سبک مراقبت های پرستاری باید متناسب با فرهنگ، روحیات و عقاید بیماران باشد

دانشجوی محقق یک درصد برتر پر استناد جهان در رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اهمیت و حساسیت های حرفه‌ی پرستاری گفت: شخصاً معتقدم که سبک مراقبت های پرستاری باید متناسب با فرهنگ، روحیات و عقاید متفاوت بیماران، باشد.

دکتر رضا محمدپور هدکی، متولد 1370 در روستای هدک واقع در شهرستان بردسکن دانشجوی دکتری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد که اخیراً به جمع یک درصد برتر پژوهشگران پر استناد جهان راه یافته است، در گفتگو با وبدا پیرامون سوابق تحصیلی خود اظهار کرد: من دوران ابتدایی تا پیش دانشگاهی را در زادگاهم روستای هدک واقع در شهرستان بردسکن سپری کردم و از سال 1389 تا  1398در دانشگاه علوم پزشکی شاهرود به عنوان دانشجوی پرستاری و دو سال هم به عنوان عضو هیئت علمی مشغول به خدمت بودم و پس از آن در سال 98 به عنوان عضو هیئت علمی پیمانی دانشکده علوم پزشکی کاشمر که از دانشکده های اقماری دانشگاه علوم پزشکی مشهد محسوب می شود، مشغول به کار شدم. در سال 1401 به عنوان دانشجوی دکتری تخصصی پرستاری در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد پذیرفته شدم و در حال حاضر از توانمندی اساتید این حوزه بهره می برم.

وی ادامه داد: در دوران راهنمایی و دبیرستان در جمعیت هلال احمر شهرستان بردسکن مشغول فعالیت بودم که همین موضوع سبب شد احساس کنم در بحث خدمت رسانی میتوانم ادامه فعالیتم را در رشته پرستاری و به عنوان خدمت رسان به مردم انجام دهم و در واقع انگیزه ورود به رشته پرستاری از این مقطع کلید خورد.

دکتر محمدپور در پاسخ به این پرسش که ماهیت رشته پرستاری از نگاه شما چطور تعریف می شود؟ گفت: از نظر من رشته پرستاری، رشته ای است که علم و هنر را در کنار هم می طلبد تا فرد بتواند پرستار خوبی باشد ؛ چون محیطی که پرستاران در آن فعالیت می کنند، یک محیط پرچالش است و نیاز دارد که از مهارت های مختلف اعم از؛ مهارت ارتباطی، فنی و شناختی برخوردار باشیم تا مراقبت خوبی از بیمار داشته باشیم . علاوه بر این باید مراقبت هایمان در پرستاری به سمت مراقبت های منحصر به فرد پیش رود؛ چرا که هر بیمار دارای فرهنگ، روحیات و عقاید متفاوتی است، پس باید به هر بیمار نگاه متفاوتی داشت که این به تنهایی کار پرستاری را سخت می کند .

این دانشجوی برتر علمی همچنین گفت: من پرستاری را تیغ دولبه می دانم؛ چرا که مراقبت های یک پرستار اگر رضایت و لبخند بیمار را به همراه داشته باشد، باعث سعادت او شده و می تواند او را به عرش بالاببرد و در مقابل اگر رنجش یک بیمار که تنها پناهش در بیمارستان پرستار است را به همراه داشته باشد، قطعا می تواند برکت را از زندگی او بگیرد.

دکتر محمدپور پیرامون مسئولیت های خود در حوزه پرستاری هم گفت: من در مقطع کارشناسی مسئولیت هایی اعم از؛ مسئول کمیته علمی دانشجویی، دبیر کانون هلال احمر، مسئول پایگاه بسیج و دبیر اجرایی همایش ....داشتم و به علت علاقه زیادم به پژوهش و آموزش وارد این حوزه شدم تا بتوانم موفق تر باشم . در دوران هیئت علمی مسئولیت های مختلفی از جمله؛ سرپرست کمیته تحقیقات، مسئول امور پژوهشی یا مسئول EDO در دانشکده داشتم و همواره سعی کردم یک ارتباطی بین آموزش ، پژوهش و بالین برقرار کنم .

بنابراین از نظر من یک عضو هیئت علمی باید بتواند وقتش را بین این سه حوزه تقسیم کرده و در هر سه حوزه صاحب نظر باشد . علی رغم اینکه احساس می کنم حوزه آموزش از اهمیت بالاتری برخوردار باشد؛ چرا که اگر ما بتوانیم یک پرستار خوب ، دغدغه مند و پرسش گر تربیت کنیم زمانی که مشغول به خدمت شد به دنبال شناخت مشکلات و راه حل مشکلات خواهد بود که راه حل مشکلات ، همان پژوهش است میتوان با آن به جواب رسد و در واقع نتایج پژوهش می تواند ، یک خدمت بهتر یا سبب بالاتر رفتن کیفیت مراقبت از بیمار  شود .

در قسمت هیئت علمی هم وظیفه ما در قدم اول تربیت نیروی متخصص و با اخلاق است که به نظر من اخلاق مخصوصا در بالین، خیلی مهم است .به نظر من پژوهش ها باید در راستای مشکل محوری باشد. یعنی راه حل ارائه بدهیم و زمانی این راه حل اثر بخش خواهد بود، که همکاری بین حرفه ای صورت گرفته باشد. همچنین باید به این قبیل پژوهش ها امتیاز بیشتری داده شود تا اعضای هیئت علمی انگیزه بیشتری داشته باشند که به این سمت حرکت کنند.

 وی در خصوص دستاورد های تحقیقاتی و پژوهشی خود در این حوزه هم گفت: من بیشتر کار های پژوهشی را از سال 1393شروع کردم، که در حدود 60 طرح پژوهشی و 70 مقاله  ISIکه عنوان های مختلفی از جمله همکار یا مجری را داشتم و توانستیم کار های خوب و مشکل محور را انجام دهیم .  لذا سعی کردیم شاخص بیماری و بار بیماری را تعیین کنیم، زیرا در قدم اول، تا شناخت و اطلاعات کافی  از آن بیماری نداشته باشیم و به نظام سلامت ارائه ندهیم، نمی توانیم برنامه اجرایی و عملیاتی ارائه دهیم. به دانشجویان هم توصیه میکنم که سعی کنید اگر علاقمند به هر حوزه یا زمینه ای اعم از پژوهش یا آموزش  هستید، همان موضوع را دنبال کنید و عمیق بشوید تا شما را با همان تخصص چه در داخل یا خارج  بشناسند .

دکتر محمد پور در پایان ضمن قدردانی از همکاری خانواده و همکاران و همچنین روابط عمومی دانشگاه گفت: ضمن تشکر و سپاس از خانواده و همسرم  خانم دکتر کرامتی که با وجود تحصیل خود و داشتن یک فرزند خردسال، همیشه همراه و همیار من بود و راه را برای من ساده تر و راحت تر کردند، من ایشان را در موفقیت خود شریک میدانم. همچنین این موفقیت را محصول لطف خداوند، دعا پدر و مادر و حمایت همسرم میدانم و در پایان از روابط عمومی دانشگاه بابت انجام این مصاحبه تقدیر و تشکر دارم که باعث ایجاد انگیزه و دیده شدن دستاوردها و افتخارات اساتید، دانشجویان و محققین در سطح دانشگاه می شود.