دکتر حسین دشتی متولد 1344 در شهرستان گناباد، عضو هیأت علمی و مدیر گروه پروتزهای دندانی در دانشکده دندانپزشکی مشهد یکی از نیروهای خوش سابقه و متعهد در دانشگاه علوم پزشکی مشهد است که طی سالهای خدمت در این مجموعه، علاوه بر کسب عنوان هیأت علمی برتر در جشنواره آموزشی شهید مطهری، مسئولیت هایی چون: مسئولیت بخش پره کلینیک، معاونت گروه، سرپرست تخصصی و مدیر گروه پروتزهای دندانی را با ارائه خدمتی مثال زدنی عهده دار بوده و هم اکنون نیز در کنار رسالت خطیر آموزش دانشجویان و درمان بیماران، مدیریت گروه پروتزهای دندانی را در دانشکده دندانپزشکی مشهد بر عهده دارد. پایگاه خبری وب دا، در راستای انجام مصاحبه و آشنایی بیشتر با اساتید هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، گفتگویی با این استاد باسابقه دانشگاه داشته که شرح آن را در ادامه می خوانید:  

وب دا: ضمن سپاس از حضور شما استاد گرامی در این گفتگو،  لطفاً بفرمایید که تحصیلات خود را در کجا و طی چه سالهایی سپری کردید؟

من سال 1362 مدرک دیپلم را در مشهد اخذ کردم، در آن زمان اولین کنکور بعد از انقلاب فرهنگی برگزار می شد و چون در آن زمان فضای کنکور چندان در بین دانش آموزان شناخته شده نبود و اصطلاحاً سر رشته ای از کنکور نداشتم در اولین آزمون کنکور که به صورت تشریحی برگزار شد نمره خوبی کسب نکردم و البته از این بابت ناراحت نبودم چون که می توانستم به خدمت سربازی بروم و در صحنه دفاع مقدس حضور داشته باشم. بعد از سربازی تا سال 1367 به صورت داوطلبانه ادامه حضور دادم. در این مدت هر سال به اتفاق دوستان در مناطق جنگی در کنکور شرکت می کردم که البته چون مطالعه نداشتم نتیجه ای حاصل نشد.

سال 1367 مجدداً در کنکور شرکت کردم و در رشته دندانپزشکی مشهد پذیرفته شدم. سال 1374 از دوره دندانپزشکی عمومی فارغ التحصیل و سال 1378 پس از شرکت در آزمون دستیاری در رشته پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی مشهد پذیرفته شدم و در سال 1383 به عنوان هیأت علمی در همین جا شروع به کار کردم.

وب دا: غیر از سمت هیأت علمی در چه بخشهایی از دانشکده مشغول بکار بوده اید؟

من علاوه بر وظیفه عضویت هیأت علمی، مسئولیت بخش پره کلینیک، معاونت گروه، سرپرست تخصصی و مدیریت گروه پروتز را هم بر عهده داشته ام و سعی کردم تا جایی که امکان دارد تلاش خود را به کار بگیرم و وظیفه اصلی خود به عنوان عضو هیأت علمی دانشکده را به درستی انجام دهم و بعد به سایر مسئولیت هایی که به بنده واگذار شده ، رسیدگی کنم. در یکی از جشنواره های آموزشی هم طبق شاخصه های جشنواره و نظر مسئولین دانشکده به عنوان عضو هیأت علمی آموزشی برتر انتخاب شدم.

