در آزمون بورد تخصصی سال ۱۴۰۴، دکتر فاطمه محجوب، پزشک جوان و پرتلاش متولد ۱۳۷۰ از شهرستان رامسر، موفق شد با کسب رتبه یازدهم کشوری در رشته‌ی مغز و اعصاب، در جمع ده درصد برتر دانش‌آموختگان کشور قرار گیرد و عنوان ارزشمند رتبه برتر بورد تخصصی را از آن خود کند.
پایگاه خبری وب‌دا ضمن تبریک این موفقیت درخشان به جامعه‌ی فرهیخته علوم پزشکی مشهد، گفت‌وگویی صمیمی با این پزشک موفق انجام داده است که در ادامه می‌خوانید.
آغاز مسیری دشوار و پرفراز و نشیب
دکتر محجوب در ابتدای گفتگو، از شرایط خاص دوران آمادگی خود برای بورد تخصصی می‌گوید:دخترم آن زمان کمتر از دو سال داشت و فاصله از خانواده، مسیر طولانی، و مسئولیت‌های متعدد، روزهای بسیار چالشی را رقم زده بود. اما با وجود تمام سختی‌ها، مطالعه و حضور بالینی هیچ‌گاه متوقف نشد. مسیر آمادگی برای بورد برای من فرآیندی دو ساله و کاملاً هدفمند بود.
او می‌افزاید که از همان آغاز دوره رزیدنتی، هدف خود را قبولی در بورد قرار داده و با مرور کیس‌های بالینی، یادداشت نکات آموزشی و ایجاد نظم ذهنی، پایه مطالعات خود را مستحکم کرده است. از شش ماه مانده به آزمون، روزانه بین هشت تا ده ساعت مطالعه مفید داشته و با برنامه‌ریزی دقیق، زمان خود را به بخش‌های دو تا سه ساعته تقسیم می‌کرده تا تمرکز ذهنی‌اش حفظ شود.
تکیه بر متن کتاب، نه صرفاً تست‌زنی
در پاسخ به پرسشی درباره منابع مطالعاتی، دکتر محجوب تاکید می‌کند:پایه‌ی اصلی مطالعه‌ام متن کتاب بود. هرچند سؤالات بورد سال‌های اخیر را به‌عنوان جهت‌دهنده مطالعه بررسی می‌کردم، اما تمرکز اصلی‌ام روی متن منابع مرجع بود. تست‌زنی زیاد را مؤثر نمی‌دانستم؛ برایم مهم‌تر این بود که مطالب را در قالب درک بالینی و کاربردی در بیماران واقعی بیاموزم.
او اشاره می‌کند که برای حفظ پیوستگی علمی، تنها یک ماه پس از زایمان به بیمارستان بازگشته و در روتیشن‌ها شرکت کرده است: با وجود سختی‌ها، این تصمیم باعث شد از مسیر آموزش و رشد علمی عقب نمانم.
تعادل میان تلاش، استراحت و خانواده
دکتر محجوب در ادامه می‌گوید: در شش ماه پایانی آمادگی، معمولاً یک روز در هفته را به استراحت و بودن کنار خانواده اختصاص می‌دادم. این تعادل میان کار و زندگی، به حفظ تمرکز و انگیزه‌ام کمک می‌کرد.
او درباره روزهای پایانی آمادگی نیز می‌افزاید:دو هفته مانده به آزمون، فقط خلاصه‌های شخصی و نکات پرتکرار را مرور کردم و سراغ مطالب جدید نرفتم. ساعت مطالعه‌ام کمتر شد تا ذهنم آرام و متمرکز بماند. خواب منظم شبانه شش و نیم تا هفت ساعت هم نقش مهمی در حفظ تمرکزم داشت.
در پاسخ به پرسشی درباره رژیم غذایی، دکتر محجوب بیان می‌کند:در رژیم غذایی‌ام مصرف پروتئین، مغزها و میوه زیاد بود؛ چون احساس می‌کردم انرژی و تمرکز بیشتری دارم. مصرف کافئین را نیز به‌ویژه در روزهای آخر کنار گذاشتم. شب قبل از امتحان خواب کاملی داشتم و شام سبکی خوردم تا ذهنم آرام و شفاف بماند.
توصیه‌هایی به رزیدنت‌ها و دستیاران جوان
او خطاب به رزیدنت‌ها می‌گوید:پیشنهاد می‌کنم از سال دوم رزیدنتی برنامه‌ریزی کنند، کیس‌ها را مرور کنند و نکات مرتبط با بورد را استخراج نمایند. منابع اصلی را منظم بخوانند و فقط به تست‌ها تکیه نکنند. مطالب تئوری را در بالین ببینند و به تجربه‌ی واقعی تبدیل کنند تا در ذهنشان ماندگار شود.
وی همچنین تاکید دارد: پنج تا شش ماه پایانی را برای جمع‌بندی جدی بگذارند، اما در هفته آخر با آرامش مرور کنند و از بالین فاصله نگیرند؛ چون ارتباط با بیماران بهترین مرور علمی است.
دکتر محجوب موفقیت خود را حاصل ترکیبی از نظم شخصی، برنامه‌ریزی دقیق و همراهی بی‌دریغ اطرافیان می‌داند و با احترام از استادان برجسته بخش مغز و اعصاب یاد می‌کند:استاد شعیبی پایه‌ی تئوریک محکمی برایم ایجاد کردند، استاد زمرشیدی تعادل بین عمق مفاهیم و کاربرد بالینی را به من آموختند، استاد بوستانی با نظم علمی و نگاه کل‌نگر، ذهنم را برای جمع‌بندی آماده کردند، استاد ساسان‌نژاد دقت تحلیلی‌ام را پرورش دادند، استاد سلطانی مسیر استدلال بالینی‌ام را تثبیت کردند و استاد فرزادفر با آرامش و حمایت ذهنی، فضای یادگیری‌ام را متعادل ساختند. همچنین رقابت سازنده‌ام با دکتر مریم پایره، انگیزه و نظم ذهنی زیادی به من داد.
او با قدردانی از خانواده‌اش می‌گوید:صبوری همسرم و حمایت بی‌دریغ پدر و مادرم در ماه‌های سخت پیش از امتحان، پشتیبان اصلی من بودند.
پایان راه؛ با توکل بر امام رضا (ع)
دکتر محجوب در پایان سخنانش با نگاهی معنوی می‌گوید:این مسیر پرتلاش، با همه دشواری‌هایش، به لطف و عنایت امام رضا (ع) به ثمر نشست. باور دارم آن لطف الهی، آرامش و توفیقی در لحظه سرنوشت‌ساز امتحان به من بخشید که حاصل سال‌ها کوشش، استقامت و ایمان بود. این عنایت، زیباترین پایان برای مسیر آمادگی بورد تخصصی من شد.