روز پزشک فرصتی دوباره برای پاسداشت تلاش‌های سپیدپوشانی است که با دانش و فداکاری، امید را به بیماران هدیه می‌دهند. در این روز با دکتر ابراهیم عبداللهیان، استاد پیشکسوت روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، به گفت‌وگو نشستیم؛ پزشکی که مسیرش با بیماری آغاز شد، با عشق ادامه یافت و با استادی در روانپزشکی به ثمر نشست.

علاقه‌مندی به پزشکی از دل یک بیماری

دکتر عبداللهیان در پاسخ به پرسشی درباره انگیزه‌اش برای ورود به پزشکی گفت:زمانی که در کلاس چهارم بودم، به بیماری سخت دیفتری مبتلا شدم که عوارض بسیاری برایم به همراه داشت. مدتی تحت درمان دارویی و تزریق آمپول قرار گرفتم. آن زمان برای استریل کردن سرنگ‌ها، آن‌ها را در جعبه فلزی می‌جوشاندند و همین موضوع برایم جذاب بود. پس از بهبودی، علاقه‌ام به پزشکی بیشتر شد.

وقتی وارد دبیرستان شدم و رشته تجربی (طبیعی) را انتخاب کردم، همه مطمئن بودند که قرار است دکتر شوم و من هم بر این باور بودم. با ورود به دانشکده پزشکی، علاقه‌ام به کمک به بیماران و نیازمندان بیش از پیش شد.

انتخاب روانپزشکی؛ مسیری غیرمنتظره

او درباره چگونگی ورود به رشته روانپزشکی توضیح داد:در ابتدا اصلاً تصمیمی برای ورود به تخصص روانپزشکی نداشتم. بعد از پایان خدمت سربازی، جهاد دانشگاهی مشهد پزشک عمومی استخدام می‌کرد. به دلیل کمبود دستیار، من درخواست دادم و به بخش روانپزشکی بیمارستان شفا (سپیده انقلاب سابق) اعزام شدم. در آنجا با انرژی و جدیت کار کردم و خوشبختانه رئیس وقت بیمارستان، دکتر حسینی، از عملکرد من رضایت داشتند.

خاطره‌ای جالب هم از آزمون تخصص دارم؛ همسرم دندانپزشک بودند و روزی که او را به محل کارش رساندم، به بیمارستان بازگشتم تا از زمان آزمون تخصص پرس‌وجو کنم. متأسفانه مسئول دوره گفت که آزمون همین حالا در بیمارستان امام رضا(ع) در حال برگزاری است. با عجله رفتم و یک ساعت از امتحان گذشته بود، اما خوشبختانه اجازه ورود دادند و به لطف خدا با نمره خوب قبول شدم. در مصاحبه، رشته داخلی را انتخاب کرده بودم، چون علاقه‌مند به تخصص قلب بودم.

اما دانشگاه مشهد در آن زمان رشته قلب نداشت و من تمایل داشتم در همین شهر ادامه تحصیل دهم. به همین دلیل وارد رشته روانپزشکی شدم. برای مصاحبه هم آقای دکتر حسینی حضور پیدا نکردند و گفتند: دکتر عبداللهیان از نظر من قبول هستند.

توصیه به علاقه‌مندان رشته پزشکی

این استاد برجسته خطاب به جوانان علاقه‌مند به پزشکی گفت:برای ورود به این رشته باید عشق به کار وجود داشته باشد. پزشکی با سختی‌های خاص خود همراه است؛ دوره تحصیل طولانی، آزمون‌های متعدد، کشیک‌های سخت و شرایط دشوار معیشتی دستیاران. اگر فردی بدون علاقه واقعی وارد شود و حمایت خانواده را هم نداشته باشد، ادامه زندگی واقعاً دشوار می‌شود.

البته مسئولان در تلاش برای افزایش حقوق دستیاران هستند و امیدواریم این اتفاق به‌زودی محقق شود. کسانی که با عشق وارد پزشکی می‌شوند،  سختی های این مسیر را با جان و دل می‌پذیرند.

دکتر عبداللهیان با اشاره به اهمیت نامگذاری روز پزشک گفت:یادآوری روز پزشک، اقدامی ارزشمند است؛ به‌ویژه که این روز به نام حکیم بزرگ، ابن‌سینا مزین شده و مایه افتخار همه ماست. پزشکان در این روز بیش از پیش دیده می‌شوند.

هرچند دانشگاه علوم پزشکی مشهد با محدودیت‌های زیادی روبه‌روست، اما خوشبختانه مسئولان دانشگاه توانسته‌اند با امکانات محدود، فعالیت‌ها را به‌خوبی پیش ببرند و وضعیت دانشگاه را ارتقا دهند. با این حال تا رسیدن به ایده‌آل‌ها فاصله زیادی باقی مانده است.

این گفت‌وگو روایتگر زندگی، تجربیات و باورهای دکتر عبداللهیان است؛ پزشکی که از کودکی با عشق به درمان، مسیر حرفه‌ای خود را آغاز کرد و به یکی از چهره‌های برجسته روانپزشکی کشور بدل شد. سخنان او نشان می‌دهد که پزشکی تنها یک حرفه نیست، بلکه رسالتی است که با عشق، فداکاری و تعهد می‌توان آن را ادامه داد. روز پزشک نیز فرصتی است برای قدردانی از این رسالت بزرگ و پاسداشت تلاش‌های شبانه‌روزی جامعه پزشکی.