وب دا: با توجه به فعالیت دانشگاه در سه حوزه آموزش، درمان و پژوهش حفظ ارتباط این سه حوزه از نگاه شما تا چه حد اهمیت دارد و اساساً آیا می‌توان این سه حوزه را اولویت بندی کرد ؟

قطعاً در هر حوزه ای نیازهایی وجود دارد که باید برآورده شود، اما بدون شک زمینه اصلی درمان و پژوهش، آموزش است و تا آموزش به درستی صورت نگیرد درمان به درستی انجام نشده و پژوهش مفید و هدف مندی هم صورت نخواهد پذیرفت. بنابراین آموزش اولویت اول را دارد و باید آموزش انجام شود تا افراد بتوانند توانایی های خود را در حوزه های درمانی و پژوهشی نشان دهند. بنده بیشتر سعی کردم تا جایی که امکان دارد بیشتر توانم را در امر آموزش صرف کنم. در زمینه درمان و پژوهش نیز فعالیت هایی انجام داده ام که همچنان ادامه دارد، اما تأکیدم بر آموزش بیشتر از سایر حوزه ها بوده است.

وب دا: با توجه به تجربه‌ای که در فضای شغلی خود در دانشگاه داشته‌اید تصور می‌کنید چه اقدامات و برنامه‌هایی می‌تواند به هرچه بهتر شدن این فضا کمک کند؟

با توجه به تغییر انگیزه ها، اهداف، اولویت ها و خواسته ها در نسل جدید و از طرفی تغییر جو حاکم بر جامعه و مقایسه شرایط با سایر کشور ها بایستی تا حدودی انتظارات اعضا هیأت علمی جدید الورود با شرایط هماهنگ شده و با بهتر نمودن شرایط رفاهی و مادی و تقویت انگیزه معنوی به ماندگاری آنها در محیط دانشگاهی و آکادمیک کمک کردتا بتوانند در هر زمینه ای که علاقمند هستند خدمت کنند. صرفاً با گذراندن دوران تعهد یک فارغ التحصیل دوره تخصصی که هنوز تجربه کافی ندارد و سپس خروج ازمحیط دانشگاه و جایگزین شدن وی با فرد جدید قطعاً کیفیت کار در مراکز آموزشی تنزل پیدا کرده و این امر صدمه زیادی را بر بدنه جامعه علمی پزشکی در حیطه های آموزش، پژوهش و درمان وارد می کند.

وب دا: با توجه به نقش مهم و اثرگذار اساتید در فضاهای مختلف آموزشی و پژوهشی و درمانی دانشگاه ، از نگاه شما یک استاد موفق در این حوزه‌ها چه شاخصه‌هایی دارد؟

جدا از داشتن انگیزه معنوی قوی در خدمت به جامعه علمی و اجتماع، در درجه اول رعایت اخلاق حرفه ای پزشکی در انجام وظایف محوله برای موفقیت یک استاد مهم است و اینکه در حوزه های آموزش، پژوهش و درمان به گونه ای رفتار کند که طرفِ مقابل خود را (دانشجو و یا بیمار) جذب کند. استاد و یا پزشکی که با علاقه انجام وظیفه می کند و دانشجو و یا بیمار می بیند، قطعاً تأثیر بیشتر روی مخاطب خود می گذارد.

دلسوزی کردن برای حل مشکل بیماران یا دانشجویان هم از جمله شروط اولویت داری است که یک استاد هیأت علمی و یک درمانگر موفق باید از آن برخوردار باشد و همچنین سعی کند اطلاعات خود را با علم جدید به روز نگه دارد و حتی روش های تدریس را به روز و تقویت کند تا بتواند، تجربیات خود را به خوبی به دانشجویان منتقل کند.

وب دا: در مسیر تحصیل و فعالیت‌های کاری آیا چالش ها و موانعی را هم تجربه کردید؟ در صورت پاسخ مثبت بفرمایید چطور با این چالش ها و موانع مقابله کرده اید؟

با توجه به شرایط کشور بعد از انقلاب و جنگ 8 ساله قطعاً چالش ها، کمبود ها و محدودیت های زیادی در جامعه وجود داشت که می بایست افراد برای گذر از این مشکلات؛ سعی و تلاش خود را به کار می گرفتند و در نظر بگیریم که برای رضای خدا، رضایت هموطن و دانشجویان چه در حیطه درمان و یا آموزش کار را درست انجام دهیم. علاوه بر جنبه انسانی، جنبه اخلاقی و انسانی آن را نیز باید در نظر بگیریم که ما چون از امکانات این مملکت استفاده و آموزش رایگان دریافت کردیم اکنون باید متعهدانه و خالصانه ارائه خدمت کنیم و مدیون این مردم نباشیم.

