بر اساس برنامه ريزي انجام شده دانش آموزان هفته اي يك قرص در مدارس مي خورند و در كنار آن از آموزش هاي لازم جهت شيوه هاي پيشگيري از ابتلا به آنمي فقر آهن كه توسط مربيان مدارس ارائه مي شود بهره مند مي گردند.

بر اساس دستورالعمل مربوطه به مدت شانزده هفته قرص آهن در اختيار دانش آموزان قرار مي گيرد تا با مصرف آن از بروز آنمي جلوگيري شود.

گفتني است طرح آهن ياري براساس دستورالعمل كشوري هم اكنون در سطح شهرستان بردسکن در دست اجراست و اين شبكه قرص هاي آهن را در مقطع متوسطه شهرستان توزيع نموده و نظارت مستمري بر نحوه توزيع آن و آموزش هاي انجام شده در مدارس دارد.

کم‌خونی فقر آهن (Iron deficiency anemia )‏ شایعترین گونه کم خونی بوده و ناشی از کمبود آهن در تغذیه ، دفع بیش از حد خون در بلندمدت (مانند خونریزی گوارشی) ویا سوءجذب آهن رخ می‌دهد.

شایعترین علائم عمومی مانند احساس سستی ، خستگی همیشگی و یا هنگام فعالیت و احساس کسالت عمومی است. سایر علائم سرگیجه کاذب ، ابتلای مکرر به بیماریهای ویروسی مانند سرماخوردگی ، ناخنهای قاشقی شکل (گود شدن روی ناخن) و خواب رفتن و سوزن سوزن شدن دست و پاها است. کمبود آهن گاهی سبب رنگ پریدگی و زخم غیرطبیعی گوشه لب می‌شود.

علت اصلی کمخونی و کمبود آهن در زنان ، هدر رفتن خون در زمان عادت ماهیانه می‌باشد. کمبود آهن بدون کم خونی در دختران نوجوان سبب پائین افتادن کیفیت تحصیلی و ضریب هوشی می‌شود.

نياز روزانه به اين ماده بسيار اندك و در حد یک ميلی گرم است البته ميزان نياز به آهن براساس سن، جنس و وضعيت فيزيولوژيكي افراد متفاوت می باشد.

ترکیبات دارای آهن مانند فروس سولفات در درمان و پیشگیری از کم خونی فقر آهن نیز به کار می رود. مصرف گوشت و جگر ، مغزها مانند پسته ، ماهی، زرده تخم‌مرغ، سبزیهای دارای برگ سبز تيره مانند جعفری، اسفناج و حبوبات مثل عدس و لوبيا همچنين ميوه‌های خشك (مانند برگه‌ها) و دانه‌های روغنی مفید است.

مصرف ویتامین ث بعد از غذا (مانند آب لیمو) موجب افزایش جذب آهن و مصرف چای و قهوه موجب کاهش جذب آهن می شود.