نوجوانانی که در اوقات فراغت تحت نظارت والدین ویا همراه با آنان به فعالیت های سازنده می پردازند کمتر به سمت مصرف مواد گرایش پیدا می کنند.
مدیر سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد به مناسبت هفته مبارزه با مواد مخدر که دوم الی هشتم تیر ماه در حال برگزاری است، توضیحاتی را در خصوص اوقات فراغت نوجوانان و نقش آن در پیشگیری از تمایل به سمت مواد مخدر ارائه نموده است.
به گزارش وب دا، تفریحات و شادیهای زیادی در فضای زندگی ما وجود دارد که به دلیل ساده و آسان بودنشان همیشه و همه جا در دسترسند .نام علمی این نوع تفریحات اوقات خوش یا زمانهای مفید است که در آن والدین زمانی را با فرزندشان یک فعالیت لذت بخش و مشترک را می گذرانند .این برنامهها ميتوانند تاثير مثبتي بر پيشرفت تحصيلي نوجوانان و رفتارهاي مثبت اجتماعي مانند فعاليتهاي داوطلبانه در بزرگسالي آنان داشته باشند. همين موضوع آنها را براي رابطه مثبت با شما نيز آمادهتر ميكند.
از حاضرين فعال در زندگی نوجوان خود باشید
علايق نوجوان خود را بشناسيد و به آن توجه کنید. چنانچه او به موسيقي، فیلم، ورزش و ... علاقه دارد زمانی را برنامهريزي كنيد كه بتوانيد با هم به این امور بپردازید. به عنوان مثال اگر نوجوان شما بازی والیبال را دوست دارد، در صورت امکان او را به تماشای والیبال ببريد.
از فعاليتهاى فرزندمان حمايت كنيم
اگر او در یک زمینه ورزشی، هنری یا فرهنگی مشغول فعالیت است؛ تا آنجا که برایمان مقدور است در بازی و تمریناتش شرکت کرده و مانند یک تماشاچی خوب او را تشویق کنیم. از تلاشهایش تعریف کرده و موفقیت در این خصوص را به فعالیتش نسبت دهیم. در اين مورد مهم است كه خواست و سليقه نوجوان را در انتخاب فعاليتها مدنظر قرار دهیم.
براى با هم بودن وقت بگذاريد
زمانی را به طور اختصاصی به فرزندان و فعالیتهای مورد علاقه آنها اختصاص دهید که با زمان کارهای روزانه در خانه متفاوت است و نیازمند برنامهریزی مجزا است. در زیر به چند نمونه از فعالیت هایی که می توان با نوجوان در این رابطه داشت اشاره می کنیم:
1- در زمانهای مفید خانواده مشارکت کنیم :از فرصت هایی که می تواینم در کنار هم باشیم استفاده کنیم و خانواده را دور هم جمع کنیم مثلا برای صرف غذا همگی دور هم جمع شویم.
2- بچه ها را در انجام کارهای خانه مشارکت دهیم بعضی از کارهای خانه مثل پختن غذا و شستن ماشین برای بچه ها جالب و جذاب است.
3- زمانی را برای صحبت با فرزندانمان کنار بگذاریم در مورد موضوعات مورد علاقه دو طرف یا وقایع روزانه و یا در مورد احساس فرزندمان درباره آنها صحبت کنیم.
4- اوقات فراغت را با هم بگذرانیم از برنامه هایی که همه اعضای خانواده از آن لذت می برند استفاده کنیم. اگر فيلم يا سريالى از تلويزيون پخش ميشود که مورد علاقه هر دوی شما است؛ میتوانيد با هم يا با همه اعضاى خانواده تماشاى آن را به يك برنامه ثابت تبديل كنيد و از همه زمانها برای با هم بودن بهره ببرید.
5- با هم قدم بزنیم یا دو چرخه سواری کنیم بازیهایی مثل فوتبال و دویدن نیز برای بودن با آنها مناسب است.
6- وقایع و موقعیتهای فامیلی را با هم طرح ریزی کنیم آنها را در برنامه ریزیهایی مثل مسافرت و بر نامه های فامیلی در گیر کنیم آنها عاشق برنامه ریزی و لیست نوشتن هستند .فرزندان در این حالت احساس سهیم بودن می کنند.
روزانه حداقل ١٥ دقيقه به كارى كه فرزندمان خواسته بپردازيم
انجام فعاليتهاي مشترک با فرزندان به مدت حداقل روزی 15 دقیقه، برای ایجاد یک رابطه قوی بین والدین و فرزندان اهمیت اساسی دارد. بهتر است انتخاب نوع فعاليت را با توجه به خواست نوجوان و به طور مشترك انجام دهيم. ميتوانيم در این زمان کتاب مورد علاقه فرزندمان را با هم بخوانیم يا در بازی مورد علاقه او شرکت کنیم و تعیين قواعد بازی را به عهده وی بگذاریم.
حداقل پانزده دقيقه زمان نیاز است و چنانچه بتوانیم زمان بیشتری را اختصاص دهیم، نتایج بهتری خواهد داشت.
هفتهای يك بار فعاليتی را با فرزندمان ترتيب دهيم.
طوری برنامهریزی کنیم که حداقل هفتهای یک بار برخی از فعالیتهای خاص را به همراه فرزندمان انجام دهیم. كارهايي مانندهمراهی در انجام خرید برای منزل، رفتن به کتابخانه و کتابفروشی، پیادهروی، رفتن به كوه يا پارك، جستجو در اینترنت به منظور شناخت علائق یکدیگر و حتي رفتن به بستني فروشی و ... ، میتواند برنامه مشترك خانواده و يا فرزند (ان) با يكي از والدين باشد. نکته مهم این است که ما با فرزندمان در حال تعامل هستیم. ممکن است بعد از گذشت مدت زمانی از اجرای این برنامهها، از این که اینگونه فعالیتها چقدر برای فرزندمان مهم بوده است متعجب شویم.