عضو هیئت علمی دانشکده طب ایرانی و مکمل دانشگاه علوم پزشکی مشهد اظهارکرد: سرماخوردگی، قابل کنترل و خود محدود شونده است. عامل آن چندین خانواده ویروس ها هستند. "سرماخوردگی معمولی" به یک بیماری ویروسی تنفسی فوقانی خفیف اشاره دارد. سرماخوردگی، متمایز و متفاوت از انفلوانزا، فارنژیت، برونشیت حاد، رینوسینوزیت باکتریایی حاد، رینیت الرژیک و سیاه سرفه است.
دکتر صادق شکری در گفتگو با وب دا خاطر نشان کرد: روش های کلی انتقال ویروس سرماخوردگی می تواند از طریق تماس دستی (از طریق تماس مستقیم با فرد آلوده یا از طریق تماس غیر مستقیم با سطح آلوده محیطی)، قطرات ذرات کوچک (هسته قطرات یا ذرات معلق در هوا) که در اثر عطسه یا سرفه در هوا منتشر شده اند و قطرات ذرات بزرگ (انتقال قطرات) باشند که بطور معمول نیاز به تماس نزدیک با فرد آلوده دارد و به مدت زمانی که افراد با هم می گذرانند، نزدیکی تماس آنها با یکدیگر و میزان ویروسی که توسط بیمار آلوده دفع می شود، بستگی دارد.
وی با بیان اینکه بیش از 90 درصد افراد مبتلا به سرماخوردگی هیچ ویروس قابل تشخیصی در بزاق خود ندارند تصریح کرد: ویروس برای چندین ساعت روی سطوح محیطی زنده می ماند، بنابراین امکان انتشار از تماس با سطوح آلوده را فراهم می‌کند.
عضو هیئت علمی دانشکده طب ایرانی و مکمل دانشگاه علوم پزشکی مشهد ، مواد متخلخل مانند دستمال‌ها و دستمال‌های پنبه‌ای را دارای نقش چندانی در بقای ویروس ندانست و گفت: تماس ثانویه با این مواد انتقال ویروس درخور توجهی ندارد.
دکتر شکری اظهارکرد: شاید آلودگی‌زدایی سطوح محیطی با ضدعفونی‌کننده‌های ویروس‌کشی مانند الکل و یا سرکه به کاهش سرعت انتقال ویروس‌ها کمک کند.
وی با اشاره به اینکه کسانی که خارج از خانه کار می کنند در معرض خطر بیشتری برای سرماخوردگی هستند،یاد آور شد: استرس روانی خطر ابتلا به سرماخوردگی را افزایش می دهد. ورزش بدنی متوسط خطر ابتلا را کاهش می دهد. افرادی که کم خوابی و یا اختلالات خواب دارند، ممکن است مستعد ابتلا به عفونت ویروس سرماخوردگی باشند.
وی عوامل خطر برای افزایش شدت و عوارض عفونت تنفسی فوقانی را، بیماری های مزمن زمینه ای، اختلالات نقص ایمنی مادرزادی، سوء تغذیه و سیگار کشیدن دانست.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، شایع ترین و مشخص ترین علائم اولیه ابتلا به این بیماری را: ترشحات بینی، انسداد بینی، و خشکی یا خارش گلو دانست و اضافه کرد: سرفه هم شایع است و بعد از شروع ترشحات و انسداد بینی ظاهر می شود. سرفه در صورت وجود، اغلب پس از برطرف شدن علائم بینی و گلو ادامه دارد .اگرچه سرفه ممکن است در بیماران با مزاج سرد بدن و یا ریه برجسته و طولانی باشد، علائم و نشانه های درگیری دستگاه تنفسی تحتانی معمولاً در بزرگسالان وجود ندارد.
دکتر شکری افزود: تب، در صورت وجود، درجه پایینی دارد. بسیاری از بیماران همچنین از عطسه، ضعف، سردرد و فشار یا ناراحتی در گوش و صورت خود شکایت دارند.
وی با اشاره به اینکه، سرماخوردگی معمولاً از نظر بالینی تشخیص داده می شود و به راحتی با علائم مشخص می شود،بیان کرد: چندین بیماری دیگر ممکن است شبیه سرماخوردگی باشند مانند رینیت آلرژیک یا فصلی، فارنژیت باکتریایی یا التهاب لوزه، رینوسینوزیت باکتریایی حاد، آنفولانزا وسیاه سرفه.
عضو هیئت علمی دانشکده طب ایرانی و مکمل دانشگاه علوم پزشکی مشهد، بسته به قدرت سیستم ایمنی و مزاج افراد طول زمان سرماخوردگی افراد را،معمولاً بین 3 تا 10 روز دانست و افزود: اگرچه بیماری بالینی ممکن است در 25 درصد بیماران، به ویژه افراد با مزاج سرد بدن/ ریه و افراد سیگاری، تا دو هفته طول بکشد ولی بسته به نحوه خودمراقبتی، سبک زندگی و اختلالات مزاج، سرفه می تواند تا هفته ها پس از رفع علائم و نشانه های دیگر ادامه یابد.
وی تصریح کرد: بیمارانی که با علائم و نشانه های معمول سرماخوردگی مراجعه می کنند، بجز در موارد خاص، نیازی به آزمایش آزمایشگاهی ندارند. اکثر بیماران با علائم خفیف نیازی به درمان علامتی ندارند. به چنین بیمارانی باید توصیه شود که در صورت بدتر شدن یا بیشتر شدن زمان بهبودی برای بررسی مراجعه نمایند.
وی در باب مدیریت سرماخوردگی اذعان داشت: امروزه مدیریت سرماخودگی بیشتر روی استراتژی‌های پیشگیری از سرماخوردگی و استفاده از ویتامین‌ها، مواد معدنی، گیاهان دارویی و تغییر سبک زندگی متمرکز شده است. درمان علامتی همچنان پایه اصلی درمان سرماخوردگی است.
عضو هیئت علمی دانشکده طب ایرانی و مکمل دانشگاه علوم پزشکی مشهد در باب استفاده از آنتی بیوتیک ها گفت: بیمارانی که علائم متوسط تا شدید دارند ممکن است از درمان های مختلفی برای تسکین علائم استفاده کنند. مستند علمی برای استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها، آنتی هیستامین‌ها، درمان‌های ضد ویروسی، یا ویتامین‌ها و داروهای گیاهی برای درمان قطعی سرماخوردگی وجود ندارد. درمان آنتی بیوتیکی بیش از اینکه سودمند باشد؛ آسیب رسان است.
