استاد موفق کسی است که دانشجویان خود را در سه حوزه آموزش، پژوهش و درمان، علاقمند و هدفمند تربیت می کند
دکتر زهرا عطایی متولد 1357 در شهر مشهد، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و از جمله چهره های جوان و اثرگذار در حوزه های مختلف آموزشی، درمانی و پژوهشی این دانشگاه است که از سال 1396 و ابتدا به صورت هیأت علمی ضریب K همکاری خود را با دانشگاه علوم پزشکی مشهد آغاز نموده و هم اکنون به عنوان عضو هیأت علمی پیمانی در حال خدمت در این مجموعه می باشد. پایگاه خبری وبدا در راستای آشنایی هر چه بیشتر با اساتید هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، گفتگویی با این استاد جوان داشته که شرح آن را در ادامه می خوانید:
وب دا: ضمن سپاس از حضور شما استاد ارجمند در این گفتگو، بفرمایید که تحصیلات دوران مدرسه و تحصیلات دانشگاهی در چه سالی و از کدام دانشگاه آغاز شد؟
بنده دوران ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان را در مدارس فرزانگان شهر مشهد تحصیل کردم و سال 1375وارد دانشگاه علوم پزشکی مشهد شدم.
وب دا: آغاز فعالیت شغلی شما از چه سالی، در کجا و با چه مسئولیت‌هایی همراه بوده است؟
پس از طی دوره عمومی پزشکی، سال 1387در تخصص بیماری های داخلی پذیرفته شدم و تا سال 1391 مشغول تحصیل در دروه رزیدنتی بیماری های داخلی بودم. از سال 1391 به مدت دو سال طرح دوره تخصص را در شهرستان قوچان گذراندم و بعد از آن به عنوان متخصص داخلی درمانی در بیمارستان امام رضا(ع) مشغول فعالیت شدم و از سال 1396 نیز در ابتدا به صورت هیأت علمی ضریب K و سپس هیأت علمی پیمانی با دانشگاه علوم پزشکی مشهد فعالیتم را شروع کردم.
وب دا: با توجه به فعالیت دانشگاه در سه حوزه آموزش، درمان و پژوهش حفظ ارتباط این سه حوزه از نگاه شما تا چه حد اهمیت دارد و اساسا آیا می‌توان این سه حوزه را اولویت بندی کرد ؟
به نظر من در حوزه دانشگاه نمی شود سه حوزه آموزش، پژوهش و درمان را از هم جدا کرد، در واقع این سه حوزه با یکدیگر و در کنار هم پیشرفت می کنند. من به عنوان یک استاد وقتی یک بیمار وارد می شود و دانشجویان آموزش می بینند، در واقع نحوه برخورد من با بیمار، نحوه شرح حال گیری و معاینه و بحث درمانی که روی بیمار انجام می شود تمام این موارد جنبه آموزشی برای دانشجو دارد .هر دانشجویی با توجه به سال تحصیلی اش از این موارد دریافت خود را دارد که این دریافت به تدریج با توجه به پیشرفت تحصیلی آنها پیشرفت می کند و اصلاح و تکمیل تر می شود.
در کنار این موارد بحث پژوهشی مطرح است که در محیط دانشگاه لازم است افراد به روز باشند یعنی مقالات جدید را به طور مستمر مطالعه کنند با دانشجویان کار شود و روش پژوهشی جدید را به آنها آموزش دهیم در کنار بررسی مقالات جدید؛ که این یک روش آموزشی است که می تواند به آنها یاد دهد که چگونه پژوهش را در کنار بحث آموزشی داشته باشند بنابراین به نظر من نمی توان اصلا این سه حیطه را از هم جدا کرد باید این سه حوزه در کنار هم جلو روند تا بتوانند یک پزشک و دانشجوی خوب را تربیت کنند.
وب دا: با توجه به نقش مهم و اثرگذار اساتید در فضاهای مختلف آموزشی و پژوهشی و درمانی دانشگاه ، از نگاه شما یک استاد موفق در این حوزه‌ها چه شاخصه‌هایی دارد؟
استادی موفق است که بتواند در این برهه زمانی خاص دانشجویان را در حوزه های آموزشی، پژوهشی و درمانی هدفمند و علاقمند تربیت کند. در حال حاضر دانشجویان علاقه دارند که بیشتر در حوزه های پاراکلینیکی، تصویر برداری فعالیت کنند اما مشکلی که وجود دارد این است که حوزه امتحان فیزیکی و شرح حال دقیق شاید در فضای آموزشی دانشجویان تا حدودی کمرنگ تر شده و علاقمندی کمتری در خود احساس می کنند. بنابراین من به عنوان یک استاد دانشگاه که به آموزش دانشجویان می پردازم باید سعی کنم این علاقه مندی به معاینه دقیق بالینی، علاقه مندی صحبت با بیماران و شرح حال دقیق از بیمار و همراهی او را در آنها این علاقه را ایجاد کنم.
دانشجویان در حوزه پژوهشی باید ترغیب شوند و چه بسا من به عنوان استاد آنها شروع کار را استارت بزنم و کمک کنم به دانشجویانم و کلاس هایی را به آنها معرفی نمایم و در بحث پژوهش به آنها کمک کنم تا گام های بعدی را موفق تر بردارند.
وب دا، در مسیر تحصیل و فعالیت‌های کاری آیا چالش ها و موانعی را هم تجربه کردید؟ در صورت پاسخ مثبت بفرمایید چطور با این چالش ها و موانع مقابله کرده اید؟
خانم ها به عنوان همسر و مادر با چالش های بیشتری همراه هستند و به هر حال وظیفه همسری و مادری کنار گذاشته نمی شود.
خانم های شاغل به ویژه همکارانی که در حوزه دانشگاه فعالیت می کنند اگر همکاری و همدلی خانواده نباشد، کارشان طاقت فرسا و سخت می شود. بنابراین قطعا کمک خانواده می تواند در پیشرفت کاری و تحصیلی در تمام حوزه های آموزشی، پژوهشی و درمانی نقش داشته باشد.
وب دا: با توجه به تجربه‌ای که در فضای شغلی خود در دانشگاه داشته‌اید تصور می‌کنید چه اقدامات و برنامه‌هایی می‌تواند به هرچه بهتر شدن این فضا کمک کند؟
با توجه به اینکه در حال پرورش دانشجویان نسل Z هستیم، نیاز به استفاده از روش های آموزشی جدیدتر حس میشود. زمانی که ما دانشجو بودیم متن خواندن و استفاده از کتاب متداول بود اما دانشجویان فعلی با فضای مجازی، فیلم های آموزشی و کلاس های آموزشی متفاوت که در اینترنت وجود دارد مواجه هستند و خیلی بهتر از من که استاد هستم میتوانند اطلاعات جدید را پیدا کنند.
به نظر من روش های آموزشی جدیدتر در کلینیک ها، بر بالین بیمار و در کلاس های آموزشی ما و روش هایی که بتواند دانشجو را ترغیب و درگیر کند؛ در کنار من که استاد هستم و کار طبابت و تشخیص افتراقی و درمان را انجام می دهم بیشتر می تواند انگیزه را در دانشجویان تقویت کند .
در دنیا نیز روش هایی است که دانشجو را در حوزه آموزش درگیر می کند و روش هایی که خیلی مورد توجه قرار گرفته و قابل قبول هستند. لذا باید روش هایی را برای آموزش دانشجویان بکار ببریم که دانشجویان را درگیر کند و آنها در حوزه های آموزش و درمان و بحث و تبادل نظر داشته باشند.
