مدیر گروه تغذیه معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد اظهار کرد: ویتامین D ، به عنوان ویتامین محلول در چربی دارای نقش های متعددی در بدن است که از آن جمله میتوان به شرکت در متابولیسم کلسیم و فسفر در سلامت استخوان و تقویت سیستم ایمنی بدن در مقابل بیماری ها از جمله بیماری های تنفسی اشاره کرد.
دکتر زهرا اباصلتی در گفتگو با وب دا، با اشاره به اینکه کمبود ویتامین D در بروز بیماریهای غیرواگیر، از جمله سرطان، بیماریهای قلبی-عروقی، دیابت و بیماری های خودایمنی نقش داشته است، خاطر نشان کرد: از جمله راهکارهاي پيشگيري و کنترل کمبود ريز مغذي ها درسیستم بهداشتی درمانی کشور، مکمل ياري ، غني سازي مواد غذايي وآموزش و اصلاح الگوي غذايي جامعه است.
وی تصریح کرد: ویتامین D را می توان از سه منبع ، تولید در داخل بدن از طریق قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید، مصرف مواد غذایی و نوشیدنی های حاوی ویتامین Dو مصرف مکمل به دست آورد.
دکتر اباصلتی بیان کرد: شیوع کمبود ویتامین Dاز حدود 24 درصد در کودکان 23-15 ماهه تا 86 درصد در مادران باردار متغیر است و این کمبود در شهرها بیشتر از مناطق روستایی است و در همه گروه های سنی دیده می شود.
مدیر گروه تغذیه معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد عنوان کرد: مکمل های تجویز شده از طریق سیستم بهداشتی درمانی تامین کننده بخشی از نیازها می باشد و مابقی باید از طریق منابع غذایی حاوی کلسیم (شیر و لبنیات، انواع کلم، حبوبات و ...) و ویتامین D (ماهی های چرب، لبنیات، زرده تخم مرغ و ...) تامین شود.
وی ادامه اد: بالاترين سطح دريافت قابل تحمل (Upper Limit) ويتامين Dبرحسب گروه سني و فيزيولوژيک برای بزرگسالان روزانه 4000 واحد بين المللي و برای کلسيم نيز معادل 2500 ميلي گرم در روز تعيين شده است. مصرف مقادير بيشتر از 000/10 واحد بين المللي در روز در طولاني مدت مي تواند موجب مسموميت شود.
دکتر اباصلتی گفت: مصرف همزمان مکمل 50 هزار واحدی ویتامین D با قرص کلسیم D بدون اشکال بوده و در محدوده ایمن از نظر دریافت ویتامین D قرار دارد. مکمل کلسیم همراه یا بعد از غذا باید میل شود.
وی خاطرنشان کرد: بیماران کبدی وکلیوی زیر نظرپزشک معالج مکمل های مورد نیاز به ویژه مکمل ویتامین D را مصرف کنند.
دکتر اباصلتی عنوان کرد: در صورت اقدام به مصرف نادرست و بیش از حد مجاز این ویتامین به صورت سهوی یا عمدی، بروز عوارضي مانند یبوست، ضعف، خستگي، خواب آلودگي، سردرد، كاهش اشتها، پرنوشی، خشكي دهان، طعم آهن در دهان، تهوع و از دست دادن اشتها، تكرر ادرار و کاهش وزن استفراغ نیز گزارش شده است .
