به گزارش وب دا، اين کارگاه با حضور کارشناسان پيشگيري از ايدز دانشگاه ها و دانشکده علوم پزشکي مشهد، سبزوار و تربت حيدريه در محورهاي بررسی ابعاد اجتماعی HTLV1 ، اپیدمیولوژی و آمار آن در دنیا، ایران و خراسان، تشخیص و درمان بیماریهای ایجاد کننده، عوارض آن، مسائل انتقال مادر به فرزند و شیر دهی، اصول مشاوره در مبتلایان و نظام مراقبت بیماری برگزار شد.
در اين کارگاه اعضاي هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي مشهد و جمعي از اساتيد و کارشناسان جهاد دانشگاهي و سازمان انتقال خون به بيان مطالب مرتبط با بيماري HTLV1 پرداختند.
بر اساس اعلام ستاد HTLV1 و بيماريهاي وابسته دانشگاه علوم پزشکي مشهد ،ويروس HTLV-I یکی از اعضاي خانواده رترو ویروسها (Retroviridae) به نام ویروس لنفوسیت T انسان (HTLV-1) مي باشد.
این ویروس دوره كمون بسيار طولاني در حدود 20 تا 40 سال را دارد ودر اغلب افراد (97 درصد) فعال نمي شود. تنها در 1 تا 3 درصد افراد پس از گذراندن دوره كمون فعال گشته و دو تابلوي باليني متفاوت از جمله لوسمي سلول T بالغين (ATLL) وميلو پاتي ناشي از HTLV-I به همراه فلج اسپاستيك گرمسيري (HAM/TSP) ايجاد مي كند.
اين ويروس مشكل بهداشتي فردي نبوده بلكه شيوع بيش از حد آن در اجتماع همراه با مشكلاتي در آينده خواهد بود. این ویروس از معدود ویروس هایی می باشد که از طریق ذره ویروسی آزاد منتقل نمی شود و تنها از طریق انتقال سلولهای آلوده به ویروس از فرد آلوده منتقل می شود.یعنی ویروس از طریق هوا،دست دادن وتماس های عادی منتقل نمی شود و عمده راههای انتقال آن زمانی است که احتمال انتقال سلول آلوده امکان پذیر باشد.
انتقال خون،اعمال جراحی،حجامت،استفاده از سرنگ مشترک و اعمال دندان پزشکی ،از طریق سلول های آلوده در شیر مادر و تماس جنسی بخصوص از مرد به زن از راه هاي انتقال اين بيماري به شمار مي رود.
