روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در پیامی درگذشت استاد ارجمند، جناب آقای دکتر احمد کاخی، استاد گرانقدر گروه جراحی دانشگاه علوم پزشکی مشهد را به جامعه پزشکی، خانواده محترم ایشان، همکاران، شاگردان و دانشجویان تسلیت گفت.
به گزارش وب دا، در این پیام آمده است: دکتر کاخی عمر پربرکت خود را در راه خدمت بی‌دریغ به بیماران، ارتقاء دانش پزشکی و تربیت نسل‌های درخشانی از جراحان کشور سپری کرد. ایشان با تعهد، دلسوزی و دانش خود، نه تنها مرهمی بر آلام بیماران بودند، بلکه نقشی ماندگار در پرورش اساتید برجسته‌ای همچون دکتر فتاحی معصوم و دکتر محمدتقی رجبی مشهدی، ایفا نمودند.
بی‌تردید، خدمات ارزنده این استاد فرهیخته در عرصه آموزش و درمان، همواره در یادها باقی خواهد ماند و الگویی والا برای جامعه پزشکی کشور خواهد بود.
روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، این ضایعه‌ی دردناک را صمیمانه تسلیت گفته و از درگاه خداوند متعال برای آن فقید سعید، رحمت و غفران الهی و برای بازماندگان صبر و شکیبایی مسئلت می‌نماید.
استاد کاخی دانش روز و تجربیات ارزشمند خود را با کمال سخاوت در اختیار دانشجویان، دستیاران و بیماران قرار می داد
دکتر محمدتقی رجبی مشهدی استاد گروه جراحی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در گفتگو با وب دا ضمن تسلیت درگذشت استاد دکتر احمد کاخی به بخشی از خاطرات خود در زمان شاگردی این استاد فرهیخته پرداخته است که در ادامه می خوانیم.
استاد احمد کاخی را از سال ۱۳۶۰، زمانی که به‌عنوان دستیار جراحی عمومی در بیمارستان امام رضا علیه‌السلام فعالیت خود را آغاز کردم، شناختم. ایشان استادی فرهیخته با تحصیلات عالی در خارج از کشور بودند که پس از بازگشت به وطن، دانش روز و تجربیات ارزشمند خود را با کمال سخاوت در اختیار دانشجویان، دستیاران و بیماران قرار می‌دادند.
از همان ابتدا، منش علمی و انسانی ایشان مرا تحت تأثیر قرار داد؛ عمل‌های جراحی دشواری را می‌پذیرفتند که گاه دیگر اساتید به دلیل پیش‌آگهی ضعیف یا پیچیدگی آن‌ها، از انجامشان خودداری می‌کردند. اما استاد، با صبر، آرامش و ایمان، آن جراحی‌ها را انجام می‌دادند و در برابر دشواری‌ها استوار می‌ایستادند.
ایشان همواره روحیه نوآوری در تکنیک‌های جراحی را با اخلاق حرفه‌ای و انسانی توأم می‌کردند و به نسل آینده جراحان منتقل می‌نمودند. در سفری که همراه ایشان به همدان داشتم و در یکی از کنگره‌های علمی مقاله‌ای ارائه دادیم، بیش از پیش با ویژگی‌های اخلاقی ممتاز و شخصیت بزرگوار این استاد فرزانه آشنا شدم.
با جدیدترین مجلات علمی جراحی اشتراک داشتند، آن‌ها را مطالعه کرده و در اختیار دستیاران قرار می‌دادند. تا پایان هر عمل جراحی، حتی اگر تا هشت ساعت هم به طول می‌انجامید، شخصاً حضور داشتند. بارها در نیمه‌شب‌ها و سحرگاهان، برای کمک به دستیاران یا حتی اساتید جوان، به بخش می‌آمدند و با لبخند و لحنی مهربان و دوستانه راهنمایی می‌کردند.
استاد کاخی سال‌ها به‌صورت تمام‌وقت در بیمارستان حضور داشتند و با وجود توانایی‌های علمی و عملی کم‌نظیرشان، همیشه در خدمت اقشار محروم و بیماران نیازمند بودند. حتی پس از بازنشستگی و راه‌اندازی مطب شخصی، همچنان همین شیوه متواضعانه را حفظ کردند و هیچ‌گاه در ایشان وابستگی به مسائل مادی دیده نمی‌شد.
نسلی از جراحان توانمند، بااخلاق و عالم را تربیت کردند؛ از جمله دکتر محمد قایمی، دکتر سید حسین فتاحی، دکتر اسدالله میرزایی، دکتر قدرت‌الله مداح، دکتر مصطفی مهرابی، دکتر علی صدری‌زاده، دکتر محمد معتمدالشریعتی و دیگر عزیزانی که به‌راستی شاگردان مستقیم یا غیرمستقیم این استاد گران‌مایه‌اند.
نسل‌های پیاپی جراحان خراسان، به‌نوعی وام‌دار دانش، منش و سلوک علمی و انسانی استاد احمد کاخی هستند. ان‌شاءالله روح بلندشان شاد و آرام و دعای هزاران بیماری که به‌واسطه دستان شفا‌بخش ایشان یا شاگردان تربیت‌شده‌شان درمان شده‌اند، همراه و بدرقه‌گر این سفر متعالی باشد.
