عضو هیأت علمی گروه داخلی دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: کارهای ماندگار گروه داخلی این دانشگاه در طول 30 ماهه کرونایی بسیار جالب توجه بود و معتقدم کارهای حماسی بسیار بزرگی در طول ایام بحران کرونا توسط این گروه انجام شد.
جامعه پزشکی همواره نقش به سزایی در جایگاه نظام سلامت کشور داشته است و هرگز نمی‌توان نظام سلامت را بدون جامعه پزشکی تصور کرد.
بدون اغراق باید گفت که اگر جامعه پزشکی را از نظام سلامت جدا کنیم، نمی‌توانیم به اهمیت جایگاه نظام سلامت بپردازیم، زیرا شاکله اصلی نظام سلامت بر دوش جامعه پزشکی استوار است و آنچه در نظام سلامت رخ می‌دهد که باعث ارتقای و یا نزول جایگاه نظام سلامت می‌شود، حاصل خدمت پزشکان است.
مدت 30 ماه است که جامعه پزشکی کشور به حال و هوای 8 سال دفاع مقدس بازگشته است، در آن روزها هم جامعه پزشکی در خط مقدم جبهه حق علیه باطل در کنار رزمندگان مشغول مداوای مجروحان بودند و با دست خالی و در شرایطی که دارو و تجهیزات کم بود به مداوای رزمندگان مشغول بودند و همان روزها هم تعدادی از پزشکان رخت شهادت بر تن کردند.
در این روزها و پس از گذشت 3 دهه از آن دوران که کشور در شرایط کرونایی قرار گرفت جامعه پزشکی همچون روزهای 8 سال دفاع مقدس، در کنار سایر نیروهای خدوم حوزه سلامت، مشغول مبارزه با کرونا هستند.
جامعه پزشکی و خانواده آنها به شدت درگیر ویروس کرونا هستند و جدا از ترس و واهمه و مشکلات روحی و روانی کرونا که به آنها وارد می‌شود، بسیاری از زحمتکشان جامعه پزشکی چند بار به ویروس کرونا مبتلا شده بودند بهبود یافتند و در زمان بازگشت در سر کار مجدد و به‌صورت داوطلبانه در بخش‌های کرونایی برگشتند.
یکی از این پزشکان ایثارگر و فداکار دکتر مهناز مزدوریان، مسئول برنامه‌ریزی گروه کووید داخلی دانشگاه علوم پزشکی مشهد است، که هم مدیریت این گروه عظیم را برعهده دارد و هم بر بالین بیماران کرونایی بستری در بخش‌های داخلی و ICU کووید حاضر است تا در جهت رفع درد و رنج این گروه از بیماران و بازگشت آنان به کانون گرم خانواده تلاش کند.
در آستانه روز پزشک گفت‌وگویی با این عضو هیأت علمی گروه داخلی دانشگاه علوم پزشکی مشهد صورت داده‌ایم که حاصل آن را در ادامه می‌خوانید؛
وب دا: انگیزه شما از ورود به عرصه پیشگیری و مقابله با کرونا چه بوده است؟
دکتر مزدوریان: وظیفه من به عنوان یک پزشک خدمت‌رسانی به بیماران در حوزه تخصصی‌ام بوده و معتقدم که بیماری کرونا هم مثل سایر بیماری‌ها بوده و به عنوان پزشک معالج و براساس سوگندی که در زمان فارغ‌التحصیلی و شروع کار طبابت داشتیم در مسیر درمان بیماری و سلامت بیمار مسئول هستیم.
کرونا در زمانی که آمد شرایط خاص خودش را داشت، بخصوص نقطه آغازین آن در ووهان چین. هیچگاه تصاویر و فیلم‌هایی که در آن زمان منتشر می شداز یادمان نمی‌رود و با توجه به اینکه سویه چینی ویروس کرونا درگیری ریوی شدیدی ایجاد می‌کرد و با رشته و تخصص من که تخصص داخلی و فوق تخصص ریه بوده مرتبط بود در این عرصه ورود پیدا کردم تا بتوانم در مسیر درمان بیماران کرونایی خدمت‌رسانی لازم را داشته باشم.
