پرستار بیمارستان هاشمی نژاد از مراکز زیر پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد، با اشاره به نقش بی بدیل پرستاران در تکمیل زنجیره درمان گفت: با توجه به علاقه زیادی که به رشته پرستاری دارم، اگر زمانی به گذشته برگردم و امکان انتخاب رشته‌ی دوباره را داشته باشم، باز هم رشته پرستاری انتخابم خواهد بود.
بانو منصوره کریمی، پرستار جوان شاغل در مجموعه علوم پزشکی مشهد که از حدود ۶ سال قبل مشغول خدمت به بیماران در بیمارستان هاشمی‌نژاد مشهد شده است، در گفتگو با وبدا، اظهار کرد: بخشی از سالهای کار من در حرفه پرستاری، همزمان شد با ایام همه گیری کرونا؛ در آن مقطع زمانی من در بخش کوید بیمارستان هاشمی نژاد فعالیت داشتم و البته همزمان در بخش داخلی نیز کار می‌کردم. به یاد دارم که در آن زمان خانواده ام بسیار اذیت شدند، چون من تقریباً هر روز قبل از رفتن به بیمارستان وصیت‌هایم را به خانواده می‌گفتم و این شرایط نگران کننده بسیار برای آنها سخت بود، به طور کلی همیشه؛ چه در دوران تجرد و چه اکنون که متاهل هستم، چالش‌هایی در مورد کارم وجود داشته، اما خوشبختانه خانواده خودم و همسرم با این موضوع کنار آمدند و همسرم چون با فضای کار من آشنایی دارد و مسائل آن را پذیرفته، به خوبی در این مسیر مرا یاری می کند.
سریالی که به علاقه‌ی پرستار جوان سمت و سو داد!
وی در پاسخ به این پرسش که " چه انگیزه ای سبب گرایش شما به رشته پرستاری شد " عنوان کرد: من از اواخر دوران راهنمایی، تصمیم خود را برای ورود به رشته پرستاری گرفته بودم و به این رشته علاقه داشتم، در آن زمان سریال خارجی با عنوان " پرستاران " از تلویزیون پخش می‌شد و من هر روز مشتاقانه پای تلویزیون می‌نشستم تا این فیلم را تماشا کنم و در واقع این سریال در اشتیاق من برای ورود به رشته پرستاری تاثیر بسزایی داشت؛ هر چند که وضعیت پرستاران در سایر کشورها با ایران متفاوت است، اما به هر حال کلیتی از این رشته را به من نشان می‌داد، در عین حال این نکته برایم واضح بود که در کنار علاقه، بایستی صبر، حوصله، حس همدردی و همدلی زیادی داشته باشم و در نهایت با مشورتی که با خانواده داشتم و در جمع بندی‌های خودم به این نتیجه رسیدم که رشته پرستاری را انتخاب کنم.
کریمی اضافه کرد: در زمان انتخاب رشته خانواده و به ویژه مادرم، حمایت‌های زیادی داشتند و همیشه تاکید می کردند که باید به دیگران کمک کنید و دلسوز مردم جامعه باشید و با توجه به اینکه بیماران از صبر و حوصله کمی برخورد دارند باید با آنها مدارا کنید. خانواده همسرم نیز در زمان آشنایی و ابتدای ازدواج از شغل من استقبال کردند و در طول این چند سال که ازدواج کرده‌ام همسرم و خانواده ایشان حمایت خوبی از من داشتند.
وی در عین حال تاکید کرد: حقیقت آن است که عضو خانواده یک پرستار بودن بسیار سخت است و به همان میزان که یک پرستار سختی می‌کشد خانواده او نیز این سختی‌ها را تحمل می‌کنند، در واقع وقتی یک پرستار از شیفت سنگین کاری به منزل باز می‌گردد نیاز به یک آغوش باز و درک خانواده دارد و بایستی از او حمایت شود، همچنین برای برنامه‌ریزی‌های سفر و مهمانی‌ها باید ملاحظات خاصی وجود داشته باشد و خوشبختانه علی رغم همه این چالش‌ها؛ هم خانواده خودم و هم همسرم بسیار خوب همکاری می کنند، اما مسئولان باید بدانند که این سختی و فشار کار به مرور انگیزه افراد را برای ادامه کار کم می کند و از این رو توجه بیشتری به اصلاح و بهبود شرایط آنها داشته باشند.
