پرستاران، فرشته‌هایی در لباس خدمت هستند که با عشق و صبر، چراغ امید را در دل‌های بیماران روشن نگه می‌دارند.

در بیمارستان امام رضا (ع)، جایی که هر روز و هر شب قصه‌های زیادی از درد و درمان نوشته می‌شود، فرناز فولادی، پرستار ۴۷ ساله با لبخندی گرم و چهره‌ای پر از آرامش، به بیماران بخش سوختگی زنان بیمارستان امام رضا(ع) رسیدگی می‌کند. او سال‌ها پیش با مدرک لیسانس پرستاری از دانشگاه آزاد، قدم به دنیای پر از چالش این حرفه گذاشت و از همان ابتدا، عشق به کمک به بیماران او را به این مسیر کشاند.

وی در گفتگو با وب دا  با افتخار از انتخاب خود صحبت می‌کند: شغل پرستاری برای من فقط یک شغل نیست، بلکه راهی برای خدمت و عشق‌ورزی است. هر بار که می‌توانم دردی از بیماری کاهش دهم، حس می‌کنم که به ارزش واقعی زندگی نزدیک‌تر شده‌ام.شغل پرستاری، به‌ویژه در بخش حساس سوختگی، مسئولیتی سنگین و دشوار است. ما حتی در روزهای تعطیل و شرایط بحرانی مثل آلودگی هوا باید سر کار باشیم. اینکه بدانیم ممکن است در لحظات حساس کنار خانواده نباشیم، سخت است؛ اما لبخند بیماران، خستگی‌هایمان را از بین می‌برد.

پرستار بخش سوختگی زنان بیمارستان امام رضا(ع) به تجربیاتش در مواجهه با همراهان بیماران اشاره می‌کند: گاهی همراهان بیماران، در اثر نگرانی شدید رفتارهایی از خود نشان می‌دهند که برایشان عادی نیست. یک بار مادری به شدت عصبی بود و به خاطر شرایط فرزندش وسایل بیمارستان را به اطراف پرت کرد. ما در چنین مواقعی باید صبور و آرام باشیم، چون می‌دانیم که این رفتارها از سر عشق و نگرانی است.

لحظاتی که خستگی‌ها را به شادی تبدیل می‌کنند

فولادی از یکی از شب‌های خاطره‌انگیز کاری‌اش تعریف می‌کند: یک شب در حال شیفت بودم و شرایط یکی از بیماران به‌شدت بحرانی شد. با همه توان و سرعت اقدامات لازم را انجام دادم و خوشبختانه حال بیمار رو به بهبودی رفت. وقتی بیمار هوشیاری خود را به دست آورد، حس وصف‌نشدنی از آرامش و شادی تمام وجودم را فرا گرفت. این لحظات انگیزه‌بخش ما هستند و باعث می‌شوند به کارمان افتخار کنیم.

وی ادامه داد:ما پرستاران باید قوی و باانگیزه باشیم تا بتوانیم به بیماران و خانواده‌هایشان امید و آرامش بدهیم. گاهی اوقات، حتی یک لبخند کوچک و چند کلمه محبت‌آمیز می‌تواند تغییر بزرگی در روز یک بیمار ایجاد کند.

صبوری و فداکاری، ویژگی‌های جدانشدنی یک پرستار

پرستار بخش سوختگی زنان بیمارستان امام رضا(ع)  در مورد ویژگی‌های شخصیتی که برای موفقیت در این شغل لازم است، افزود:پرستاران باید صبوری و فداکاری زیادی داشته باشند. گاهی اوقات نیاز است که از آرامش و آسایش خودمان بگذریم تا بتوانیم به بیماران خدمت کنیم. در بیمارستان امام رضا (ع)، به‌خصوص در بخش‌هایی با بیماران زیاد، ما باید تمام انرژی و تمرکزمان را به کار بگیریم.

او با لبخندی گرم اضافه کرد:یکی از شیرین‌ترین لحظات زندگی کاری‌ام زمانی است که مادران بیماران  که درگذشته در بخش ببستری بوده و بهبودیافته ، در روز پرستار با من تماس می‌گیرند و از زحمات من و همکارانم تشکر می‌کنند. این قدردانی‌ها به ما انرژی می‌دهد که به کارمان ادامه دهیم

فولادی با وجود همه فشارها و مشکلات، از مردم نیز انتظاراتی دارد. عنوان کرد:مردم می‌توانند با درک و حمایت از شرایط سخت کاری ما، به ما روحیه دهند. ما تمام تلاشمان را می‌کنیم که بهترین خدمات را به بیماران ارائه دهیم و وقتی با احترام و همدلی مردم مواجه می‌شویم، کارمان ارزشمندتر می‌شود.

او اضافه کرد:بیشترین انگیزه از طرف بیماران و خانواده‌هایشان می‌توانند با درک، بخشی از این فشارها را از دوش ما بردارند. هر لبخند و کلمه محبت‌آمیز از سمت آن‌ها، به ما انگیزه می‌دهد که با عشق و انگیزه بیشتری به کارمان ادامه دهیم.

لحظات زیبای درمان و امید

پرستار بخش سوختگی زنان بیمارستان امام رضا(ع)  از زیبایی‌های این حرفه نیز گفت:زیباترین روزهای کاری‌مان زمانی است که می‌توانیم یک بیمار را از شرایط بحرانی به سوی بهبودی برسانیم و خانواده‌اش را خوشحال کنیم. این لحظات برای ما بسیار ارزشمند و دلپذیر هستند.

پرستارانی مثل فرناز فولادی، با صبر و عشق بی‌نظیر خود، در سخت‌ترین شرایط کنار بیماران و خانواده‌هایشان هستند. آن‌ها فرشته‌هایی هستند که با لبخند و دستان گرمشان، امید را به بیماران بازمی‌گردانند.