مهدی جوادی متولد 1368 در روستای سنجدک از توابع کاشمر است که علی رغم تحصیل دوران دبیرستان  در رشته ریاضی فیزیک و پس از آن تحصیل  در رشته آموزگاری تربیت بدنی و پس از 10 سال تدریس در مدارس  مناطق روستایی کاشمر، شعار "موفقیت دور از دسترس نیست" را بدلیل علاقه وافر به رشته پزشکی با برنامه ریزی مدون و سخت کوشی مثال زدنی محقق ساخت، سرانجام با رتبه ای مطلوب در سال  95 با قبولی در مقطع پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد پذیرفته شد.

وی که هم اکنون در حال گذراندن ترم اخر رشته پزشکی است در گفتگو با وب دا اظهار کرد: در سال 86 در کنکور سراسری در رشته مهندسی فیزیک هسته ای دانشگاه تبریز پذیرفته شدم و عازم تبریز و مشغول تحصیل در این رشته شدم و علی رغم اینکه این رشته از علاقه مندی های من بود ولی پس از یک ترم متوجه شدم که در مقطع کاردانی تربیت بدنی در دانشگاه تربیت معلم مشهد نیز پذیرفته شده ام، به دلایل مختلف از دانشگاه تبریز انصراف دادم و در دانشگاه فرهنگیان مشهدثبت نام و پس از اتمام تحصیل، بعنوان آموزگار در مدارس روستاهای کوهسرخ از توابع کاشمر مشغول تدریس شدم.

همزمان به دلیل علاقه مندی های زیاد به تحصیل و کسب علم و دانش در مقطع کارشناسی تربیت بدنی پذیرفته شدم که در این دوران در هفته سه روز تدریس می کردم و سه روز دیگر در مشهد تحصیل می کردم. و در سال 90 بعنوان دبیر تربیت بدنی فارغ التحصیل و پس از ان در اداره اموزش و پرورش کوهسرخ در حوزه روابط عمومی و تربیت بدنی مشغول خدمت شدم.

در زمینه فیلم نامه نویسی، خبر نگاری و موسیقی نیز فعالیت دارم و برای اولین بار فیلم انگور، تلاش، کشمش را با موضوع مرتبط با کشاورزان  کاشمر تهیه و تدوین کردم که در جشنواره فجر با حضور رییس جمهور از من تقدیر شد.  

مطالعه کتب پزشکی و فراگیری دوره های آشنایی با کمک های اولیه به بیماران  از علاقه مندی های من بود

در سال 94 با گذشت حدود 10 سال از شرکت در کنکور سراسری و با مطالعه کتب پزشکی و علاقه مندی ذهنی که داشتم من را به این فکر واداشت تا برای مطالعه و قرار گرفتن در مسیر پزشکی برنامه ریزی کنم لذا از اداره آموزش و پرورش خودم را به دبیرستان منتقل نمودم تا با فرصت بیشتر برای مطالعه برنامه ریزی کنم.

اگر چه رشته من تجربی نبود ولی همزمان با کار با برنامه ریزی و با جمع آوری ، منابع مختلف برای ورود به رشته پزشکی شروع به مطالعه کردم و با توکل به خدا در سال 95 با رتبه 3 رقمی در مقطع پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد پذیرفته شدم.

قبولی در رشته پزشکی سر اغاز فصلی جدید در زندگی من بود که نیاز به برنامه ریزی زیادی در این عرصه داشت چون من استخدام آموزش و پرورش بودم و باید هم به تدریس ادامه می دادم هم بعنوان دانشجوی پزشکی در کلاس های درس حاضر می شدم.

تمامی برنامه های  درسی مدرسه  را بر خلاف برنامه دانشگاه برنامه ریزی کردم و در برخی از روزها با تردد بیش از 300 کیلومتر در روز هم در کلاس های دانشگاه شرکت می کردم و هم به تدریس در منطقه کوهسرخ می پرداختم  و با همه سختی ها و مرارت ها توانستم دوران پزشکی را به اتمام برسانم و برای دستیاری در حال برنامه ریزی هستم.

اختلاف سنی من با دانشجویان پزشکی بیش از 12 سال بود و این برایم محدودیت نبود

وی گفت: در سالهای 88 که تدریس می کردم فاصله سنی من با دانش آموزان سال آخر دبیرستان دو یا سه سال بود ولی در دوران دانشگاه فاصله سنی من با همکلاسی های پزشکی بیش از 12 سال بود و این موضوع برایم محدودیت نبود و اعتقادم این است که هیچ زمان برای تحصیل دیر نیست و می توانیم با برنامه ریزی مدون و تلاش وافر مسیر های دشوار را به سهولت طی کنیم.

وی ضمن توصیه به همه دانش آموزان و دانشجویان برای امید آفرینی بیشتر یاد آور شد: من با وجود اینکه همزمان معلم بودم آن هم در مناطقی دور از مشهد ، در رشته پزشکی تحصیل کردم این دوران برایم با سختی های زیادی به اتمام رسید ولی خاطرات این روز های سخت و نفس گیر لحظات بسیار ناب و شیرینی را برایم تداعی می کند که فاصله سنی بیش از یک دهه نسبت به همکلاسی هایم نسبت به استمرار این مسیر و ورود به مقطع دستیاری و خدمات بهتر و بیشتر به بیماران، مرا امید وارتر ساخته است.