در همایشی که از سوی انجمن اندودانتیکس های کشور امریکا برگزار شد، تیم محققان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با ارائه مقاله ای تحت عنوان" تاثیر نانو کایتوزان در استخوان سازی " موفق به کسب رتبه برتر و دریافت جایزه این همایش بین المللی شدند.
دکتر سیاوش موشخیان استاد و عضو تیم تحقیقاتی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در گفتگو با وبدا، پیرامون جزئیات این طرح پژوهشی گفت: مقاله " تاثیر نانو کایتوزان در استخوان سازی " که در همایشی از سوی انجمن اندودانتیکس های کشور امریکا به عنوان پژوهش برتر شناخته و طی سال2024 در ژورنال سالیانه یJournal of Endodontic بازتاب یافت، با تلاش یک تیم تحقیقاتی و البته نقش محوری دکتر حمید جعفرزاده به عنوان ارائه کننده طرح اصلی مطالعه، در مرکز تحقیقات حیوانی دانشکده دندانپزشکی مشهد صورت گرفت.
وی با بیان اینکه طرح تحقیقاتی فوق بر روی جمجمه خرگوش و در شاخه مطالعات Basic Researchو biology انجام و نتایج آن، در سایت goe جهت دسترسی علاقمندان بارگزاری شده افزود: در این تحقیق تاثیر مواد نانو کایتوزان بر استخوان سازی به صورت مقایسه‌ای با زمانی که با دگزامتازون میکس شده و با گروه‌های دیگری که استخوان موجود زنده و حالتی که ماده خاصی در موضع قرار نمی‌گیرد و همچنین در بازسازی ناحیه‌ای که در واقع استخوان آن حذف شده بررسی گردید و به دنبال این مطالعه، نتایج بسیار خوبی را در بررسی بافت شناسی و رادیوگرافیک داشتیم که می‌تواند در بحث‌های بعدی بهبود ضایعات استخوانی که به دنبال جراحی‌های استخوان انجام می‌شود موثر باشد.
دکتر موشخیان افزود: با توجه به اینکه حیطه کار ما مربوط به جراحی‌های مایکروسرجری و اندودانتیکس است این طرح تحقیقی بسیار می‌تواند کمک کننده باشد؛ همینطور در سایر قسمت‌ها می‌توان به بازسازی استخوان نزدیک به آنچه در اتوگرفت اتفاق می‌افتد کمک کرد؛ چرا که گاهی ضایعات بزرگی را داریم که برداشت استخوان از بدن خود بیمار مشکل است و حتی ناممکن، چون ممکن است ضایعه‌ای را در آن قسمت ایجاد کند، بنابراین شاید بتوان با مطالعاتی روی همین مواد نانو کایتوزان در آینده این مسئله را کاهش داد و نه تنها به یک استخوان سازی خوب در آن ناحیه برسیم، بلکه به یک استخوان مشابه بافت اصلی بیمار دست پیدا کنیم.
وی در خصوص ماهیت مواد کایتوزان به عنوان نوعی از بایو پلیمرها هم گفت: ساختار کایتوزان‌ها چیزی شبیه به ساختار ماتریکس خارج سلولی است و به خاطر سطوح زیادی که دارند می‌توانند تحریک استخوان سازی را در یک ناحیه‌ی مشخص داشته باشند و مانند یک ماتریکس عمل کنند که استخوان با کیفیت شکل بگیرد . مزیت این ماده آن است که با حداقل التهاب و حداکثر استخوان سازی در بالاترین حد تشابه با ماده استخوان اصلی که از دست رفته عمل می کند. ماده اولیه این تحقیق یعنی نانوکایتوزان توسط استاد گرامی دکتر ثابتی که هم اکنون در آمریکا اقامت دارند، در اختیار ما قرار گرفت؛ اگر چه ساخت این ماده در ایران هم موضوع پیچیده‌ای نیست.
استاد و محقق دانشکده دندانپزشکی مشهد همچنین گفت: یکی از فیلدهای مورد علاقه من، ابزارها و ایده‌های جدید در تجهیزات تخصصی است که برخی به ثمر نشسته و برخی هم در حال کار است و قطعاً نتیجه خواهیم گرفت، اما آنچه آرزوی من است تکریم افراد فرهیخته و خلاق و تشویق آنها است، زیرا این افراد اعتبار و افتخار کشور هستند و در پشت صحنه موفقیت‌های آنها سال‌ها تلاش، ابتکار و خلاقیت نهفته است و لذا با قدردانی از این افراد در واقع هم به پیشرفت و خلاقیت‌های هرچه بیشتر آنها در کشور کمک می‌شود و هم جوان‌ترها می بینند که این تلاش‌ها موثر است و به یک محصول ختم شده که این هم به لحاظ اعتباری و هم اقتصادی می‌تواند برای کشور مفید باشد.
عضو هیأت علمی گروه پاتولوژی دانشکده دندانپزشکی مشهد و عضو تیم تحقیقاتی این مقاله نیز در گفتگو با وب دا اظهار کرد: اعطای دیپلم افتخار به محققان دانشکده دندانپزشکی توسط انجمن اندودنتیست‌های آمریکا در مراسمی که در در لس آنجلس این کشور برگزار خواهد شد، انجام می‌شود.
دکترنرگس قاضی با ذکر این نکته که بررسی هیستولوژی بازسازی استخوان در این تحقیق در فاز حیوانی بر روی خرگوش انجام شده است، تأکید کرد: خوشبختانه نتایج حاصل شده در فاز حیوانی آن مطابق با حد انتظار بود و برای فاز انسانی آن آماده‌ایم و هیچگونه مشکلی از این بابت وجود ندارد.
این مقاله توسط دکتر حمید جعفرزاده متخصص اندودنتیکس و جمعی از پژوهشگران با هدف بررسی اثر بازسازی استخوان توسط نانوکایتوزان انجام شده است.همچنین اعضا تیم تحقیقاتی دکتر نرگس قاضی ،دکتر سیاوش موشخیان، دکتر علی باقرپور، دکتر ریحانه شفیعیان، دکتر شاهین معینی، دکتر علی کاظمیان، دکتر امیر آذرپژوه، دکتر آنیل کیشن در اجرای طرح تحقیقاتی مشارکت و همکاری داشتند.
