دکتر محمد احمدیان افزود: در سال گذشته 18 زن به علت عوارض ناشی از بارداری و زایمان در مناطق زیر پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد فوت شدند که اين ميزان از ابتدای سال جاری تاکنون هشت مورد بوده است.
وی خاطر نشان کرد: شاخص مرگ و میر زنان باردار به فردی تلقی می شود که به دلیل عوارض بارداری و زایمان در طول بارداری و 45 روز پس از زایمان فوت کند لذا مرگ هر زن باردار در زمره شاخص مرگ ومیر مادران باردار قرار نمی گیرد.
وی با اشاره اینکه روند مرگ و میر زنان باردار در خراسان رضوی رو به کاهش است، افزود: در طول هفت سال گذشته مرگ ومیر زنان باردار در این استان کمتر از 20 مورد در سال بوده است.
عضو کمیته مرگ ومیر مادران باردار دانشگاه علوم پزشکی مشهد میزان مرگ ومیر زنان باردار در این دانشگاه در خراسان رضوی در دو دهه گذشته را بیش از 30 زن به ازای یک صد هزار تولد زنده عنوان کرد.
وی تشنج های مرتبط با بارداری، فشار خون بالا و بیماریهای زمینه ای را از جمله عوامل مرگ و میر زنان باردار عنوان کرد که به دلیل عدم مراجعه به مراکز بهداشتی در طول دوران بارداری و انجام زایمان غیر ایمن رخ می دهد.
به گفته وی، کمیته بررسی علت مرگ ومیر مادران باردار دانشگاه علوم پزشکی مشهد از سال 1375 فعالیت خود را با هدف بررسی مرگ ومیر مادران باردار آغاز کرده است که رئیس دانشگاه و معاون درمان به ترتیب رئیس و دبیر کمیته مزبور هستند.