ما با توجه به شرایط موجود وارد گود شدیم تا گامی مؤثر در مسیر درمان برداریم، گرچه در ابتدای کار با توجه به ناشناختگی بیماری اطلاعات و دیتاهای کافی برای درمان وجود نداشت و با توجه به تجربیات سایر کشورها شروع به درمان کردیم.
وب دا: از تلخ‌ترین و شیرین‌ترین خاطرات خود در طول 30 ماهه کرونایی در عرصه پیشگیری و مقابله با کرونا برایمان بگویید؟
دکتر مزدوریان: تلخ‌ترین خاطرات من در ایام بحران کرونا فوت بیمارانمان بود، به‌خصوص کسانی که در بخش‌های مراقبت ویژه تحت درمان بودند و با توجه به اینکه در بیشتر زمان‌ها در بخش ICU کرونا حضور داشتم با بیماران بدحال کرونایی در ارتباط بودم و به‌واقع باید بگویم که به اتفاق تمامی اعضای کادر درمان با گریه خانواده متوفیان و بیمارانی که در کنار فرد فوت شده قرار داشتند گریه می‌کردیم و اوج آن در موج پنجم بحران کرونا بود که درگیر ویروس دلتا شده بودیم و با آمارهای بالای مبتلاها، سرپایی‌ها، بیماری‌ها و فوتی‌های کرونایی مواجه بودیم.
موج پنجم بحران کرونا طولانی‌ترین موجی بود که پشت سر گذاشته بودیم و روزهای بسیار وحشتناکی را در ماه‌های مرداد و شهریور سال گذشته سپری کردیم و متأسفانه بسیاری از همکاران ما به واسطه رفت‌وآمدهای منزل به بیمارستان و بلعکس اعضای خانواده خود را هم به دلیل ابتلا به کرونا از دست داده بودند و وقتی می‌دیدیم که پدر و مادری بی‌فرزند شدند و یا فرزندانی که پدر و مادر خود را از دست داده‌اند از خود بی‌خود می‌شدیم و شرایط بسیاربدی داشتیم، حتی الآن که در حال مصاحبه هستم وقتی این خاطرات بسیار تلخ را مرور می‌کنم اشک از چشمانم جاری می‌شود.
البته باید بگوییم که ایام بحران کرونا در کنار تلخی‌هایش شیرینی‌های خودش را هم داشت و همبستگی اساتید برای من که مسئول برنامه‌ریزی گروه کووید داخلی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بودم بسیار جالب توجه بود و معتقدم کارهای حماسی بسیار بزرگی در طول ایام بحران کرونا توسط این گروه انجام شد و در طول این ایام اقدامات مناسبی صورت پذیرفت که حاصل آن منجر به درمان بیماران کرونایی شد، ما در این ایام شاهد تلاش مؤثر مدافعان سلامت بودیم و وقتی که دیدیم نتیجه‌اش منجر به بهبودی بیماران کرونایی شده است بسیار خوشحال بودیم.
در طول این ایام بیماران زیادی را داشتم که دچار مشکلات شدید تنفسی شده بودند و از لوله و ونتیلاتور استفاده می‌کردند، اما شرایطشان خوب شد و بهبود یافتند، حتی وقتی که پس از ترخیص از بیمارستان مراقبت‌های سرپایی را داشتیم به آنها گفتیم خدا شما را خیلی دوست داشته، زیرا از آن دنیا بازگشته‌اید و یک حیات دوباره به شما هدیه شده است، باید بگویم که این گروه از بیماران تعدادشان هم کم نبود و تنها 15 نفر از آنان بیمار خودم بودند که درگیری 90 تا 100 درصدی ریه داشتند و تقریباً در کمای کامل بودند و به شکلی معجزه آسا از شرایط خطر خارج شدند و اکنون در کنار اعضای خانواده‌شان هستند و زندگی معمول و بدون محدودیت را دارند.
در ایام بحران کرونا تمامی اساتید گروه داخلی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در بخش‌های کرونایی بیمارستان‌های قائم(عج) و امام رضا(ع) حاضر شدند و همین موضوع موجب حضور حداکثری دانشجویان و رزیدنت‌های این رشته شده بود تا بتوانند با توجه به حجم بالای بیماران مبتلا به کووید در این مراکز درمانی در کنار اساتید خود خدمت مؤثری در امر درمان بیماران کرونایی ارائه دهند.
