کسی چه می داند که وقتی پا به سن گذاشت آیا در خانه خود می‌ماند یا در سرای سالمندان پشت پنجره‌های منتظر و چشم‌به‌راه فرزندانش خواهد نشست.
چه می دانیم از آینده نامعلوم خود، شاید روزی برسد آنقدر منتظر دیدن فرزندان خود باشیم تا حتی برای یک بار هم شده به سراغمان بیایند و احوالی از ما بپرسند، خدا آن روز را نیاورد، اما پای درد دل پدر و مادران خود در مراکز سالمندان بنشینیم خواهیم دید که بعضی از آنها آن قدر چشم انتظارند که در بعضی اوقات به نقل از پرستارهای مرکز این افراد نگاهشان به راه خشک می شود....شاید....
حیف است اگر به این صندوقچه پر بها که روزی لحظات عمرخود را درکنار خانواده و در خانه خود زندگی می‌کردند، حرف اول و آخر در تعیین سرنوشت بچه های خود را میزدند ،حالا که سن و سالی از آن ها گذشته و توان جسمی ندارند، به آن هاتوجهی نشود.اگر در شرایط فعلی به زندگی های خود توجه داشته باشیم، خواهیم دید که امروزه به دلیل اینکه خانواده‌ها هسته‌ای شده‌اند در بسیاری از این خانواده ها امکان نگهداری سالمند سخت شده است.اما اگر نیم نگاهی به زندگی های پدر بزرگ ها و مادر بزرگ های خود داشته باشیم خواهیم دید، در آن زمان بخاطرجلب رضایت الهی و خشنودی بزرگتران خود که سن و سالی از آن ها گذشته بود، نگاه ویژه در تمام اموربه آن ها داشتند.اما متاسفانه در جامعه کنونی و در زندگی روزمره خود در بعضی از خانواده ها شاهد این موضوع هستیم که به سالمندان هیچ توجهی ندارند، به خاطر داشتن مشغله های فراوان این عناصر گران بها در حاشیه زندگی قرارگرفته اند.
از آنجایی که سالمندی مرحله ای از تکامل انسان می باشد. در تمامی جوامع به عنوان یک مسئله مهم مطرح است،در این مرحله باید به توقعات و انتظارات سالمندان برای افزایش سطح سلامت و ارتقا زندگی آنان اهمیت داده شود. در کشور مان نیز با توجه به روند و هرم جمعیتی، برنامه ریزی جهت هر گونه خدمات، نیازمند شناخت نیازهای واقعی سالمندان است.
اما طبق آمار ها و گزارش ثبت شده رشد جمعیت سالمندی به نسبت رشد جمعیت کل کشور مضاعف است، به رغم اینکه نرخ رشد جمعیت کلی کشور 1.7 درصد است اما متوسط نرخ رشد جمعیت سالمندی حدود 2.5 درصد است.نرخ سالمندی در سالهای اخیر افزایش بیشتری داشته است، اگر این نرخ رشد جمعیت سالمندی را در 30 سال اخیر نیز مورد بررسی قرار دهیم توجه ما را به این موضوع جلب میکند که نیازمند برنامه ریزی مناسب و ایجاد بستر لازم از جهت امکانات و زیرساختهای لازم برای این قشر از جامعه هستیم.همان طور در مقاله های ثبت شده در سازمان ثبت احوال نشان می دهد، در دو دهه گذشته موضوع جوانان در نمودار رشد جمعیت شرایط خاصی را داشت از توجه به سالمندان و برنامه ریزی برای تامین زیرساختهای آنان غافل شدیم که اگر جمعیت سالمندی این مسیر را به سلامت طی نکند نه تنها هزینههایی که به جامعه تحمیل میشود چندین برابر خواهد شد بلکه آسیبهایی که متوجه جامعه میشود به مراتب افزایش خواهد یافت.شکل گرفتن تغییرات اجتماعی در جامعه ما را به این سمت و سو سوق می دهد اگر برنامه ریزی برای سالمندان را از امروز آغاز نکنیم در آینده بسیار دیر خواهد بود.
در همین راستا، طبق آمار های بدست آمده نشان می دهد، از تعداد 9097 نفر سالمندان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی که غربالگری شده اند، 48.15 درصد مبتلا به فشار خون، 18.9 درصد مبتلا به دیابت، 16.48 درصد مبتلا به چربی خون، 33.2 درصد دچار اضافه وزن و چاقی و 15.14 درصد دچار لاغری بوده‌اند.
