محققان دانشگاه علوم پزشکی مشهد موفق به طراحی و ساخت دستگاه مدل جریان چشمی آزمایشگاهی برای ارزیابی آزاد سازی برون تن و پیش بینی آزادسازی درون تن فرمولاسیون های داخل شبکیه شدند.
دکتر حسین کمالی ، استادیار گروه فارماسیوتیکس دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در گفتگو با وب دا با اشاره به کاربرد و اهمیت داروهای چشمی با اثر طولانی تر و درمان سریعتر بیماریهای چشم اظهار کرد: برای تولید و آماده‌سازی داروهای چشمی با اثر طولانی‌تر، فرمولاسیون های دارویی باید نیمه‌عمر طولانی‌تری را ایجاد کنند در حالی که تحت تأثیر جریان آبی در داخل چشم قرار دارند و این کلیرانس خاص چشم، قابلیت پیش بینی آزادسازی دارو ها را پیچیده تر میکند.
عضو مرکز تحقیقات داروسازی هدفمند دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: یک مدل در شرایط آزمایشگاهی و با کاربرد ساده باید محدودیت‌های ذاتی مدل‌های in vivo را برطرف کند. برای رسیدن به این نیاز، ما یک مدل دو محفظه آزمایشگاهی متناسب با ابعاد چشم انسان و جریان آبی طراحی کرده‌ایم که میتواند میزان ماندگاری دارو با توجه به جریان آبی مخصوص چشم را پیش بینی کند.
دکتر کمالی بیان داشت :این مدل به طور خاص برای تقلید جریان آب داخل چشمی برای تخمین پاکسازی پروتئین های درمانی، انحلال سوسپانسیون های دارویی و پروفایل های رهاسازی ایمپلنت ها و ژل ها از زجاجیه طراحی شده است، به گونه ای که بیشترین همبستگی را با داده های درون تن و برون تن ایجاد کند.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد هدف از این مطالعه را طراحی و ساخت دستگاه مدل جریان چشمی آزمایشگاهی برای ارزیابی آزاد سازی برون تن فرمولاسیون های داخل شبکیه عنوان و اظهار کرد : از آنجایی که ارزیابی درون تن فرمولاسیون های چشمی مخصوصا intravitreal (درون چشمی) در حیوان کار بسیار دشواری است و بایستی بعد از ارزیابی، چشم تخلیه شود، بنابراین این مدل دستگاه کمک شایانی به عدم استفاده از حیوان و حداقل استفاده کمتری از حیوان خواهد داشت. در واقع غربالگری اولیه فرمولاسیون های مختلف توسط این دستگاه انجام خواهد شد و فرمولاسیون بهینه نهایی در حیوان آزمایش خواهد شد.
دکتر کمالی گفت : در این طرح، دو محفظه از جنس پلی متیل متاکریلات جهت شبیه سازی حفره چشمی به گونه ای طراحی شده است که حجم نهایی هر حفره متناسب با حجم واقعی حفره چشمی خواهد بود و این امر خود باعث شبیه سازی بیشتر و همبستگی داده های دستگاه با محیط واقعی درون تن میشود.
استادیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه این مدل قابلیت ارتقا دارد، افزود: یک راه ورودی جهت تزریق دارو در شبکیه چشم به گونه ای طراحی شده که پس از راه اندازی دستگاه کمترین خطا را در حجم نهایی ایجاد کند و همچنین در قسمت جلویی دستگاه یک منفذ خروجی جهت بررسی و شناسایی دارو و ماده مورد نظر نیز طراحی شده است. همچنین یک منفذ ورودی متصل به پمپ سرنگی جهت ایجاد جریان مایی چشم طراحی شده است به گونه ای که این جریان سبب عبور دارو از محفظه خلفی به محفظه جلویی چشم میباشد و نمودی از جریان واقعی مایع داخل چشم انسان است. این دو محفظه بوسیله یک کیسه دیالیز از همدیگر جدا میشوند و عبور مواد از یک قسمت این غشا به قسمت دیگر مورد ارزیابی قرار میگیرد.
