مدیر طرح ملی همسفر تا بهشت با بیان اینکه معنای واقعی ازدواج، یکی شدن و به هم آمیختگی زن و مرد است، گفت: بر این اساس زن و مرد باید از مرحله منیّت عبور کرده و به مرحله «ما شدن» که عاملی مهم در پایداری و استمرار زندگی مشترک است، برسند.
به گزارش وب دا، حسین جوادی، مدیر طرح ملی همسفر تا بهشت، در هشتمین همایش از سلسله همایش مسیر خوشبختی در محل تالار رازی، به بیان اهمیت و ضرورت توجه به مسأله زوجیت پرداخت و گفت: ازدواج، مفهومی عمیق است که بسیاری از افراد آن را درک نمی کنند و تصورشان از ازدواج، قراردادی است که در زمان عقد منعقد می شود و حقوقی را بصورت متقابل برای آنان تعریف می کند.
وی افزود: معنای واقعی ازدواج، یکی شدن و به هم آمیختگی زن و مرد است به گونه ای که حریم خصوصی در بین آنان وجود نداشته و همسران سعی در همپوشانی کمبودها و نقایص یکدیگر داشته باشند.
جوادی ادامه داد: ازدواج همچون فرایند حل شدن قند در آب است، پس از ترکیب این دو ماده هیچ یک معنای مستقلی ندارند و به ترکیبی جدید که همان شربت است، تبدیل می شوند. بنابر این زن و مرد هم باید پس از ازدواج از مرحله منیّت عبور کرده و به ما شدن برسند، عاملی که در پایداری و استمرار زندگی مشترک نقش بسزایی دارد.
تغییر شیوه های خواستگاری؛ محاسن و معایب
مدیر طرح ملی همسفر تا بهشت در ادامه به ارتباطات پیش از ازدواج و محاسن و معایب آن نیز اشاره و تصریح کرد: در گذشته روابط پیش از ازدواج تقریبا وجود نداشت و انتخاب تا حد زیادی از سوی والدین فرزندان صورت می گرفت. این امر اگر چه ضریب امنیت و سلامت ازدواج را افزایش می داد، اما سرخوردگی ها و نارضایتي هایی را در جریان زندگی مشترک ایجاد می کرد که گاه تا پایان زندگی مشترک در رفتار وکلام همسران مشاهده می شد.
وی افزود: همین نارضایتی ها در همسران سبب شد تا در نسل های بعد، باور به ارتباط گیری های پیش از ازدواج در جهت رسیدن به شناخت و تقویت آن شکل گرفته و بدون در نظر گرفتن اثرات سوء آن، روابط دوستانهی قبل ازدواج گسترش یابد.
ارتباطات پیش از ازدواج؛ تنها از کانال خواستگاری
مدیر طرح ملی همسفر تا بهشت، در ادامه به توضیح چگونگی تشکیل ارتباطات پیش از ازدواج در شش لایه ارتباطی پرداخت و گفت: در لایه اول تنها فکر فرد درگیر بوده و هنوز کششی نسبت به موضوع وجود ندارد، در لایه بعد که آثار روابط در قالب پیام، عکس یا هر محرک دیگری ظهور می کند، این کشش بوجود آمده و فرد جدی تر به ارتباط خود فکر میکند.
جوادی افزود: در مرحله سوم و چهارم روابط به صورت دیداری و شنیداری است که در این مرحله بُعد عاطفی شخصیت طرفین و بویژه دختران به شدت تحریک شده و آنان را به تداوم رابطه مصمم می سازد.
وی متذکر شد: در لایهی بعدی، تماس بدنی بصورت خفیف شکل می گیرد و در واقع زمینه را برای سقوط افراد آماده می سازد. در لایه ششم حریم ها بطور کامل شکسته شده و ارتباطات جنسی شکل می گیرد، اغلب افرادی که به این مرحله می رسند، پس از مدتی دچار عذاب وجدان و پشیمانی شده و به اختلالات روانشناختی منجر مي شود.
حذف آثار ؛ موثرین گام در قطع رابطهی ناصحیح
جوادی، با اشاره به اهمیت و نقش لایه دوم ارتباطی( آثار) در تداوم یا توقف یک رابطه گفت: چنانچه فردی مایل به قطع ارتباطی است که احساس می کند استمرار آن به صلاح او نیست ، باید در اولین گام آثار و نشانه های ارتباطی خود را از بین ببرد زیرا تا زمانی که اثری از یک ارتباط وجود داشته باشد احتمال ظهور لایه های دیگر ارتباط نیز وجود خواهد داشت.
ضرورت شناخت و تقویت ظرفیت های روانی در ازدواج
وی در ادامه بر اهمیت شناخت ظرفیت های روانی افراد و تقویت آن به منظور رویارویی با چالشهای زندگی، تاکید و خاطرنشان کرد: دختران و پسران باید بدانند که زندگی مشترک با مشکلات و چالش ها عجین است و تقویت ظرفیت های روانی برای حل این چالش ها مهم و ضروریست.
جوادی ادامه داد: همچنین لازم است افراد در جلسات آشنایی و خواستگاری ( که توصیه میشود حداقل ۴ جلسه باشد ) اصل صداقت در گفتار را رعایت و از عنوان کردن جمله هاي معلوم و کلی که به شناخت منجر نمی شود بپرهیزند.