نتایج یک پژوهش تخصصی انجامشده توسط دکتر عبدالمجید فتی، استاد پیشکسوت گروه انگلشناسی و قارچشناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، نشان میدهد که تشخیص دقیق و زودهنگام تفاوتهای بالینی و آزمایشگاهی بین کراتیت قارچی و کراتیت انگلی (آمیبی) میتواند نقش تعیینکنندهای در پیشگیری از نابینایی ناشی از التهاب قرنیه داشته باشد.
به گزارش وب دا، این پژوهش که حاصل سالها تجربه بالینی و مطالعات آزمایشگاهی استاد فتی و همکاران ایشان است، در هجدهمین کنگره بینالمللی استاد البرزی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز ارائه شد و با استقبال محققان و اساتید داخلی و خارجی روبهرو گردید.
تمرکز پژوهش بر تمایز علمی دو عامل عفونی قرنیه
در این تحقیق، بیماران مبتلا به التهاب قرنیه با دو منشأ قارچی و آمیبی از نظر علائم بالینی، سرعت پیشرفت بیماری و پاسخ به درمان مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که تفاوتهای میکروسکوپی و بالینی میان این دو عامل عفونی، در صورت تشخیص سریع و صحیح، میتواند از پیشرفت التهاب و ایجاد آسیبهای جبرانناپذیر قرنیه جلوگیری کند.
دکتر فتی با اشاره به یافتههای این تحقیق اظهار داشت:در بسیاری از موارد، شباهت ظاهری علائم کراتیت قارچی و آمیبی باعث تأخیر در درمان میشود. پژوهش حاضر با تبیین شاخصهای افتراقی و معیارهای آزمایشگاهی دقیق، میتواند به پزشکان در انتخاب درمان مؤثر و پیشگیری از نابینایی بیماران کمک کند.
همکاری میانرشتهای و اجرای پژوهش در مراکز تخصصی
این مطالعه در آزمایشگاه انگلشناسی و قارچشناسی بیمارستان امام رضا(ع) و با همکاری متخصصان بیمارستان تخصصی چشم خاتمالانبیاء(ص) دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده است.در این پروژه، از ترکیب دادههای بالینی بیماران و یافتههای میکروسکوپی و کشتهای آزمایشگاهی برای دستیابی به الگویی جامع از تشخیص افتراقی کراتیتهای عفونی استفاده شد.
به گفته دکتر فتی، نتایج این تحقیق میتواند مبنای طراحی راهنماهای بالینی ملی برای تشخیص سریع کراتیتهای قارچی و انگلی باشد و از مراجعات دیرهنگام و نابیناییهای قابل پیشگیری جلوگیری کند.
وی تأکید کرد:توسعهی ابزارهای تشخیصی دقیق در کنار آگاهی بالینی پزشکان، میتواند بار اجتماعی و اقتصادی ناشی از نابینایی را در کشور بهطور چشمگیری کاهش دهد.
پژوهشی در مسیر ارتقای سلامت بینایی
پژوهش دکتر عبدالمجید فتی نمونهای از تحقیقات هدفمند دانشگاه علوم پزشکی مشهد در راستای ارتقای سلامت جامعه و پیشگیری از بیماریهای منجر به نابینایی است.
این مطالعه نشان میدهد که ترکیب دانش تخصصی انگلشناسی، قارچشناسی و چشمپزشکی، میتواند به راهکارهای نوینی در تشخیص و درمان بیماریهای قرنیه منجر شود و الگویی علمی برای همکاریهای میانرشتهای در حوزه سلامت چشم فراهم آورد.