسم و انقباض حنجره تشنج محسوب می شود، ابراز کرد: در برخی از افراد برخی از مناطق مغز زیاد فعال می شود و فرد به برخی از بوها و نور حساس میشود و در پی آن احتمال تشنج زیاد می شود.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه حرکاتی که در تشنج صرع بروز می کند بنا به درگیری مغزی بروز می کند که این حرکات شامل انقباض عضلات دست و پا و یا حرکت چشمها به سمت بالا و... رخ می دهد، گفت: آسیب هایی همچون ضربه سر، تومور و  سکته مغزی و اسیب های حین تولد سالها بعد ممکن است به شکل حملات تشنجی  بروز کند.

دکتر رضایی طلب با بیان اینکه در نگاه ما صرع بیماری مزمن مغزی است و در حالت های تشنج به دلیل انقباض عضلات ، چشم ها به بالا می رود و با هر گونه بیماری روانی نباید قیاس شود زیرا این بیماری در رده بیماریهای قلبی و عروقی است و نباید به بیمار صرع انگ روانی زده شود، گفت: برچسب و انگ زدن به بیمار مبتلا به صرع به دلیل بار روانی که دارد شرایط را برای افزایش استرس و افسردگی فرد بیشتر  می کند و در نتیجه بیمار مبتلا به صرع تشنج های بیشتری را تجربه می کند.

وی با بیان اینکه برای بسیاری از بیماران  مبتلا به صرع می توان درمان های قطعی  و حتی  درمان جراحی در نظر گرفت، عنوان کرد: برچسب های نادرست روانی به بیماران مبتلا به صرع موجب می شود آنها از حقوق اجتماعی خود محروم شوند و مثل هر بیمار دیگری تحت فشار روانی زیاد بیماری آنها عود کند. 

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه بیماری صرع تا 70 درصد با  دارو قابل درمان و 30 درصد هم با روش های جدید قابل کنترل و درمان است،  گفت: بیماران صرع نیاز دارند که در دراز مدت دارو مصرف کنند و بدون هیچ انگ اجتماعی به درمان خود ادامه دهند.