رئیس دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی مشهد اظهار کرد: ابتلا به سرطان نقشی انکارناپذیر در ایجاد تنش و اضطراب دارد و پس از آنکه تشخیص سرطان قطعی می‌شود، فرد در معرض تنشی مضاعف قرار می‌گیرد.
پروفسور علی گرجی، در گفتگو با وب دا با اشاره به اینکه ارتباط بین سرطان و تنش، ارتباطی پیچیده و چند جانبه است،خاطر نشان کرد: اگرچه بعضی از تحقیقات نشان داده‌است که ابتلا به تنش‌های مزمن و طولانی مدت می‌تواند منجر به سرطان شوند، اما قطعی شدن این موضوع نیاز به بررسی‌های تکمیلی دارد.
وی با بیان اینکه البته مشهود است که رفتارهای اشتباه به‌دنبال تنش‌های مزمن نظیر سیگار کشیدن، مصرف الکل و یا پرخوری می‌تواند منجر به سرطان شود، گفت: تنش آگاهی از ابتلا به سرطان باعث بر هم خوردن هر چه بیشتر تعادل هورمونی و عملکرد مغز می‌شود و در مرحله درمان، تنش در معرض جراحی، اشعه درمانی یا شیمی درمانی قرار گرفتن، درمان‌های هورمونی سرطان و تغییرات ظاهری ناشی از آن نظیر ریختن موهای سر، تنش را به حداکثر خود می‌رساند.
پروفسور گرجی با بیان اینکه این تنش‌ها شاید یکی از سخت‌ترین و تلخ‌ترین تنش‌هایی باشند که یک انسان می‌تواند در دوران زندگی خود تجربه کند، اظهار کرد: پس از پایان یافتن درمان‌ها و بهبودی بیمار، ترس از عود دوباره سرطان عاملی می‌شود که بیمار را دچار تنش و اضطراب نماید.
وی عنوان کرد: فراگيري روش‌هاي آرام‌سازي و مديريت تنش زير نظر يك فرد يا تيم روانشناس متخصص در امور سرطان و ورزش خفيف تا متوسط ٣۰ تا ۶۰ دقيقه‌اي روزانه در کاهش تنش فرد بیمار موثر خواهد بود.
رئیس دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان کرد: اطرافیان بیمار نیز باید نکاتی را مد نظر قرار دهند که از آن جمله می توان به آموزش برخورد صحيح افراد با بيمار و نحوه حمايت كردن آنها اشاره کرد.
وی گفت: افراد در زمان مواجهه با بیمار مبتلا به سرطان حتماً تمام احساسات منفي و ناخوشايند را از خود دور كنند زیرا بيمار مبتلا به سرطان بسيار حساس است و رفتار فرد مي‌تواند به راحتي وي را به هم بريزد.
وی اظهار کرد: براي صحبت با وي از قبل برنامه‌ريزي كنيد تا چه جملاتي را به زبان بياوريد؛ بسياري از ما با احساساتي شدن و سخنان نا صحيح روحيه بيمار را بهم مي‌ريزيم. از جملاتي نظير "متاسفم"، "چند وقت است كه فهميدي"، "دكترها چقدر بهت زمان داده‌اند"، "چه دنياي بي مهري"، "نترس"، "انشاا... خوب مي‌شوي"، "زندگي همين است" و ... خودداري كنيد. سعي كنيد جملاتي نظير "هر وقت به كمك نياز داشتي، بدان من در كنارت هستم"، "با قدرتي كه در تو سراغ دارم، مي‌دانم پيروز ميدان تو خواهي بود" و "از صميم قلب دوستت دارم" را در اين ملاقات‌ها به‌كار ببريد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان کرد: نياز نيست خيلي راجع به بيماري با وي صحبت كنيد. مي‌توانيد با هم كتابي مفرح را بخوانيد، فيلمي شاد تماشا كنيد،يا غذاي مورد علاقه وي را طبخ كنيد؛ سعي كنيد ملاقات‌هايتان بيش از ٢-١ ساعت به طول نيانجامد تا وي خسته نشود. پس از هر جلسه قرار ملاقات بعدي را بگذاريد، اين باعث ايجاد اميدواري در بيمار مي‌شود، اين مهم ترين اصل در مقابله وي با بيماري سرطان است و در نهایت سعي كنيد با ساير دوستان مشترك برنامه‌اي را بچينيد كه هر كدام زماني را با وي بگذرانند و وي كمتر تنها بماند.
