دکتر محمد حسن معلم،  دانش آموخته رشته ارتوپدی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد، یکی از چهره های افتخارآفرین در آزمون بورد تخصصی سال 1403 است که با قرار گرفتن در جایگاه دوم کشوری و کسب حد نصاب بالایی از امتیازات بخش کتبی و شفاهی در این رقابت علمی، موفق به اخذ دانشنامه تخصصی در آزمون بورد تخصصی سال جاری شده است. پایگاه خبری وبدا ضمن تبریک این افتخار بزرگ به جامعه فرهیخته علوم پزشکی مشهد، گفتگویی داشته با دکتر محمد حسن معلم، رتبه دوم آزمون بورد تخصصی در گروه ارتوپدی که شرح آن را در ادامه می خوانید:

وب دا: ضمن خیرمقدم و تبریک کسب رتبه برتر در بورد تخصصی سال جاری، لطفا در ابتدا بیوگرافی مختصری در رابطه با خودتان عنوان بفرمایید؟

دکتر محمد حسن معلم هستم، متولد سال 1373 در کشور کانادا، در سال 1392 پزشکی عمومی را در دانشگاه علوم پزشکی مشهد آغاز کردم و پس از اتمام دوره عمومی در سال 1399 ، طی همان سال وارد دوره دستیاری در رشته ارتوپدی شدم.

وب دا: خانواده شما ساکن کانادا بودند؟

بله، چندسالی در کانادا ساکن بودند، چون پدرم هیئت علمی دانشکده داروسازی بودند و با توجه به اینکه در رشته سم شناسی، بورسیه کانادا شده بودند، به این کشور عزیمت می کنند و من در همان جا متولد می شوم، حدود ۶ سال داشتم که خانواده به ایران بازگشت و من تحصیلات را از همان ابتدا در ایران بودم.

وب دا: چرا رشته ارتوپدی را انتخاب کردید؟

من از همان زمان که در دوره استاژری، وارد بخش‌های ارتوپدی می شدم، احساس کردم که به این رشته علاقه‌مند هستم و از همان زمان، تصمیم گرفتم که وارد این رشته شوم، خداوند هم یاری کرد و در همان سال اول در رشته ارتوپدی پذیرفته شدم، با اینکه شرایطی وجود داشت که در دانشگاه های دیگری همچون دانشگاه تهران تحصیل کنم اما به دلایل مختلف ترجیح دادم که در مشهد تحصیل کنم.

وب دا: حیطه کار پدر شما در انتخاب رشته شما موثر بود؟

بله، بی تاثیر نبود، البته من در دوره دبستان علاقه‌ام بیشتر به رشته ریاضی بود، اما به دلایلی رشته تجربی را انتخاب کردم و طبعاً یکی از مهم‌ترین مشوق‌های من پدرم بودند.

وب دا: فکر می‌کنید چه مسیری و برنامه‌هایی به شما کمک کرد که به رتبه بورد تخصصی دست پیدا کنید؟

چند عامل در این امر موثر بود، ابتدا زحمات اساتیدم بود که هم در بحث عملی و هم تئوری خالصانه هر آنچه را که می‌دانستند به ما منتقل کردند، در کنار همه اساتید باید به صورت ویژه از مدیر گروه استاد ابراهیم‌زاده تشکر کنم که شرایطی را فراهم کردند تا با تلاش‌های ایشان جو خیلی خوبی در فضای رشته ارتوپدی ایجاد شود.

وب دا: برنامه مطالعه تان برای حضور در آزمون بورد تخصصی چطور برنامه ریزی شده بود؟

 با توجه به اینکه رشته ارتوپدی به ویژه در دو سال اول، بسیار فشرده و سخت است، در این مقطع زمانی ما چندان فرصت مطالعه منسجم نداشتیم و معمولا قبل از کلاس‌ها یا عمل‌هایی که داشتیم مطالعه می‌کردیم، اما در سال‌های سوم و چهارم دستیاری زمان بیشتری برای مطالعه فراهم بود و علاوه بر کلاس‌های آموزشی روتین که به صورت منظم انجام می‌شد، بسیار در ارتقای دانش ما موثر بود. در مسیر مطالعه نقش خانواده بسیار مهم بود و همین که شرایط سخت رشته ما را درک می‌کردند و اگر درگیر کشیک بودیم یا درس بودیم بسیار همدلی می کردند، اتفاق ارزشمندی بود و من از همین جا از همسرم و پدر و مادرم و همه خانواده تشکر می‌کنم که از هیچ کمکی دریغ نکردند.

وب دا: سبک مطالعه خاصی داشتید؟

در فضای مطالعه با توجه به اینکه با دوستان و هم گاردی ها درس می خواندیم و در واقع یک جمع سه نفره را تشکیل داده بودیم که یکدیگر را کمک می‌کردیم این امر بسیار موثر بود و به حمدالله هر سه نفر رتبه برتر را کسب کردیم.

وب دا: چه سخنی با مسوولان دانشگاه دارید؟

با توجه به حجم کار و سختی‌های دوره رزیدنتی، انتظار می رود که حداقل در مسائل ملی وضعیت بهتر شود و تدابیری اتخاذ گردد که دغدغه‌های مالی برای رزیدنت‌ها وجود نداشته باشد، البته همت مسئولان محترم دانشگاه در این مسیر وجود دارد و ما اقداماتی را در این راستا شاهد بودیم اما باز هم جای کار هست و با توجه به اینکه بار اصلی کار در بیمارستان روی دوش رزیدنت‌ها است، شاید نیاز باشد که بیش از این به آنها توجه شود .

وب دا: فکر می‌کنید رمز موفقیت در آزمون‌های مهمی همچون بورد تخصصی چیست؟

هرچند که در یکی دو سال اول دوره تخصص، فرصت زیادی برای دانشجویان وجود ندارد که مطالعه کنند، اما همان زمان‌های مختصری که قبل از کلاس یا عمل یا مورنینگ وجود دارد، می‌توانند مطالب مربوط به کلاس یا مورنینگ را مطالعه داشته باشند، این کار قطعاً در پیشرفت آنها موثر خواهد بود، سال آخر نیز که بسیار مهم است، بهتر است برنامه‌های غیر درسی و تفریحات کاملاً محدود شود و زمان را به صورت حداکثری روی مطالعه قرار دهند.

وب دا: آیا برنامه خاصی برای آینده دارید؟

فعلاً ماندن در فضای دانشگاه به عنوان عضو هیئت علمی از جمله برنامه‌هایی است که در ذهن دارم و هرچند هنوز کاملاً قطعی نشده، اما با توجه به اینکه فضای آکادمیک دانشگاه کمک می‌کند تا فرد از پویایی و رشد بیشتری در دانش و تجربه برخوردار باشد، ترجیح می دهم در این فضا باقی بمانم. در حال حاضر درخواست این موضوع داده شده و باید ببینیم که در ادامه به خواست خداوند چه خواهد شد.