پرستار بیمارستان هاشمی نژاد در خصوص میزان علاقه خود به حرفه پرستاری نیز گفت: با توجه به علاقه زیادی که به این رشته دارم با قاطعیت عرض می‌کنم که اگر زمانی به گذشته بازگردم، باز هم مایل هستم که در رشته پرستاری کار کنم، البته در کنار آن و تا حد توان برای احقاق حقوق خودم و همکارانم تلاش خواهم کرد، امیدوارم رشته پرستاری آینده درخشانی داشته باشد و با بهتر شدن شرایط از روند مهاجرت همکاران و انصراف آنها جلوگیری شود.
کریمی در پاسخ به این پرسش که آیا مایل هستید فرزندتان در آینده وارد رشته پرستاری شود گفت: این موضوع وابسته به نظر فرزندم است و من به انتخاب او احترام می‌گذارم، در عین حال تلاش می‌کنم که او را با رشته‌ها و فضاهای مختلف آشنا کنم، ولی در نهایت چنانچه علاقمند به رشته پرستاری بود با انتخاب او مخالفت نخواهم کرد و حال تلاش می‌کنم که شرایط کار را در حرفه پرستاری برای او توضیح دهم و بداند که به چه فضایی وارد خواهد شد، هرچند که خود ایشان کم کم شرایط مادرش را درک خواهد کرد و به این نتیجه می رسد که رشته ما تا چه حد سختی و چالش دارد، در مجموع هر آنچه که فرزندم انتخاب کند من نیز به این انتخاب احترام می‌گذارم.
پرستار بیمارستان هاشمی نژاد در خصوص چالش‌های کار یک پرستار و بسترهای لازم در جهت تسهیل کار پرستاران هم گفت: پرستار از لحاظ فکری باید در فضای کار آزاد باشد و دغدغه های مالی نداشته باشد، چون فوق العاده کار مهم و سختی دارد و در این میان به تاخیر افتادن مطالبات، کارانه و تعرفه های نامناسب پرستاری می تواند آرامش و تمرکز فکری پرستار را در فضای کار به هم بزند و از انگیزه او برای ادامه کار کم کند. همچنین در بحث تعداد نیروهای پرستار، قطعاً باید تعداد پرستاران بیشتر شود. موضوع بعدی امور رفاهی پرستاران است که نسبت به سایر ارگان ها کمتر است و در عین حال یک پرستار در تمام ایام سال حتی عید نوروز و ایام عاشورا و تاسوعا باید در محل کار خود حاضر باشد، این ها نکاتی است که باید توجه بیشتری به آن صورت گیرد.
کیفیت غذای بیمارستان ها نیز از دیگر موضوعاتی است که نیازمند بازنگری است، چون پرستاری که یک شیفت سنگین کاری را گذرانده وقتی برای غذا خوردن مراجعه می‌کند، کیفیت غذا آنقدر پایین است که ترجیح می‌دهد به جای آن یک ساندویچ بخورد و این اصلا خوب نیست، در مورد پرسنل خانم هم که دارای کودک خردسال هستند یشنهاد می‌شود که یک مهد کودک در فضای بیمارستان راه اندازی شود تا پرسنل با آرامش خاطر بیشتری به کار خود در فضای بیمارستان بپردازند. خوشبختانه ما نیروهای پرستار توانمندی داریم که حتی از سایر کشورها خواهان همکاری آنها هستند و اگر یک پرستار در کشور ما با فکر آزاد و آرامش خاطر و امنیت مالی کار خود را بتواند انجام دهد، یقیناً به بهترین نحو ارائه خدمت خواهد داشت، حقیقت آن است که امورات فضای بیمارستان بدون پرستار نمی‌گذرد و در عین حال رضایت خاطر آنها نیز برای ادامه همکاری در محیط درمان باید تامین گردد.
