" در سپیده دم ازل، آن زمان که سازندگی کائنات آغاز می گردید و کتاب تکوین گشوده می شد ، نخستین کلمه ای که با قلم تقدیر بر دیباچه قاموس هستی نقش بست، واژه زیبای استاد بود و سر فصل این کتاب کهن به تعلیم و تربیت اختصاص یافت". دکتر ملیحه عافیت دانشیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد و متخصص زنان و زايمان و فلوشيپ IVF مرکز ناباروي ميلاد در بیمارستان امام رضا(ع) که از سال 1390 به عنوان عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد مشغول خدمت به جامعه بزرگ زنان کشور می باشد، در گفت و گو با وبدا ضمن بیان این مقدمه‌ی زیبا توضیحاتی را در خصوص فعالیت های آموزشی خود به عنوان استاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد ارائه کرد که در ادامه می خوانید:

" من در سال 1388 پس از اتمام دوره دستياري، تعهدات طرح و ضريب k خود را در شهرستان بردسکن از توابع کاشمر به عنوان مسئول زايشگاه آغاز کردم و پس از يک سال و نيم خدمت در آنجا، سال 1390 به عنوان عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشکي مشهد استخدام شدم. در طول این سالها هر چند که سختي رشته زنان، زندگي من را به عنوان يک مادر، همسر، فرزند و نيز يک متخصص زنان شاغل تحت الشعاع قرار داده، اما با توجه به علاقه فراوان به دانشجويان و داشتن علم به روز، تمام جوانب زندگي خود را مديريت مي کنم، تا بتوانم صبح ها با انرژي و پر نشاط در خدمت دانشجويان و عصرها در کنار خانواده و در خدمت بيماران در مطب و بيمارستان ها باشم."

وی در خصوص جایگاه یک استاد موفق و موثر در فضای آموزش اظهار می کند: " يک استاد و معلم خوب بايد الگوي علمي، اخلاقي و رفتاري براي دانشجويان خود باشد و بتواند با به روز کردن علم خود، دانش هاي جديد را به دانشجويان با بيان زيبا و خوب منتقل کند".

عضو هيأت علمي دانشگاه درباره رابطه استاد و دانشجو نیز معتقد است: "رابطه يک استاد با دانشجويان، به اقتضاي شرايط بايد متفاوت باشد؛ در يک زمان مثل خواهر و در شرايط ديگر مانند يک معلم سخت گير باشد و دانشجو این آسودگی را داشته باشد که مي تواند در شرايط سخت با استاد خود مشاوره داشته و حتي به راحتي مشکلات و خطاهاي خود را با استاد در ميان بگذارد. من هميشه به رزيدنت ها مي گويم، در هر شرايطي مي توانند، با من جهت حل مشکلات بيماران تماس بگيرند و تماس هاي مکرر و ضروري آنها حتي در نيمه شب ها،  نه تنها موجب ناراحتي من نمي شود، بلکه خوشحال هم مي شوم، چون مي توانم به آنها در راستاي حل مشکلات بيماران کمک کنم".

این استاد و پزشک مجرب در خصوص اهمیت کار آموزش و ویژگی های یک استاد موفق نیز تاکید می کند: " تدريس نياز به عشق و علاقه دارد و من به رزيدنت ها و فلوشيپ هاي توانمند خودم، مي گويم که هيأت علمي بودن گرچه با سختي هاي فراواني همراه است، اما شيرين و زيبا بوده و از اينکه شاهد کسب مدارج علمي بالا و پيشرفت دانشجويانم هستم، لذت مي برم. در حال حاضر زماني که پيام تبريک به مناسبت هاي مختلف، از دانشجويان قديمي خود که در سراسر نقاط کشور به فعاليت مشغول هستند، دريافت مي کنم از صميم قلب احساس خرسندي مي کنم".

متخصص زنان و زايمان با اشاره خاطرات دوران حرفه ای خود از ملاقات غير منتظره اش با معلم ابتدايي خود یاد کرده و می گوید:"  سرکار خانم باقري، معلم دوران سوم ابتدايي ام ، که بسيار مهربان و دلسوز بودند چندي پيش به صورت اتفاقي تابلوي مطبم را ديده و به ملاقات من آمدند و از اين ديدار بسيار خوشحال شديم و پس از گفت و گوي صميمانه با ايشان، از موفقيت و کسب مدارج عالي من ابراز خشنودي و افتخار کرد.

دکترعافيت همچنین درباره ضرورت ارتقاء سطح کيفيت آموزش و توجه به امر تعلیم در فضای دانشگاه معتقد است: " ايجاد فضاي کافي و تهيه امکانات کامل آموزشي و به روز اولویت فضای دانشگاه است و بايد پذيرش دانشجويان پزشکي براساس ظرفيت و امکانات موجود و نياز جامعه باشد، به گونه اي که از پذيرش بيش از حد دانشجو خودداري شود، تا آينده شغلي آنها مبهم و نامشخص نباشد؛ چرا که، اين مسأله باعث کاهش انگيزه دانشجويان به تحصيل علم و دانش مي شود".

و سخن پایانی استاد : " خدايا چنان کن سرانجام کار که  تو خشنود باشي و ما رستگار."