مدیر گروه بیماری های واگیر دار دانشگاه علوم پزشکی مشهد اظهار کرد: آبله میمونی در اثر عفونت با ویروس ایجاد می شود و در این بیماری غدد لنفاوی فرد درگیر می شود.

دکتر زهرا نهبندانی، در گفتگو با وب دا با اشاره به اینکه علایم و نشانه های بیماری تب، سردرد شدید، درد عضلانی، کمر درد، تورم غدد لنفاوی، لرز، احساس ضعف و بی حالی شدید و  نشانه های پوستی است، بیان کرد: آبله میمونی با تب، سردرد شدید، دردهای عضلانی و خستگی شروع می شود؛  تفاوت اصلی بین علائم آبله و آبله میمون در این است که آبله میمون باعث تورم غدد لنفاوی می شود در حالی که آبله این طور نیست.

مدیر گروه پیشگیری و درمان بیماری های واگیردار دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه دوره کمون برای آبله میمون معمولا 14-7 روز است؛ اما می تواند بین ۲1-۵ روز باشد، ابراز کرد: سیر بیماری در عرض 1 تا ۳ روز گاهی اوقات طولانی تر است و پس از ظهور تب، بیمار دچار بثورات پوستی می شود که اغلب روی صورت شروع می شود؛ سپس به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد.

وی با بیان اینکه در این بیماری، بثورات پوستی به طور معمول، در عرض 1 تا ۳ روز پس از بروز تب شروع می شود و  صورت 95 درصد و کف دست و پاها 75 درصد درگیر می شود، عنوان کرد:  همچنین غشاهای مخاطی دهان 70 درصد، دستگاه تناسلی ۳0 درصد و ملتحمه 20 درصد و همچنین قرنیه چشم ها تحت تأثیر قرار می گیرند.

دکتر نهبندانی با بیان اینکه درمورد سیر بیماری، درگیری پوستی با گذشت زمان افزایش می یابد و رنگ بثورات پوستی به سمت زردی می رود و درموارد شدید ضایعات می توانند قسمت های زیادی از پوست را از بین ببرند، گفت:  با پیشرفت بیماری، ویروس به مغز و نخاع می رسد و باعث التهاب مغز و نخاع می شود که می تواند به آسیب مغزی و مرگ منجر شود.

وی گفت: واکسن Imvanex برای پیشگیری از آبله میمون و آبله در ایالات متحده مجوز دریافت کرده اند از آنجایی که ویروس آبله میمون خویشاوندی نزدیکی با ویروس ایجاد کننده آبله دارد، واکسن آبله نیز می تواند افراد را از ابتلا به آبله میمون محافظت کند.

دکتر نهبندانی بیان کرد: واکسن آبله در حال حاضر در دسترس عموم نیست ولی لازم به ذکر است واکسن های آبله ای که در گذشته تزریق شده می تواند تا 85 درصد از ابتلا به آبله میمونی مصونیت ایجاد کند اما این که با مرور زمان و بازپدیدی بیماری چه تغییراتی در این مورد رخ داده در حال آزمایش و بررسی است.

دکتر نهبندانی بیان کرد: دوری از حیوانات ناقل، انسان بیمار و اجتناب از دست زدن و تماس با وسایل استفاده شده توسط فرد بیمار اعم از لباس، ظروف، لوازم شخصی و غیره، استفاده از ماسک، دستکش و عینک در هنگام مواجهه با افراد یا حضور در محیط های آلوده و البته تزریق واکسن، در پیشگیری از ابتلا به آبله میمونی، نقش دارد.

وی ابراز کرد: حیواناتی که می‌توانند مخزن آبله میمونی باشند، کاملا شناسایی نشده‌اند، احتمال می رود،جوندگان قابلیت میزبانی ویروس و ایفای نقش میزبانی را دارند، بنابراین باید در دفع این جانوران و مواجه نشدن مستقیم با آنها و فضولات، ترشحات و غیره آن ها، به شکل جدی حساس بود.