وب دا: آیا خانواده نقشی در پیشرفت تحصیلی و شغلی شما داشته است؟

من سال آخر دوره دندانپزشکی عمومی ازدواج کردم و بعد از آن هم وارد دوره تخصص شدم، در نتیجه وقت کمتری را می توانستم برای خانواده ام قرار دهم و همکاری و کنار آمدن آنها در شرایطی که من قرار داشتم خیلی مؤثر بود. بنابراین بدون همکاری همسرم و فرزندانم که شرایط کاری من را تحمل کردند، قطعاً موفق نبودم.

پدرم شغل نانوایی داشتند و مادرم خانه دار و با توجه به اینکه 6 فرزند در خانواده بودیم در سالهای قبل و در حین انقلاب و پس از انقلاب علیرغم شرایط جامعه وظیفه سختی به عهده داشتند که ما را در مسیر درست تربیت نمایند. تشویقات پدرو مادرم عامل بزرگی درادامه تحصیل من بود و قطعاً بدون فداکاری آنها در ایجاد شرایط مناسب و همت خودم به این موقعیت نمی رسیدم. روح پدر و مادرم شاد باشد که برادری را تربیت کردند که در جنگ تحمیلی داوطبانه در دفاع از انقلاب و نظام و کشور اسلامی به شهادت رسید و ایشان برای من و سایر جوانان مملکت الگوی بسیار خوبی بودند و برای من در ادامه مسیر تحصیل و حرفه انگیزه ساز بودند تا به این مرحله دست یابم.

وب دا: همسرتان هم شاغل هستند؟

بله.. ایشان دبیر زیست شناسی بودند و مدت دو سال است که بازنشسته شدند ودر حال حاضر علاوه بر فعالیت های فرهنگی و همکاری با نهادهای مختلف در حوزه جوانی جمعیت و فعالیت های اجتماعی، مشغول خانه داری و نوه داری هستند.

وب دا: چند فرزند دارید و به چه فعالیت هایی مشغول هستند؟

من صاحب یک دختر و یک پسر هستم. پسرم در دانشگاه فردوسی در مقطع کارشناسی رشته مکانیک تحصیل کرد و سپس فعالیت خودش را در حرفه تکنسین پروتزهای دندانی ادامه داد و به صورت آزاد فعالیت می کند و دخترم فوق لیسانس خود را از دانشگاه علوم قرآن و حدیث مشهد دریافت کرده و در حال حاضر علاوه بر تربیت فرزند همراه مادرش به فعالیت های فرهنگی نیز می پردازد.

وب دا: در اوقات فراغت اغلب به چه فعالیت هایی مشغول هستید؟

جدا از بحث کار حرفه ای که سعی می کنم به اندازه، در حد توان و به میزان لازم به آن بپردازم، اوغات فراغت را اکثراً با خانواده و نوه ها وگاهی به صله ارحام و یا دیدار با دوستان و مسافرت های کوتاه و امورات شخصی میگذرانم و در پایان هفته ها معمولاً به فعالیت در طبیعت و باغبانی سپری می کنم. کار با گل و گیاه و طبیعت علاوه بر فعالیت جسمی خیلی مایه استراحت فکر و آرامش خاطرمن بوده و موجب آمادگی بیشترجهت فعالیت در محیط شهری و کار می شود و به همه هم توصیه می کنم که بیش از حد در کار حرفه ای شخصی خود خیلی غرق نشوند چون ما علاوه بر پیشگیری از صدمات جسمانی جدی که بویژه در رشته دندانپزشکی وجود دارد، به استراحت و سلامت فکر و ذهن هم نیاز داریم تا توان و امکان ارائه خدمت در سنین بالا را هم تا حدی داشته باشیم.

در پایان برای همه آرزوی سلامت و موفقیت دارم.