حجت الاسلام والمسلمین داوودی نژاد در همایش « تربیت جنسی فرزندان» با اشاره به اهمیت موضوع تربیت جنسی فرزندان گفت: ارائه برخی آگاهی های جنسی که سبب می شود فرزند ما از همان کودکی مراقبت هایی را در حوزه رفتارهای شخصی و اجتماعی داشته و در مواجهه با برخوردهای ناامنِ احتمالی، بازخوردی مناسب داشته باشد نه تنها بد و خجالت آور نیست بلکه از منظر کارشناسان تربیتی مهم و ضروری است.
به گزارش روابط عمومی نهاد نمایندگی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، حجت الاسلام داوودی نژاد که در جمع کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مشهد سخن می گفت به فعالیتهای گسترده رسانه ای در بحث الگوسازی جنسی برای کودکان در دنیا اشاره کرد و گفت: اکنون در حوزه تولید فیلم های کارتونی و ساخت عروسک ها ( بویژه برای دختران) می بینیم که شخصیت هایی همچون باربی، اِلسا، آنا و.... که ظاهری جذاب و پوششی اغلب نامتعارف دارند، خلق می شوند تا کودک از همان سال های ابتدایی زندگی رمز جذابیت و پذیرش خود در فضای خانواده و اجتماع را توجه به ظواهر جسمی و جنسی خود تلقی و به تدریج نسبت به توانمندی های درونی خود بی تفاوت شود.
وی در همین رابطه افزود: خانواده به عنوان اولین نهاد تربیتی باید از همان سالهای نخست زندگی فرزندان، آموزش هایی را به صورت محدود و متناسب با سن آنان در بحث تربیت جنسی داشته باشند و از آنجا که پدر و مادر اولین الگوی فرزندان هستند، لازم است در کلام و رفتار خود مراقبت بیشتری داشته باشند زیرا فرزندان قدرت الگوپذیری ویژه ای دارند.
این کارشناس حوزه تربیتی ادامه داد: از جمله موارد آموزشی که در تربیت جنسی لازم است والدین مد نظر داشته باشند این است که مثلا کودک از 2 سالگی به بعد توسط جنس مخالف حمام نشود یا اگر این کار انجام می شود فرد در فضای حمام و پیش چشم کودک پوشش لازم را داشته باشد، همچنین کودک از 3سالگی یاد بگیرد قبل از ورود به فضای خصوصی دیگران ( مثلا اتاق والدین ) یا استفاده از وسایل آنان حتما اجازه بگیرد و از 7 سالگی بیاموزد که در تماس جسمی با جنس مخالف مثل دست دادن و بوسیدن حریم هایی را رعایت کند. همچنین در مواردی که کودک احساس میکند فردی سعی در ایجاد تماسی نا ایمن با او دارد، قدرت نه گفتن داشته باشد و در صورتیکه به اجبار مورد آزار قرار گرفت حتما به والدین خود یا هر کسی که او را معتمد می داند، منتقل کند.
حجت الاسلام والمسلمین داوودی نژاد اضافه کرد: نهادهای فرهنگی و تربیتی کشور و بویژه مدارس هم در گام بعد باید به کمک خانواده بیایند و در فضاهای اموزشی به کودکان و نوجوانان آگاهی های لازم را ارائه کنند.
