در دنیایی که انسان‌ها بیش از هر زمان دیگر به همدلی و یاری نیاز دارند، حرفه پرستاری همچون نوری از عشق و خدمت در مسیر سلامت جامعه می‌درخشد. پرستاران با قلب‌هایی سرشار از ایثار و دست‌هایی متعهد، نه‌تنها به درمان جسم بیماران می‌پردازند، بلکه با مهربانی خود، مرهمی برای روح آنان می‌شوند.
در همین راستا، الهه عباسی، سوپروایزر بالینی بیمارستان امید، پرستاری را حرفه‌ای سرشار از عشق به خدمت و یاری انسان‌ها می‌داند. او معتقد است در این شغل، انسان بیش از هر زمان احساس مفید بودن و تأثیرگذاری بر زندگی دیگران را تجربه می‌کند. به باور وی، فعالیت در محیط علمی و انسانی بیمارستان و رشد احترام اجتماعی نسبت به قشر پرستاران، از مهم‌ترین عوامل دل‌گرمی در مسیر خدمت است.
عباسی در گفت‌وگو با وبدا اظهار داشت: فعالیت در محیط علمی و انسانی بیمارستان و رشد احترام اجتماعی به قشر پرستاران، از مهم‌ترین عوامل دل‌گرمی در مسیر خدمت است.
خاطره‌ای ماندگار از روزهای خدمت
وی با یادآوری یکی از خاطرات تأثیرگذار دوران کاری خود گفت: چندین سال پیش، دختر جوان و تازه‌عروسی برای نخستین جلسه شیمی‌درمانی بستری شد. او از ریزش مو، تهوع و عوارض درمان به‌شدت نگران بود. هنگام تکمیل پرونده متوجه شدیم نخستین جلسه درمانی‌اش هم‌زمان با روز تولدش است. با همکاری همکارانم کیک و شیرینی تهیه کردیم و به اتاقش رفتیم. لحظه لبخند و خوشحالی او و خانواده‌اش، پس از آن‌همه نگرانی، برایمان بسیار دل‌گرم‌کننده بود. گاهی یک لحظه کوتاه می‌تواند همه چیز را تغییر دهد.
این سوپروایزر بالینی، پرستار نمونه را فردی توصیف می‌کند که علاوه بر تخصص و مهارت کافی، دارای دقت، مسئولیت‌پذیری و روحیه یادگیری مداوم باشد. از نظر اخلاقی نیز، همدلی، دلسوزی، صبر، شکیبایی، حفظ اعتماد بیمار و روحیه همکاری بالا از ارکان حیاتی این حرفه به شمار می‌آیند. او همچنین اعتمادبه‌نفس، قدرت تصمیم‌گیری و انعطاف‌پذیری در شرایط بحرانی را از ویژگی‌های شخصیتی ضروری برای پرستاران می‌داند.
نقش خانواده در پشتیبانی از پرستاران
عباسی نقش خانواده را در حمایت عاطفی و انگیزشی پرستاران بسیار مهم توصیف کرده و می‌گوید: پدرم با مهربانی و همراهی بسیار از من حمایت کرد و همیشه به این شغل عشق می‌ورزید. خواهر بزرگ‌ترم نیز پرستار است و در حرفه خود موفق عمل کرده است. از همین رو، هنگام ورود به این مسیر، شناخت و آگاهی کافی از دشواری‌ها و مسئولیت‌هایش داشتم.
سوپروایزر بالینی بیمارستان امید در پایان ابراز امیدواری کرد: برای جامعه پرستاری آرزو دارم روزی برسد که پرستاران با آرامش، توانمندی و افتخار، بدون فرسودگی و با رضایت درونی، رسالت انسانی خود را ادامه دهند.
عباسی خطاب به جوانانی که در آستانه انتخاب مسیر پرستاری قرار دارند، تأکید کرد: پیش از هر چیز باید بدانند چرا پرستاری را برگزیده‌اند. در این حرفه، انسانیت را در اولویت بگذارند، بر یادگیری مداوم پایبند باشند، تاب‌آوری و مهارت‌های ارتباطی خود را تقویت کنند و به خود و مأموریت انسانی‌شان افتخار نمایند.
