در جهانی که علم و انسانیت در کنار هم معنا می‌یابند، هنوز هستند کسانی که مسیر دشوار دانش را نه برای عنوان، بلکه برای خدمت به انسان برمی‌گزینند. یکی از این چهره‌های درخشان، دکتر محمد ثمینی، فارغ‌التحصیل جوان و توانمند دانشگاه علوم پزشکی مشهد است که با پشتکار، ایمان و عشق به یادگیری، توانست در آزمون بورد تخصصی جراحی مغز و اعصاب در زمره‌ی برترین‌ها قرار گیرد.
در گفت‌وگویی صمیمی ، وب‌دا پای صحبت‌های او نشسته است؛ از سال‌های پرچالش رزیدنتی تا روزهای افتخار و تجربه‌ی افتخارآفرینی برای دانشگاه.
آغاز مسیر: از علاقه تا تخصص
دکتر ثمینی در گفت‌وگو با وب‌دا، ضمن قدردانی از مسئولان دانشگاه می‌گوید:بنده محمد ثمینی هستم، متولد بهمن ۱۳۷۰ در شهر مشهد. دوره رزیدنتی جراحی مغز و اعصاب را در سال ۱۳۹۹ در دانشگاه علوم پزشکی مشهد آغاز کردم و امسال فارغ‌التحصیل شدم. البته دوران پزشکی عمومی‌ام نیز در همین دانشگاه سپری شد و به نوعی تمام مسیر تحصیلی و علمی‌ام با نام دانشگاه علوم پزشکی مشهد گره خورده است.
او می‌افزاید:در دوران تحصیل، علاوه بر فعالیت‌های آموزشی، علاقه‌ی زیادی به پژوهش، به‌ویژه در زمینه‌ی علوم اعصاب داشتم و در چندین طرح تحقیقاتی و نگارش حدود ۱۵ مقاله شرکت کردم.
دغدغه‌ای به نام مسئولیت انسانی
در توصیف رشته‌ی تخصصی خود، دکتر ثمینی تأکید می‌کند:جراحی مغز و اعصاب رشته‌ای بسیار حساس و حیاتی است. کوچک‌ترین تعلل در تشخیص یا درمان ممکن است پیامدهای جبران‌ناپذیری داشته باشد. به همین دلیل، تلفیق آموزش تئوریک و عملی از پایه تا بالین برای موفقیت در این مسیر ضروری است.
دکتر ثمینی درباره‌ی مسیر موفقیت خود در آزمون بورد چنین می‌گوید:کسب رتبه برتر در آزمون بورد بدون برنامه‌ریزی دقیق و تلاش مستمر ممکن نیست. من سعی کردم در کنار مطالعه‌ی تئوری، مهارت‌های عملی را نیز جدی بگیرم و بین این دو تعادل برقرار کنم. برنامه‌ریزی چندساله، استفاده از تجربه‌ی اساتید و صرف وقت هدفمند از عوامل اصلی موفقیتم بود.
او در توضیح روش مطالعه‌ی خود ادامه می‌دهد:از خلاصه‌نویسی و مرور مکرر نکات کلیدی، تا شرکت فعال در جلسات Case Presentation و حضور مستمر در اتاق عمل اینها باعث شد مفاهیم در ذهنم تثبیت شود. در نوروسرجری، حجم مطالب بسیار زیاد است، بنابراین بدون نظم و استمرار نمی‌توان پیشرفت کرد.
از ایمان تا اراده؛ عوامل اصلی موفقیت
بی‌شک، لطف و عنایت خداوند، دعاهای پدر و مادر، حمایت همسرم و راهنمایی‌های دلسوزانه‌ی اساتید عزیزم، نقش پررنگی در موفقیت من داشتند. این مسیر بدون عشق، ایمان و همراهی دیگران ممکن نبود.
در پاسخ به این‌که چه چیزی او را در مسیر دشوار تخصص استوار نگه داشت، می‌گوید:پدرم علاقه‌ی زیادی به این رشته داشت و همین انگیزه‌ی اولیه‌ای برای من شد. البته معتقدم که پزشک تا پایان عمر باید در مسیر یادگیری بماند. دوران رزیدنتی فرصتی استثنایی برای یادگیری از اساتید و تجربه‌ی عمل‌های تخصصی است که باید نهایت استفاده را از آن برد.
برنامه‌ریزی برای رشد و آینده
برنامه‌ریزی زمانی موفق است که بر شناخت هدف، ارزیابی مستمر توانمندی‌ها و گام‌برداشتن آگاهانه استوار باشد. در آینده قصد دارم علاوه بر ارتقای علمی خود، به آموزش و راهنمایی همکاران جوان در این رشته بپردازم و سهمی در ارتقای کیفیت درمان بیماران داشته باشم.
در بخش پایانی گفت‌وگو، دکتر ثمینی با قدردانی از همراهان خود می‌گوید:پدر، مادر و همسرم بزرگ‌ترین حامیان من بودند. همچنین از اساتید گرانقدرم و دوستان دوران رزیدنتی که همواره پشتیبان و مشوقم بودند، صمیمانه سپاسگزارم.
پیشنهاد و نگاه آینده‌نگر
در پاسخ به ارزیابی از محیط آموزشی، دکتر ثمینی با نگاهی منصفانه می‌گوید:انگیزه و توانمندی فوق‌العاده اساتید، رتبه علمی و جایگاه آموزشی دانشگاه و ساختار پویا و فعال پژوهشی، از نقاط قوت دانشگاه علوم پزشکی مشهد است. البته کمبود تجهیزات و برخی چالش‌های بهداشتی‌ـ‌درمانی هم وجود دارد که با حمایت مسئولان در حال بهبود است.
فضای آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بسیار پویاست و بر پایه‌ی همدلی و احترام استوار است. با این حال، ارتقای کمی و کیفی تجهیزات آموزشی و درمانی می‌تواند نقش مهمی در پیشرفت علمی دانشگاه داشته باشد.
آنچه از سخنان دکتر محمد ثمینی برمی‌آید، الگویی است از پشتکار، فروتنی و عشق به علم؛ الگویی که می‌تواند الهام‌بخش نسل جوان پزشکان باشد. او نه‌تنها در مسیر تخصص، بلکه در مسیر انسانیت نیز گام‌های استواری برداشته است.
مسیری که از دانشگاه علوم پزشکی مشهد آغاز شد و بی‌تردید همچنان ادامه دارد.