وب دا: چه تجربیاتی در طول ایام بحران کرونا به دست آوردید؟
دکتر مزدوریان: عمده تجربیاتی که ما در ایام بحران کرونا به دست آوردیم به دو دسته زندگی قبل و بعد از این بحران تقسیم می‌شود، کرونا تعریف زندگی ما را از نظر فلسفی تغییر داد، علم پزشکی ممکن است که در یک جا برای یک بیماری ساده درمانی نداشته باشد و مرگ‌ها بسیار راحت اتفاق بیفتد، اما اگر 4 سال قبل کسی می‌گفت قرار است که بیماری جدیدی بیاید و تبدیل به یک پاندمی در کل جهان شود و در اوایلش هم درمان خاصی ندارد و تعدادی زیادی از جمعیت کشورها از بین می‌روند آن را هیچکس باور نمی‌کرد و این حرف‌ها را تخیلی تصور می‌کرد.
وقتی که در ایام کرونا بر می‌گردیم می‌بینیم که این موارد و آمارها نه تنها فیلم‌های تخیلی نبود، بلکه قدرت خداوند را در جهان هستی نشان داد و تلنگری برای بسیاری از افراد بود که خودشان بزرگ و به دور از آسیب می‌دیدند، معتقدم خودشناختی‌ای که دوران کرونا به دست آوردیم در موضوعاتی همچون خدمت به همنوع و کمک به دیگران بسیار کارگشا و ارزشمند بود.
کرونا به ما نشان داد که طول مدت زندگی ممکن است که بسیار کوتاه باشد و باید در زمان حیات قدر تک تک لحظات و ثانیه‌ها را بدانیم و در مسیر خدمت به همنوع از یکدیگر سبقت بگیریم.
وب دا: چه توصیه‌ای به مردم در مسیر پیشگیری و انجام واکسیناسیون کامل و به‌موقع و نیز به دانشجویانتان در مسیر اقدامات مؤثر در حوزه‌های پیشگیری و درمان دارید؟
دکتر مزدوریان: در طول 30 ماهی که درگیر بیماری کرونا بودیم رعایت نکات پیشگیرانه، استفاده از ماسک، پرهیز از حضور در مکان‌های شلوغ، داشتن تهویه کافی در مکان‌های سر بسته و شستن دست‌ها به عنوان مهمترین عوامل دوری از این ویروس به اثبات رسیده است، حتی اگر 4 دُز واکسن را زدیم نباید رعایت این موارد به فراموشی سپرده شود.
موضوع مهمتر انجام واکسناسیون کامل بوده و در این خصوص نباید از دریافت دُز یادآور واکسن کرونا غافل شویم و به تمامی کسانی که 6 ماه از زمان دریافت آخرین دُزشان گذشته می‌خواهیم که جهت دریافت دُز جدید اقدام نمایند.
واکسن جلوی ابتلا را نمی‌گیرد، اما مانع فرم‌های شدید ویروسی و بستری‌های بیمارستانی می‌شود و در یک نگاه ساده می‌توانیم به آمارهای بالای ابتلا در موج‌های پنجم و هفتم بحران کرونا پی ببریم، در موج پنجم که واکسن نبود درصد بستری‌ها بسیار بالا بود، اما در موج هفتم که جمعیت قابل توجهی از مردم واکسینه شده‌اند تعداد بستری‌ها بسیار پایین بوده و با موج پنجم قابل مقایسه نیست و اکثر موارد به‌صورت سرپایی مداوا شدند.
ما در آستانه روز پزشک نام و یاد تمامی اساتیدی که جایشان در میان ما خالی است را گرامی می‌داریم، به‌خصوص پزشکان شهید مدافع سلامت که با ایثارگری و از خودگذشتگی مثال‌زدنی‌شان جان خویش را در مسیر نجات جان همنوعانشان تقدیم کردند و از تمامی دانشجویان می‌خواهم که با تأسی از رفتار و منش اساتید خود با تمام توان در جهت ارائه خدمات شایسته و در خورشأن به مردم که بزرگترین سرمایه‌های کشور هستند، تلاش کنند.