مدیر مرکز مشاوره مبتنی بر سبک زندگی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، نقش اساتید را در حمایت روان‌شناختی از دانشجویان، در شرایط بحرانی مؤثر و کمک کننده برشمرد و تأکید کرد: نقش استاد در مواقع بحران، می تواند فراتر از بحث آموزش و به عنوان یک پناه روانی مطرح شود.
دکتر حمیده صمدی، دکترای تخصصی روانشناسی در گفتگو با وب دا، ضمن طرح این پرسش که اساتید چگونه می‌توانند در زمان های بحرانی به دانشجویان کمک کنند؟ اظهار کرد: اولین نکته در چنین موقعیت هایی حفظ آرامش و انتقال آن به دانشجویان است و
صدای آرام یک استاد همراه با چهره مطمئن و پیام‌های کوتاه حمایتی می‌تواند دانشجوی مضطرب را آرام کند. حتی گفتن جملاتی مثل: «نگران نباش، فعلاً همه چیز تحت کنترل هست» یا «اگر چیزی اذیتت می‌کند، می‌توانی مطرح کنی».
وی ، دومین نکته در این ارتباط را پرهیز از گسترش اضطراب برشمرد و تأکید کرد: در چنین شرایطی باید از بیان اخبار تأییدنشده، پیش‌بینی‌های فاجعه‌آمیز یا تحقیر احساسات دانشجویان اجتناب کرد و با توجه به اینکه دانشجویان به "الگوی بزرگ‌تر" نیاز دارند؛ اساتید می‌توانند با تعادل در کلام، الگوی عقلانی برای آن‌ها باشند.
دکتر صمدی، تشویق به استفاده از خدمات روانشناسی و معرفی مرکز مشاوره دانشگاه را به‌عنوان یک مکان امن برای دانشجویان از دیگر نکات کمک کننده در شرایط بحرانی عنوان کرد و افزود: با جملاتی همچون «مرکز مشاوره خیلی خوب می‌تواند کمکت کند، من شماره تماس آن را برای تو ارسال میکنم.»
دکترای تخصصی روانشناسی، تسهیل تعامل انسانی را از دیگر راهکارهای اثربخش در ایجاد آرامش بین دانشجویان بیان کرد و گفت: در این مواقع اجازه بدهید در ابتدای جلسات آموزشی چند دقیقه صحبت آزاد بین دانشجویان شکل بگیرد، چون گفت‌وگوهای ساده ای مانند «امروز حالتون چطوره؟» اثر آرامش‌بخش دارد.
وی اضافه کرد: اساتید عزیز ما بهتر است تسهیل‌گر آموزش باشند و نه صرفاً آموزش‌دهنده و درک کنند که تمرکز ذهنی دانشجو ممکن است کاهش یافته باشد و بر همین اساس انعطاف در مهلت‌ها، آزمون‌ها، و ارزیابی‌ها را در نظر بگیرند.
دکتر صمدی همچنین خطاب به اساتید گفت: مراقب خودتان هم باشید، شما هم انسانی هستید با دغدغه‌ها و ترس‌های شخصی و گفتگو با همکاران، مشاوره با روان‌شناس، یا تخلیه هیجانی در محیط امن برای خود شما هم ضروری است. در مواجهه با دانشجویان هم از جمله‌های ساده اما حمایتی مثل: «اینجا امن هستیم، فعلاً جای نگرانی نیست.»، «اگر خواستی حرف بزنی، من در دسترسم.» یا «همه‌ی احساساتی که داری، طبیعیه. نگران نباش».
دکترای تخصصی روانشناسی در سخن پایانی خود تأکید کرد: «گاهی تنها یک نگاه یا یک جمله‌ی شما، می‌تواند ذهن نگران یک دانشجو را آرام کند.» و بنابراین شما فقط "استاد" نیستید؛ در بحران‌ها، شما "پناه روانی" هم هستید.
