دکتر مژده قمری، عضو هیات علمی ( استادیار )، متخصص داخلی و فوق تخصص روماتولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، یکی از چهره های جوان و فعال در بخش های مختلف آموزشی، درمانی و پژوهشی این مجموعه دانشگاهی است که پس از اتمام مقطع فوق تخصص روماتولوژی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد، بلافاصله به عنوان استادیار گروه روماتولوژی در بیمارستان قائم (عج) مشغول به کار شده و رسالت آموزش دانشجویان، درمان بیماران و فعالیت های پژوهشی را عهده دار می باشد. سایت خبری وبدا در راستای انجام مصاحبه و آشنایی بیشتر با اساتید جوان هیات علمی  دانشگاه علوم پزشکی مشهد، گفتگویی با این استاد جوان داشته که شرح آن را در ادامه می خوانید:  

وب دا: ضمن خیرمقدم خدمت شما استاد گرامی، بفرمایید که تحصیلات دانشگاهی را از چه زمان و در کجا آغاز کردید؟

دکتر مژده قمری، ورودی سال 1383 رشته پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی بیرجند هستم، بعد از اتمام دوره پزشکی عمومی دوره طرحم را در روستایی اطراف شهرستان تربت جام گذراندم و سپس دوره تخصص داخلی را در دانشگاه علوم پزشکی مشهد پذیرفته شدم که چهار سال بطول انجامید. در ادامه در شهرستان مرزی خواف دوران طرح را با شروع و اوج کرونا به عنوان تک متخصص داخلی این شهرستان به اتمام رساندم  و بلافاصله در رشته فوق تخصص روماتولوژی شرکت کردم و با رتبه هفتم کشوری، در دانشگاه علوم پزشکی مشهد پذیرش شدم و بعد از دریافت مدرک بورد فوق تخصصی به عنوان استادیار گروه روماتولوژی بیمارستان قائم (عج) مشغول به کار هستم.

وب دا: با توجه به فعالیت دانشگاه در سه حوزه آموزش، درمان و پژوهش حفظ ارتباط این سه حوزه از نگاه شما تا چه حد اهمیت دارد و اساسا آیا می‌توان این سه حوزه را اولویت بندی کرد ؟

به نظر بنده یک محیط آموزشی زمانی مفید است که در هر سه حوزه آموزش، درمان و پژوهش بتواند فعالیت داشته باشد. در واقع داشتن آموزش درست و دقیق به همان نسبت می تواند در درمان مناسب و با کیفیت بیماران موثر باشد و چنانچه از پژوهش های دانشگاه خودمان و همچنین پژوهش های سایر دانشگاه ها و کشورهای دیگر استفاده نماییم، این می تواند در افزایش علم ما در حوزه های آموزش و درمان بسیار کمک کننده و مؤثر باشد، بنابراین به نظر من اولویت بندی در سه حوزه آموزش، پژوهش و درمان امکان پذیر نیست و هر سه حوزه در یک راستا باید جلو روند. ضمن اینکه در محیط پژوهشی بهتر است ارتباط صمیمی و رقابت سالم بین اعضای هیأت علمی و دانشجویان برقرار شود و یک ارتباط متقابل بین دانشجویان و اساتید حاکم باشد.

واقعیت آن است که آموزش و درمان خیلی به یکدیگر وابسته هستند و در حقیقت آموزش خوب برابر است با درمان مناسب، بنابراین امکانات آموزشی در محیط های بیمارستانی و دانشکده باید فراهم شود تا بتوانیم درمان موفقیت آمیزی داشته باشیم و قطعا دعای خیر بیماران را برای ما در پی خواهد داشت. اعتقاد من بر این است که چنانچه ارتباط صمیمانه ای بین اساتید و دانشجویان برقرار شود، هم فضا بهتر و صمیمی تر خواهد شد و هم یادگیری و فرایند آموزش راحت تر انجام می شود.

وب دا: با توجه به نقش مهم و اثرگذار اساتید در فضاهای مختلف آموزشی و پژوهشی و درمانی دانشگاه ، از نگاه شما یک استاد موفق در این حوزه‌ها چه شاخصه‌هایی دارد؟

به نظر من یک استاد زمانی موفق است که بتواند با دانشجویان خود ارتباط خوبی برقرار کند و علم و دانش خود را به روز نماید. یک استاد موفق باید از مقالات و آموزش های جدید یاد بگیرد و آنها را به دانشجویان خود منتقل نماید. یک استاد اگر بتواند در حوزه پژوهش به کمک دانشجویان پژوهش های به روز و مقالات پژوهشی را انجام دهد می تواند در رشد و پیشرفت شخصی و دانشگاه بسیار کمک کننده و اثرگذار باشد.

وب دا: در مسیر تحصیل و فعالیت‌های کاری آیا چالش ها و موانعی را هم تجربه کردید؟ در صورت پاسخ مثبت بفرمایید چطور با این چالش ها و موانع مقابله کرده اید؟

بله، همه افراد در مسیر زندگی خود با یک سری فراز و نشیب هایی مواجه هستند و البته حمایت و کمک های خانواده بسیار باعث پیشرفت من شدند و چنانچه حمایت های آنها نبود، بنده به مرتبه استادیار دست پیدا نمی کردم ؛ لذا در همین جا از خانواده ام بسیار سپاسگزارم که از حمایت های معنوی، روحی و اقتصادی بسیار مرا برخوردار کردند.

وب دا: اوقات فراغت خود را به چه فعالیت هایی مشغول هستید؟

اغلب، درباره بیمارانم و درمان های جدید آنها، در مقالات داخلی و خارجی مطالعه می کنم و همچنین به ورزش علاقه دارم و در زمان اوقات فراغت به آن می پردازم.