دکتر حبشی در نخستین همایش از سلسله همایش‌های ششمین جشنواره مسیر خوشبختی به موضوع،« شناخت بنیانهای روانی زوجین» پرداخت و با اشاره به اهمیت فراگیری برخی دانش و مهارت ها در زندگی مشترک گفت: از جمله مهارتهای مهم و کمک کننده در این خصوص، شناخت اقتدار مرد در خانواده است که به مفهوم تکیه گاه قرار گرفتن اوست و نه سلطه گری و اعمال زور، زیرا برخی از مردان اقتدار را مترادف با سلطه گری میدانند.
به گزارش ستاد ازدواج دانشجویی استان خراسان رضوی، اولین همایش از مجموعه همایش های ششمین جشنواره مسیر خوشبختی با حضور جمعی از دانشجویان متاهل دانشگاه های خراسان رضوی در تالار دانشگاه علوم پزشکی مشهد برگزارشد.
در این همایش دکتر حبشی با اشاره به ضرورت شناخت تفاوتهای جسمی و روانی همسران گفت: به هر میزان که آشنایی همسران با ویژگی های جنس مکمل بیشتر باشد، میزان رضایت آنان از زندگی مشترک بیشتر و چالش های پیش رویشان کمتر خواهد بود.
وی با بیان اینکه توجه به«اقتدار مرد» و «لطافت زن»،دو اصل مهم در زندگی مشترک است، افزود: اساس وجودی مرد بر اقتدار و پایه وجودی زن بر لطافت بنا شده و درک این دو واقعیت از سوی همسران می تواند در بقاء و استحکام زندگی مشترک تاثیر بسزایی داشته باشد.
این مشاور خانواده اضافه کرد: چنانچه اقتدار یک مرد در خانواده حفظ شود، مفاهیمی همچون غرور، قدرت، شجاعت، تعهد و مدیریت که ویژگی هایی مردانه به شمار می رود نیز، در مسیر تامین کنندگی، آرامش بخشی و ایجاد فضای امن روانی در خانواده بکار گرفته خواهد شد، اما اگر این مفهوم( اقتدار) توسط همسر یا فرزندان کمرنگ یا بی اهمیت شمرده شود، هویت وجودی مرد شکسته شده و سلب حمایت او از خانواده در ابعاد مختلف نمایان خواهد شد.
وی تاکید کرد: اقتدار به معنای سلطه جویی، تهدید و زورگویی مرد در خانواده نیست، بلکه فراهم ساختن زمینه هایی است که همسر و فرزندان بتوانند بدون ترس از نتایج رفتار یا گفتارشان آنچه را که مهم و ضروری می دانند بیان کنند یا بروز دهند.
حبشی با تأکید بر ضرورت توجه مرد به لطافت روحی زن، گفت: برخلاف آنچه تصور می شود که زنان باید همچون مردان جسور و شجاع باشند تا منزلت فردی و اجتماعی آنان مورد تایید و تقدیر قرار گیرد، آموزه های دینی ما بر ظرافت وجودی زن و پرهیز از اعمال فشار به او تاکید داشته و در سیره عملی بزرگانی همچون امام خمینی (رحمه الله علیه) نیز مشاهده می کنیم که تا چه حد ملاحظات لازم را دارندو از هرگونه امر و نهی در این زمینه پرهیز می کنند.
