محققان دانشگاه علوم پزشکی مشهد به تبیین احتباس طمث در طب سنتی ایران و بررسی تاثیر بخشی فرآورده های ترکیبی بر پایه رازیانه بر درمان اولیگونوره و آمنوره ثانویه پرداختند.
دانش آموخته دانشگاه علوم پزشکی مشهد و پژوهشگر این طرح در گفتگو با وب دا با اشاره به اینکه الیگومنوره و آمنوره از شایع ترین اختلالات قاعدگی است و عوارض ناشی از آن ها از جمله نابارروی، بدخیمی، خونریزی رحمی غیر طبیعی و بیماری های قلبی عروقی متعاقب آن ها باعث کاهش کیفیت زندگی بیماران می شود، اظهار کرد: باتوجه به شیوع بالا و روز افزون الیگومنوره و آمنوره و عوارض درمان های رایج، ضرورت استفاده از روش های درمانی طب مکمل مطرح شد.
دکتر فرنوش فلاحت، ادامه داد: در این پژوهش هدف بررسی اثربخشی دمنوش گیاهی بر پایه رازیانه بر روی القای خونریزی منظم در زنان مبتلا به اولیگومنوره و آمنوره ثانویه طراحی شد.
دکتر فلاحت با اشاره به اینکه در بخش تبیین منابع اصلی طب ایرانی با استفاده از واژگان امنوره و الیگومنورده مانند احتباس طمث با رویکرد سبب شناسی بررسی شد، گفت: با بررسی پاتوفیزیولوژی احتباس طمث به نظر می رسد نوعی انسداد عملکردی ناشی از غلظت خون و تجمع اخلاط و متراکم بلغم و سودا و به تبع آن افزایش ویسکوزنیه خون و کاهش حرکت خون رخ می دهد که مانع خروج خون قاعدگی می شود.
وی با اشاره به اینکه رویکرد درمانی امنوره شامل اصلاح سبک زندگی و مصرف گیاهان دارویی قاعده آور است که اغلب فیتواستروژن محسوب می شود، ابراز کرد: دمنوش فونتکس( ترکیب رازیانه، پنج انگشت و پونه) می تواند به عنوان درمان مکمل برای القای قاعدگی در بیماران مبتلا به الیگومنوره و آمنوره ثانویه تجویز شود.
